ชื่อเรื่อง: กฎหมายให้ฆ่า
ผู้เขียน: โคบะยะชิ ยุกะ
ผู้แปล: กนกวรรณ เกตุชัยมาศ
สำนักพิมพ์: แพรวสำนักพิมพ์
ราคา: 205 บาท


คำโปรยจากปกหลัง:

“หากมีกฎหมายให้คุณฆ่าฆาตกรได้ด้วยมือของคุณเอง
คุณจะเลือกชำระแค้นด้วยกฎหมายนั้นหรือไม่!

เวลาที่คนสำคัญในชีวิตถูกฆ่าตาย ใคร ๆ มักพูดว่า
‘อยากแก้แค้นคนร้ายให้สาสม’
เวลาเกิดคดีที่เหี้ยมโหด คนในสังคมมักโจษจันว่า
‘อยากให้คนร้ายเจอแบบเดียวกับที่เหยื่อถูกกระทำ’

ค.ศ. 20XX ประเทศญี่ปุ่นได้ออกกฎหมายใหม่ฉบับหนึ่งเพื่อรับมือกับคดีอาชญากรรมสะเทือนขวัญที่มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง
กฎหมายนี้ให้ความสำคัญกับเรื่องการรักษาความสงบสุขและความเท่าเทียมในสังคม โดยใช้ชื่อว่า ‘กฎหมายแก้แค้น’

กฎหมายแก้แค้นอนุญาตให้เหยื่อหรือผู้เสียหายสามารถกระทำกับคนร้ายแบบเดียวกับที่คนร้ายทำกับเหยื่อได้โดยถือเป็นการลงโทษอย่างถูกต้องตามกฎหมาย

โทะริทะนิ อะยะโนะ เจ้าหน้าที่ติดตามการชำระแค้น ได้เฝ้ามองเหล่าผู้คนที่เลือกจะกระทำการตามกฎหมายดังกล่าว เหล่าผู้คนที่ระงับความโกรธแค้นด้วยการแก้แค้น
ตาต่อตาฟันต่อฟัน กฎหมายฉบับนี้จะสามารถช่วยเหยื่อและครอบครัวที่เหลืออยู่ได้จริงหรือ!?”


ความเห็นหลังอ่านจบ: ⭐️⭐️⭐️⭐️ (4/5 คะแนน)

สนุกและแปลกใหม่ดี แต่ส่วนตัวรู้สึกว่าแต่ละเรื่องสั้นเกินไปหน่อย เลยทำให้อารมณ์ตอนอ่านกำลังจะพีคคคคคค ก็แบบจบแล้ว... เหมือนยังไปได้ไม่สุด เพราะว่าข้อจำกัดเดียวเลย ก็คือแต่ละตอนนั้นสั้นเกินไปมาก ๆ

คืออยากให้ลงลึกถึงรายละเอียดมากกว่านี้ จะทำให้เรื่องมีอิมเเพคกระเเทกอารมณ์คนอ่านได้สุดกว่ามาก ๆ
ที่ให้สี่คะเเนน เพราะเรื่องมันไปได้ไม่เต็มที่อะ คือเหมือนปูเรื่องตอนต้นมาซะเยอะ เเล้วไปตวัดจบตอนท้ายในรวดเดียว คือทุกอย่างมันอัดแน่นตรงท้ายเกิน เร่งเหมือนจะรวบขมวดให้จบ แล้วเป็นอย่างนี้ทุกบทด้วยนะ

อ๋อ ลืมบอก คือหนังสือแบ่งออกเป็นห้าบทด้วยกัน
ห้าบทก็ห้าเรื่อง ตามนี้เลย
บทที่ 1 Siren ไซเรน
บทที่ 2 Border เส้นแบ่ง
บทที่ 3 Anchor ไม้สุดท้าย
บทที่ 4 Fake ตบตา
บทที่ 5 Judgement คำพิพากษา

ทั้งห้าเรื่องไล่เรียงลำดับเหตุการณ์จากหนึ่งไปถึงห้า ผ่านมุมมองการเล่มของตัวละครหลักชื่อโทะริทะนิ อะยะโนะ เธอมีอาชีพเป็นเจ้าหน้าที่ติดตามการชำระแค้น หน้าที่ของเธอคือเสนอทางเลือกว่าจะให้ครอบครัวของเหยื่อใช้กฎหมายแบบเก่าหรือจะใช้กฎหมายแก้แค้นซึ่งเป็นกฎหมายใหม่เเทน
ข้อแม้มีอยู่ว่าถ้าจะใช้กฎหมายแก้แค้นแล้ว ผู้แก้เเค้นจะต้องลงมือฆ่าฆาตกรด้วยตัวเองเท่านั้น

ซึ่งตรงนี้ในแต่ละคดี... ถ้าอ่านแล้วมองลึกลงไปจะพบว่าส่วนใหญ่ล้วนมีต้นเหตุเกิดมาจากปัญหาครอบครัวทั้งนั้น ซึ่งสถาบันครอบครัวเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดของสังคม ตรงนี้สะท้อนความเป็นสังคมญี่ปุ่นในสมัยใหม่มาก ๆ คืออ่านแล้วจะนิ่วหน้าตามโดยไม่รู้ตัว
ทั่วไปแล้ว สังคมญี่ปุ่นเเลดูจะชอบพูดจาอ้อมค้อม มารยาทเยอะ การบอกรักหรือทำอะไรดี ๆ หรือพูดตรง ๆ มันยาก เลยทำให้เกิดปัญหาขึ้น และปัญหาเล็ก ๆ ในแต่ละครอบครัวนี้ส่งผลเลยเถิดตามมาเป็นปัญหาสังคมในที่สุด
อ่านจบแล้วก็แบบ... รู้สึกอยากให้ทุก ๆ คนใส่ใจคนในครอบครัวให้มากกว่านี้จังนะ

ส่วนตัวเรา เราชอบบทเเรกที่สุด อ่านแล้วอึ้ง ซึ้งดี ส่วนรองลองมาคือบทสุดท้าย อ่านแล้วหดหู่มาก เเต่อารมณ์ยังหดหู่ เศร้าได้ไม่สุด เรื่องก็จบแล้ว 555555555 เสียดายอะ ถ้าบิลด์ดี ๆ อีกนิดจะดีงามเทียบเท่างานที่มีอิมเเพคมากมายหลังอ่านได้แล้วนะ เช่น คำสารภาพหรือ suspect x หรือ goth อะไรเเบบนี้
ตรงนี้คือเราเสียดายจริง ๆ หรือที่เรื่องทุกเรื่องมันยังดูขาด ๆ เกิน ๆ แบบนี้ อาจจะเป็นเพราะเรื่องนี้เป็นผลงานเล่มแรกของนักเขียนท่านนี้ด้วยมั้ง คิดว่านะ
เเต่ถ้ามีผลงานเล่มอื่น ๆ ที่สนพ.ในไทยจะนำมาเเปลอีก ก็จะซื้อมาอ่านอย่างแน่นอน