ชื่อเรื่อง: Tokyo Ghoul - วันวาน (เล่ม 3) ผู้เขียน: Shin Towada
ผู้แปล: อิศรา อุดมพาณิชย์
สำนักพิมพ์: Siaminter Comics Light
เรื่องย่อหลังปก:
ย้อนเวลากลับไป ตั้งแต่ก่อนวันที่เกิด “อุบัติเหตุแท่งเหล็กร่วงในเขต 20”
กูล... เหล่าอมนุษย์ที่แฝงตัวปะปนกับฝูงชนและล่ามนุษย์กินเป็นอาหารนั้นถูกพบเห็นอยู่บ่อย ๆ ในกรุงโตเกียว
ทั้งสองเผ่าพันธุ์ที่ไม่มีวันพบจุดบรรจบ ต่างก็เงี่ยหูฟังลมหายใจของอีกฝ่ายด้วยความหวาดระแวง
เรื่องราวว่าด้วยความขัดแย้งและความถูกต้องของแต่ละฝ่าย
“ต่างเผ่าพันธุ์”
“นักอ่านผู้เดียวดาย”
“ตัวการ”
“คำพูดไร้แก่นสาร”
“สีที่คล้ายคลึง”
+ α ฉบับนวนิยาย เล่มที่ 3 ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวในอดีตก่อนที่เนื้อเรื่องหลักจะเริ่มขึ้น บัดนี้อยู่ในมือคุณแล้ว!"
ความเห็นหลังอ่าน: ⭐️⭐️⭐️⭐️ (4/5 คะแนน)
ยังสนุกและเจ๋งเหมือนเคยเพราะมีการวางพล็อตเล็กซ้อนซ่อนเอาไว้ในพล็อตใหญ่ได้อย่างเเนบเนียน เทคนิคในการเล่าเรื่องแต่ละเรื่องเเพรวพราวมากชนิดต้องยอมชาบู
สิ่งสำคัญที่เราคิดว่ามันดีมากกกกกกกกกก แล้วทำให้เราชอบสุด ๆ สำหรับนิยายชุดนี้ก็คือเรื่องทุกเรื่องมีความเชื่อมโยงกันหมดเลย!
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม ไม่มีหลุดเลยแม้แต่เรื่องเดียว
เรียกว่าอ่านมาสามเล่ม... ทั้งสามเล่มนี้มีความเชื่อมโยงกันหมด ทุกบท ทุกเรื่องเลย!
ไม่สิ... เชื่อมกันในนิยายสามเล่มนี่ไม่พอ ยังเชื่อมกับเรื่องราวทั้งหมดในการ์ตูนทั้งสองภาคด้วย!
อยากกราบบอ.อิชิดะ ซุยมาก ณ จุดนี้ #พนมมือ
เชื่อสิว่าถ้าได้อ่านต่อกันหมดเลยรวดเดียวนะ จะทึ่ง+อึ้งได้มากกว่านี้อีก
เรื่องราวในเล่มนี้อ่านเเล้วเศร้าบ้าง เหงาบ้าง คับเเค้นใจบ้าง แต่สุดท้ายเเล้วก็จบลงด้วยความรู้สึกอบอุ่นในใจ...
พูดถึงเนื้อเรื่อง เราชอบเรื่องรุ่นพี่นิชิกิกับแฟนที่สุด ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะอ่านเรื่องราวตอนนี้ในมุมกลับกัน ลองให้เขียนออกมาเป็นมุมมองของรุ่นพี่นิชิกิเล่าแทนที่จะเป็นแฟนเล่าอยู่ฝ่ายเดียวก็น่าจะดี อยากรู้เหตุผลที่นิชิกิมาขอคบคิมิอยู่เหมือนกันนะ
รองลงมาคือตอนของมาโดะ อากิระ อ่านแล้วได้รู้ถึงความรู้สึกนึกคิดของคนที่เป็นลูกสาวที่มีต่อพ่อ ซึ่งตรงนี้ในส่วนของการ์ตูนไม่ได้มีลงรายละเอียดอะไรเอาไว้ อ่านแล้วทำให้รู้ว่าอากิระเองก็รักและภูมิใจในตัวมาโดะคนพ่อมากเหมือนกัน และน่าทึ่งที่เล่าเรื่องจนทำให้เราไม่นึกรังเกียจมาโดะคนพ่อเหมือนตอนอ่านการ์ตูนภาคเเรกด้วย
แต่ตอนจบบทนี้นี่สิ... เป็นอะไรที่กระชากใจยิ่งกว่า
บอกก่อนว่า... อาม่อนซังไม่โผล่มานะ นี่ขนาดโผล่มาเเต่ชื่อยังกรี๊ด (ความลำเอียงของมึงนี้ 5555555)
แต่ก็ดีที่ได้รู้ความรู้สึกของอากิระที่มีต่อาม่อนซังในอีกแง่มุมเหมือนกัน
เชียร์คู่นี้สุดใจ
#แต่พอตัดภาพกลับไปยังฝั่งการ์ตูนตอนปัจจุบัน
#อยากจะร้องห้ายยยยยยยยยย
เรื่องที่ชอบถัดมาคือเรื่องของคาเนกิ เป็นบทที่อ่านแล้วหงุดหงิด+คับแค้นใจในชีวิตที่โศกเศร้า ระทมทุกข์ เจ็บช้ำดราม่ามากกว่านางเอกช่องเจ็ดของบักกิเหลือเกิน แต่อ่านแล้วก็รู้เลยว่าฮิเดะช่างเป็นคนดีเหลือเกิน และฮิเดะยังเป็นเพื่อนคนเดียวที่เป็น "เพื่อน" จริง ๆ ของคาเนกิด้วย
พออ่านเรื่องนี้เเล้ว ยิ่งนึกถึงภาคการ์ตูน การมีอยู่ของฮิเดะนั้นสำคัญสำหรับคาเนกิขนาดไหน สงสารบักกิจับใจจริง ๆ
ส่วนเรื่องที่เหลืออ่านแล้วก็ถือว่าสนุกพอใช้ ไม่ได้มีความประทับใจอะไรติดค้างมากมาย แต่ว่าเทียบกับหนังสือเรื่องอื่น เราก็ถือว่าวางพล็อตออกมาได้ดีและมีการเชื่อมโยงกันอย่างน่ามหัศจรรย์พันลึก... อย่างที่บอกไปในข้างต้น
สรุปว่าใครที่เป็นแฟนเรื่องนี้ก็ควรหาซื้อมาอ่านนะจ๊ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in