น่าละอายจริงๆที่ฉันคิดถึงพี่มากมายขนาดนี้

ฉันเฝ้ารอการได้เจอกันอีกครั้งเสมอ

รวมถึงเฝ้ารอให้ข้อความที่ฉันส่งไป ได้รับการตอบกลับมาจากพี่เสมอ

ทุกวัน - ฉันเสพติดพี่เสียแล้ว 

7.

ฉันเปิดดูข้อความของเรา แล้วยิ้มให้กับข้อความโง่ๆของฉัน

มันเป็นข้อความทั่วๆไป ไม่มีอะไรวาบหวาม ถึงฉันจะหวังให้มันมี.. 

ไม่มีอะไรโรแมนติกแฝงอยู่ ไม่มีอะไรในนั้นเลย 

อย่างน้อยฉันก็บอกตัวเองแบบนั้น

ทั้งๆที่ฉันกวาดตามองหาข้อความที่ซ่อนอยู่ในข้อความหลายครั้งต่อหลายครั้ง

เผื่อฉันจะพลาดอะไรไป เผื่อจริงๆเราอาจมีอะไรที่คิดตรงกัน

แต่

เราก็ยังห่างไกลและแตกต่างกันมากจริงๆนั่นแหละ

8.

พี่ไม่จูบฉัน

ทั้งๆที่มีโอกาสมากมาย - แต่พี่ดึงฉันเข้าไปกอดใกล้ .. แนบชิด

สบตากันภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน แต่พี่ทำแค่กอดฉันแน่น

ใช้ริมฝีปากสัมผัสคอฉันเบาๆหลายครั้ง

ลมหายใจฉันติดขัด ร่างกายแข็งเกร็งขึ้นจากการถูกสัมผัส

แต่พี่ก็ไม่จูบฉันอยู่ดี

9.

พี่มองตาฉัน ใกล้ 

หน้าขยับเข้ามา

ฉันละสายตาจากริมฝีปากนั้นไม่ได้ เหมือนหยุดหายใจเมื่อพี่ขยับเข้ามาใกล้อีกนิด 

แล้วก็ถอยออกไป - ฉันถอนหายใจยาว ไม่ได้โล่งใจ

แต่รู้สึกเหมือนกำลังจะตายจากการถูกทรมาน

พี่เล่นอะไรอยู่นะ

สำหรับพี่มันคือเกมวัดใจหรืออย่างไร

10.

จูบฉันสักทีเถอะ - ฉันคิดในใจ

อยากให้เรื่องราวมันเลยเถิดเหลือเกิน

แต่พี่กลับต่อต้านความรู้สึกนั้น

หรือพี่ไม่ตอบสนองต่อหญิงสาวหรือ - ไม่น่าใช่

เพราะฉันรู้สึกได้ถึงบางอย่างตอนเราโอบกอดกัน 

พี่เลือกที่จะไม่ทำ เหตุผลหรือ ฉันไม่รู้หรอกว่าทำไม พี่จูบหน้าผากฉันเบาๆ ฉันรู้สึกร้อนขึ้นมาทันที

หรือนี่คือการให้เกียรติใครสักคนในแบบของพี่

หรือไม่ก็ - พี่ไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น

.