สวัสดีคือฉันชื่อพาย.     วันนี้เป็นทำงานวันแรกของฉัน.   หญิงสาวเป็นผู้หญิงรูปร่างสูงมีหุ่นที่ดีเป็นผู้หญิงหน้าหวาน   เพื่อนจึงตั้งฉายาให้เธอว่า "เจ้าหญิง"     แต่ก็นั้นแหละฉันไม่ได้ชอบผู้ชายแต่ทำไมถึงได้มีแต่พวกผู้ชาย.     มาขายขนมจีบฉันคือแบบเข้าใจไหม.    ว่าฉันชอบผู้หญิงใช่ฉันเป็นเลสเบี้ยนฉันมาทำงานที่นี้.    เป้าหมายของฉันมีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที.       ฉันทำงานเป็นเลขาคนใหม่ให้กับท่านประธาน.       ฉันรู้สึกแปลกใจที่ท่านประธานของบริษทนี้เป็นผู้หญิง.    ผู้หญิงแปลกหน้านั่งหันเก้าอี้ให้ฉัน.       ก็หมุนเก้าอี้หันมาเป็นผู้หญิงที่ตาโตคมนัยย์ตาสีดำ.       คิ้วโก่งหนาเข้มสีม่วงเข้มรวบผมหางม้าสีม่วงเข้ม.       ริมฝีปากบางทาลิปสีแดงสวมเสื้อแขนกุดสีน้ำเงิน.         ทับด้วยเสื้อโค้ทหนังสีดำผิวขาวซีดหันไปมองเลขาคนใหม่.       ซึ่งเป็นผู้หญิงถูกใจท่านประธานเป็นอย่างมาก

เป็นผู้หญิงรูปร่างสูง.  หุ่นแบบถูกใจมากหน้าหวานเหมือนเจ้าหญิง.         ผิวขาวสว่างออร่าจับสวมเกาะอกเว้าลึก.    กระโปรงบานสีชมพูจู่ๆเธอกวักมือให้ฉันเดินเข้าไปหา.      ฉันเดินเข้าไปหาเธอด้วยสีหน้าที่งุนงง.    ดูเหมือนว่าฉันจะตกหลุมพรางของเธอซ่ะแล้ว.     เจ้าตัวอุ้มฉันขึ้นไปนั่งบนตักโอบกอดเอวของฉันเอาไว้

พาย  " คะ  ค่ะ  พายค่ะ  งือออ.    ท่านประธานจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้น่ะคะ"

เสี่ยวผิง "  เธอนี้น่ารักจริงๆ.  น่าเอามาเลี้ยงที่บ้าน

ไม่มีใครเขาเห็นหรอก.   พนักงานที่นี้เขาไม่มีใครสนใจเรื่องของท่านประธานหรอกน่ะ"

พาย "  ท่านประธาน.     ปล่อยฉันได้แล้วน่ะคะฉันจะไปทำงานค่ะ.      ฉันไม่ใช่แมวสักหน่อยน่ะ

เสี่่ยวผิง  "   ไม่รู้แหละ.   ฉันจะเรียกเธอยัยแมวน้อย

โอเค จ๊ะ"

1 ชั่วโมงต่อมา

ฉันนั่งทำงานเสร็จแล้ว.       ท่านประธานลุกจากโต๊ะมาหาฉัน.   ที่โต๊ะของฉันหล่อนเดินเข้ามาหาหญิงสาวจากด้านหลัง.    เดินเข้ามากอดทำให้พายรู้สึกตกใจเลยเผลอหันหน้าไปสบตา.     โดยไม่ได้ตั้งใจ

ประธานยื่นหน้าเข้ามาใกล้.       ริมฝีปากกับริมฝีปากกับปากประกบกัน " หมับ  "  โธ่ !  จูบแรกของฉันโดนท่านประธานแย่งชิงไปซ่ะได้.    ฉันรีบผละท่านประธานออกทันที

ท่านประธาน  " ปากนุ่มๆของเธอ.   น่าจูบจัง

ฉันขอเดาเธอไม่เคยมีแฟนมาก่อนใช่ไหม"

พาย " งืออออ    ใช่น่ะสิค่ะ.   ฉันชอบผู้หญิงคนที่เข้ามาจีบฉันก็มีแต่ผู้ชายค่ะ"

พาย " ท่านประธานพูดเล่นกับฉันหรือเปล่าค่ะ"

ท่านประธาน  " พูดจริง.   เธอเห็นฉันเป็นคนชอบปั่นหัวคนอื่นเล่นหรือยังไง.   พูดมากเดี๋ยวก็จับทำเมียในห้องนี้แหละ"

พาย " ขอโทษค่ะ.   แงงงท่านประธานน่ากลัวจังพูดอย่างกับขาดของมานาน"

ท่านประธาน  " ไม่เป็นไร.   แหงล่ะสิความรักฉันเฉามานานจนจะขึ้นคานแล้ว.     เธอยังไม่รู้จักฉันดีน่ะยัยแมวน้อย"

พาย  " ค่ะ  ท่านประธาน  ความรักฉันก็เช่นกันห่อเหี่ยวใจ.   จนขึ้นคานง่ะ"

ท่านประธาน "  จ๊ะ  เดี๋ยวฉันจะพาเธอลงจากคานเองน่ะ.    วันนี้เธอต้องไปที่บ้านกับฉัน"

พาย  " แหงะ.   ทำไมล่ะคะท่านประธาน.  หืมมมมมมมม"

ท่านประธาน "  ฉันจะพาเธอรู้จักตัวตนอีกด้านหนึ่งของฉันยังไงล่ะ.    ตอนเรียนมหาลัยก็มีแต่คนเรียกว่าเจ๊ขาโหด"

พาย  " ฉายา ท่านประธานน่ากลัวจังเลยค่ะ.     รู้สึกเริ่มกลัวท่านประธานซ่ะแล้วสิ"

ท่านประธาน  "งานเสริม  ของฉันคือการฆ่าคนได้ตังค์เยอะดีน่ะ.     เคราพฉันเอาไว้น่ะจ๊ะยัยแมวน้อยเพราะฉันคือควีนแห่งความมืดและความชั่วร้าย"

ณ  บ้านของเสี่ยวเผิง

ฉันรู้ท่านประธานรวยล้นฟ้าขนาดนี้   พวกเขามีความเป็นอยู่ที่ดีต่างจากฉันมากมากพอจะซื้อคฤหาสน์ได้    ตระกลูของเป็นตระกูลดังและใหญ่โตพวกเขาเป็นคนรวยท่ี่แตกต่างจากฉันที่เคยเจอมาพวกเขาเป็นคนดีจริงๆ

ต่างจากคนรวยพวกนั้นที่เคยเจอ   ที่ทำดีแล้วสร้างภาพกลบเกลื่อนความชั่วของตัวเองและทำร้ายคนจนอย่างพวกเรา

เสี่ยวหงส์  "   ฉันจะพาเธอไปยิงปืนเล่น  แล้วก็สอนการใช้ปืนให้เธอด้วยจะได้เป็นอาวุธป้องกันตัวไงค้าบ ยัยแมวน้อย"

พาย  "   หืมมม    งานอดิเรกของนายเหรอ   พึ่งรู้น่ะเนี้ย"

เสี่ยวหงส์  "   ครับ  งานดริเรกที่กลายเป็นอาชีพเสริมยังไงล่ะครับ  ยัยแมวน้อยผมชื่อเสี่ยวหงส์ฝาแฝดอีกคนหนึ่งที่อยู่ในตัวของเสี่ยวเผิง"

พาย  "  งืออ   น่ากลัวจังงง ค่ะ"

ณ สวนสนุกวันเดอร์แลนด์

สถานที่ยิงปืนคือสวนสนุกน่าตลกจัง      แต่ดูบรรยากาศสวนสนุกแล้วมันดูน่ากลัวมากกว่าซ่ะอีกยังกับสวนสนุกร้างแหน่ะ
เขาพาฉันไปยิงปืนที่ซุ่มหนึ่ง   คิดว่าจะเป็นตุ๊กตาที่ไหนเอาคนมายิงจริงๆสวนสนุกอะไรเนี้ยแบบคนมาฆ่าน่ากลัวจัง    เขาเดินเข้ามาหาฉันทางด้านหลังส่งปืนให้เขาสอนให้ฉันเหนี่ยวไกปืนออกไปใส่ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้า   เขาก็ปล่อยให้ฉันยิงเอง

หลายชั่วโมงต่อมา

เขาพาฉันออกจากสวนสนุก  พากลับมาที่เดิมที่สวนหลังบ้านสรุปว่าเสี่ยวผิงยังอยู่ในแฝดที่ร่างเป็นผู้ชายต่อไป  นิสัยทั้งสองด้านของหล่อนแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

เสี่ยวหงส์  " มองไร  จะมีเรื่องหรืออยากมีลูกกับผม "

พาย  "  ปะ  เปล่าค่ะ   อยากมีลูกกับคุณค่ะ"   คิดในใจว่า  งานเข้าแล้วดันพูดอะไรที่ไม่สมควรพูดออกไปซ่ะได้   ยัยโง่เอ๋ยทำไมฉันไม่ตอบอันแรกดันไปตอบอันที่สองซ่ะงั้น

  

เสี่ยวหงส์ "  กล้ามาก  เลยน่ะ  ตอบว่าอยากมีลูกกับผม  อยากเป็นเมียผมใช่ไหมล่ะ"  ยิ้มมุมปากแบบเจ้าเลห์

พาย  " คะ  ค่ะ  ขอโทษด้วยน่ะคะมันเผลอหลุดปากออกไปค่ะ  ไม่ค่ะ"

เสี่ยวหงส์  " หึหึๆๆ   ผมรู้ว่าคุณตั้งใจจะพูดออกมา  อย่ามาโกหกน่ะผมดูออก  คุณชักช้าก็จะมีคนคาบผมไปกินน่ะ  แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังน่ะ"

เสี่ยวหงส์  "  ครับ    แต่บอกว่าไว้ตรงนี้น่ะครับ  ผมน่ะอยากให้คุณเป็นแม่ของลูกผมในอนาคตเข้าใจมั้ยครับ    จองไว้แล้วไม่ให้คนอื่นตัดหน้าครับ"

พาย "   คะ  ค่ะ  จริงจรังเหรอค่ะ  ถ้าพูดเล่นฉันคงโกรธและคงจะต้องเตะคุณออกจากชีวิตค่ะ"

เสี่ยวหงส์  "  จริงจรังสิครับ    แหม  โหดร้ายจังเลยน่ะครับ  ผมชอบคุณครับ"  ยิ้มหวานใส่

พาย  "  ค่ะ  เชื่อคุณก็ได้ค่ะ     โหดร้ายกับคนบางคนแค่นี้คงไม่เป็นไรหรอก"

เสี่ยวหงส์ " เขาบอกว่า คนน่ารักมักใจร้าย  ใจร้ายแค่ผมคนเดียวพอน่ะ"

พาย "    ก็คุณดูเจ้าเลห์และน่าไม่ไว้ใจเลยสักนิด   จ้องจะกินฉํนอยู่นั้นแหละ"

พาย "   หืมม  พูดอะไรของคุณค่ะ"  หน้าแดง

วันต่อมา

ทั้งสองคนเดินทางมาทำงานด้วยกัน   กลายเป็นข่าวที่ทำให้ที่ทำงานทั้งบริษทเป็นที่สนใจเพราะว่าพวกเขาทำตัวแปลกๆ    พวกผู้หญิงเอาแต่นินทาฉันในบริษทในทางเสียหาย

โดนด่าว่า  " เป็นผู้หญิงหน้าเงิน  ทำตัวเป็นผู้หญิงซื้อกิน   "    แล้วยังไงเหรอฉันไม่แคร์คนพวกนี้อยู่แล้วปล่อยพวกนั้นไป  เดี๋ยวปลาหมอจะตายเพราะปากมันเอง

ท่านประธานก็เรียกพนักงานไปอบรบตักเตือน   เป็นการสั่งสอนที่มายุ่งกับเลขาของเขาคนของเขาเป็นของห้ามยุ่ง     พนักงานที่นี้ก็รู็ดีแต่พวกเขาก็ยังจะทำกันอีก

ท่านประธาน "   ถ้าใครคิดจะทำร้ายเธอฉันจะปกป้องเธอเอง   เข้าใจมั้ยยัยแมวน้อย"

พาย "  ดิฉัน  เข้าใจแล้วค่ะท่านประธานดิฉันขอตัวไปทำงานก่อนน่ะ"

หลายชั่วโมงต่อมา

ท่านประธานเดินมาตรวจดูงาน     ที่โต๊ะด้วยตัวเองฉันมั่นใจว่าเขาต้องมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงอยู่แน่นอน   เพราะเขาพยามจะแตะอั๋งฉันอยู่ไงถึงต้องคอยระวังตัวเขายืนอยู่ด้านหลังฉันอีกแล้วเขาเเดินเข้ามาใกล้    ใกล้จนได้ยินเสียงลมหายใจอยู่ที่หูเนี้ยแหละ"หมับ" เขาเดินเข้ามากอด

ท่านประธาน " หืม  เลขาคนเก่งของผม  ทำงานเก่งจริงๆ สงสัยแบบนี้คงต้องให้รางวัลกันสักหน่อยแล้ว"

พาย "  ค่ะ  ขอบคุณที่ชมน่ะคะ   เอ๋   รางวัลอะไรเหรอค่ะ" ทำน้าสงสัย

ท่านประธาน  "  ครับ แมวน้อยของผม หอมแก้มไง"  ลูบหัว

พาย  "  เขิลลลลๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

ท่านประธาน "  ไปช็อปปิ้งกับผม  เลิกงานแล้ว "  ยิ้มหวาน

พาย       "    ค่ะ  ได้เลยค่ะ " ยิ้มแป้น

ณ ห้างแห่งหนึ่ง

ทั้งสองคนมาเดินจูงมือเที่ยวห้างด้วยกัน   คิดว่าจะมีความสุขแท้ๆแต่   แฟนเก่าของเขากลับมาวอแวทำให้ฉันรู้สึกหึงเขา

เหย่จวน "  เจอกันอีกแล้วน่ะคะ  คุณเสี่ยวเผิง    นังผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนใหม่ของคุณเหรอค่ะ     ทำไมคุณทิ้งฉันไป  นังนั่นดีกว่าฉันตรงไหนค่ะ"

ท่านประธาน "  ครับ  ใช่ครับ   ดีกว่าคุณทุกอย่างครับ  เลิกยุ่งกับผมสักทีมันรำคาญจริงๆผู้หญิงอย่างคุณ"

เหย่จวน "    ค่ะ   เหย่จวนรับไม่ได้ค่ะ   ได้ของใหม่คุณก็ลืมของใหม่ไงค่ะ "

ท่านประธาน "   แหม  พอพูดความจริงก็รับไม่ได้    ของใหม่ยังไงก็ดีกว่าของเก่าอย่างคุณพอดีผมไม่ชอบกินของเหลือจต่อจากใครน่ะครับ"

เหย่จวน "   กรี๊ดดด  ฉันจะฆ่านางนั้น  เหย่จวนยังรักคุณอยู่น่ะคะ   แรงงงงค่ะ"

พาย "   หึงคุณ  ว่าที่คุณยังคุยกับแฟนเก่าของคุณ   เสี่ยวเผิงคุณคงจะมีแฟนเก่าเก็บไว้เป็นคอลเลชั่นแยอะแยะเลยใช่ไหมค่ะ"

เสี่ยวเผิง "  แปลว่ารักผมใช่ไหมล่ะ     ก็ไม่ได้แยะเยอะขนาดนั้นแต่ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนกับผมก็มีแต่เหย่จวนคนเดียวนั้นแหละที่ตามตื้อผม"

พาย "   ไม่ได้รัก  ไม่ได้หึง  ไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณเลยต่างหากล่ะ   ขอโทษด้วยแล้วกันความรักของฉันในใจมันตายลงไปนานแล้ว   หมดธุระแล้วค่ะขอตัวกลับบ้านก่อนน่ะคะ"

หลายชั่วโมงต่อมา

ผมกลับมาบ้านด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง     คิดทบทวนกับสิ่งที่เธอพูดว่าเธอพูดเล่นหรือผู้จริงกันแน่ผมไม่รู้เลย  ผมพยามจะโทรหาเธอก็ไม่รับเธอก็ไม่อ่านรู้สึกกระวนกระวายใจจังจะเป็นอะไรไหม

เช้าวันต่อมา

ผมพยายมจะเข้าไปหาเธอก่อน  พยามจะเดินเข้าไปกอดแต่เธอก็ไม่ให้แถมยังเดินหนีผมอีกผมไม่เข้าใจว่าเธอเป็นอะไร   ผมพยามจะเดินตามแต่เธอยิ่งเดินหนีผมผมต้องดึงแขนเธอเอาไว้หญิงสาวจึงหันมาพูดกับชายหนุ่ม  

ท่านประธาน "   เมื่อที่คุณพูดกับผม  ก่อนจากกันคุณพูดจริงหรือพูดเล่น   ทำไมต้องปิดเครื่องหนีผมด้วยคุณเป็นอะไร  บอกผมมา"

พาย "   พูดเล่นค่ะ   เปล่า  ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ  ช่วงนี้ฉันแค่รู้สึกเพลียๆค่ะอยากนอนผักผ่อนบ้าง"

พาย "    ขอโทษค่ะ  ที่พูดออกไปแล้วทำให้ใครบางคนแถวนี้เสียใจ  ดิฉันจะระวังคำพูดตัวเองให้มากกว่านี้ค่ะ  "

ท่านประธาน  " ไม่เป็นไร  แค่นี้เอง    ดีใจน่ะที่เธอคิดได้"

ฉันเดินเข้าไปกอดเขา   ที่ต้องเสียใจเพราะชอบพูดผลักใสให้เขา่ไปไกลๆทั้งที่จริงอยากให้อยู่ใกล้กันๆแต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง   เลยปล่อยให้คนดีๆพวกนั้นไปทุกทีรู้ัแล้วเขาเป็นคนดีฉันจะปล่อยเขาหลุดมือไปไม่ได้อีกไม่อยากเสียใจ    ไม่อยากจะต้องทนเจ็บอีกต่อไปบอกกับเจ้าตัวเองหยุดซ่ะเถอะ     หยุดเถอะน่ะนิสัยเจ้าชู้เอาไม่เลือก  รักเขาคนเดียวได้แล้วเมื่อไหร่ฉันจะเลิกเจ้าชู้สักที

หลายชั่วโมงต่อมา

ทำงานเสร็จแล้วก็นั่งหวานกันอยู่ในห้อง       เพราะยังไม่ถึงเวลาเลิกงานคุณแจนก็เปิดประตูเข้ามาเห็นพวกเราก็ไม่ได้ว่าอะไร  หัวเราะกิ๊กกั๊กแล้วก็เดินออกไป

ท่านประธาน "  เธอจะหาว่าฉันเป็นคนเจ้าชู้   ก็ได้น่ะฉันไม่โกรธเธอหรอกฉันเคยเป็นคนเจ้าชู้มาก่อนเจอเธอ   แล้วยังไงสุดท้ายฉันก็กลายเป็นคนที่โดนเทแทน"

พาย " ฉันเคยเป็นเจ้าชู้เหมือนกับท่านประธาน           แล้วก็โดนพวกนั้นเทเหมือนกันค่ะ"

ท่านประธาน " ครับ ฉันให้เธอเข้าใจมาในหัวใจแล้ว  ได้โปรดอย่าทำให้ฉันเสียใจอีกได้ไหม"

พาย "  แน่นอนค่ะ ฉันสัญญา"

ฉันถูกเขาขอเป็นแฟน       ฉันทั้งตกใจและดีใจมากแฟนคนแรกและคนสุดท้ายในชีวิตของฉันโอกาสดีแบบนี้   นานๆทีถึงจะมีโอกาสแบบนี้ฉันต้องรีบคว้าเอาไว้ให้ได้หลังจากนั้นท่าประธานกลับเข้าสู่ร่างผู้หญิงเหมือนเดิม

ท่านประธาน " มานี้มาหาฉันมา   ยัยแมวน้อย"

พาย   "  ค่ะ"

ฉันเดินเข้าไปหาหล่อน   ท่านประธานส่งยิ้มให้ฉันหืมมม   ฉันจะลอยแล้วค่ะท่านประธานทำไมเวลาตอนลเธอยิ้มถึงได้น่ารักขนาดนี้   นางฟ้าแน่ๆเลยรู้สึกอิจฉาตอนเป็นผู่้ชายก็หล่อมากตอนเป็นผู้หญิงก็สวยสุดๆ     ต้องใช้คำว่า ผัวมากเลยค่ะชอบมากอยากได้คนนีี้ค่ะ