เรานั้น เป็นคนที่พูดไปด้วยหัวเราะ โดนว่าอะไรก็หัวเราะ ว่าเพื่อนก็หัวเราะ บางครั้งเศร้าแทบตายก็หัวเราะ
ที่เป็นอย่างนี้ เพราะเด็กเข้ากับคนอื่นไม่เก่ง ไม่อยากให้คนมองว่าหยิ่ง เฉยชา อยากให้ดูเป็นมิตรมากขึ้น ก็เลยติดมาถึงทุกวันนี้
หัวเราะไป ทั้งที่ใจไม่ไหว
ยิ้มไป ทั้งที่น้ำตาไหลไม่หยุด
เคยอ่านเจอโพสต์หนึ่งที่ว่า
"คนที่หัวเราะมากที่สุด แท้จริงแล้วข้างในเป็นคนซึมเศร้าที่สุด"
เราไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้น
เราหัวเราะหรือยิ้มมากเท่าไร น้ำตาก็ไหลออกมามากเท่านั้น
ต้องทำเป็นมีความสุข เพราะไม่อยากคนอื่นรู้ เก็บความรู้สึก ความกดดันเอาไว้ บอกไปก็บอกได้ไม่หมด รู้สึกเหมือนโดนบีบหัวใจอยู่ตลอดเวลา
ทำไมถึงเป็นคนอย่างนี้ก็ไม่รู้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in