เล่าเรื่องของเจฟฟ์เบาว์แมน เขาต้องสูญเสียขาในการระเบิดที่งานมาราธอน แต่เขาไม่ยอมแพ้กับโชคชะตา และพร้อมทำให้ชีวิตดีขึ้นกว่าเดิม จนชาวบอสตันยกให้เขาเป็นฮีโร่ของเมือง
(-- เปิดเผยเนื้อหาของหนังไม่มากก็น้อย --)
ทั้งบทหนังและตัวนักแสดงเสริมกันจนเรารู้สึกว่ามันเปื่ยมไปด้วยเรื่องราวดีๆที่โคตรทรงพลัง ถึงแม้จะมีจุดที่ดรอปลงไปบ้าง แต่มันจุดนั้นไม่ได้ทำให้ภาพรวมของหนังดูดริปไปด้วยเลย เจคจิลเลียนฮานกับบทเจฟฟรีย์บาวแมนนี่ก็ดีมาก ทั้งภายนอกและภายใน คือภายนอกเขาดูโทรมมากจริงๆ ส่วนภายในก็ทั้งบอบบางทั้งเข้มแข็ง
หนังพาเราไปสำรวจจิตใจและความสูญเสียของผู้ที่ประสบเหตุการณ์ดังกล่าว ในขณะที่คนรอบข้าง ทั้งครอบครัว ญาติมิตร และคนอื่นๆเห็นว่าเขาคือฮีโร่ รอดจากเหตุการณ์ระเบิด บอก แถมยังไม่ท้อถอยต่อชะตากรรมชีวิต แต่ตัวเขาเองล่ะ เขาคิดกับตัวเองว่าเป็นฮีโร่แบบที่คนอื่นคิดรึเปล่า ซึ่งคำตอบก็คือเปล่าเลยในตอนแรก เขารับไม่ไหว เขารับไม่ได้ที่ตัวเองต้องมาเจอชะตากรรมแบบนี้
แต่มันก็มีจุดเปลี่ยน จุดเปลี่ยนที่เขาต้องสูญเสียสิ่งที่แทบจะเป็นสิ่งสุดท้ายของเขา สิ่งที่ทำให้เขาอยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ต่อไป และจุดๆนั้นเขาก็เปลี่ยนความคิดที่รับชะตากรรมตัวเองไม่ได้ มาเป็นทำยังไงการอยู่่กับมันให้ได้อย่างมีความสุข และการทำเช่นนี้ อาจทำให้สิ่งๆนั้นที่จากไปกลับมาก็ได้ และนั่นก็เป็นจริง
ส่วนตัวชอบการที่หนังไม่ดึงดราม่า ไม่บิ้วให้คนอย่างเราร้องไห้ฟูมฟายออกมา แต่กลับเป็นรู้สึกอื้ออึงที่บอกไม่ถูกอยู่ข้างใน จะจุกก็ไม่จุก จะเจ็บก็ไม่เจ็บ แต่ที่แน่ๆคือมันตราตรึงอยู่ข้างในจริงๆ จนออกจากโรงมาแล้วก็ยังรู้สึกอยู่เลย
ส่วนเรื่องการแสดงของเจคจิลเลนฮาล นี่สุดยอดจริงๆ เจคเล่นได้โทรมมาก ทั้งก่อนที่จะเสียขา และเสียขาไปแล้ว ดูเป็นคน loser จริงๆเลย ทั้งทรงผม หน้าตา ท่าทาง ยกเครดิตให้เลยจริงๆ
เอาเป็นว่า เป็นหนังที่ให้ความหวังพลังใจที่โคตรดี ไม่อยากจะเปรียบเทียบที่ว่า ใครรู้สึกท้อแท้สิ้นหวังแล้วให้ดูหนังเรื่องนี้นะ แต่อยากให้ลองดูหนังเรื่องนี้ เพราะอยากให้เข้าใจความรู้สึกของคนที่ถูกเรียกว่าฮีโร่ ซึ่งตัวเขาเองก็ไม่ได้อยากจะเป็นเลย อีกอย่างมันได้กำลังใจดีจริงๆ อยากให้ลองดู
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in