มือถือเครื่องเก่าที่พังแล้ว มันยังคงอยู่ในลิ้นชักนั่น..

วันนั้น..ผมกับบาบา เราทะเลาะเรื่องเดิมๆ อะไรซักอย่าง

..ซึ่งตอนนี้ผมก็จำไม่ได้แล้ว

แต่ใช่ ผมบรรดาลโทสะคว้างมือถือใส่เขา

เขาหลบโดยการเอามือปัดมัน จนมันไปกระแทกกับกำแพงเข้า

มันร่วงลงพื้น จอแตกและดับไปในทันที

บาบามองผมแบบไม่เชื่อสายตา

เราไม่เคยมีปากเสียงกันขนาดนี้..

“ไปทำหัวให้เย็นลงซะจาฟาร์! ”

เขาพูดกับผมด้วยสายตาผิดหวัง และเดินหนีผมไปจากตรงนั้น..

ผมเปิดลิ้นชักนี้แล้วหยิบมันออกมา แล้วลองเปิดเครื่องดู มันยังคงเปิดได้ แต่ใช้งานไม่ได้

ผมบังคับปิดมันและวางมันเข้าที่เดิม

ตราบใดที่มันยังคงพังอยู่แบบนั้น ทุกครั้งที่ผมเห็นมัน ช่วงเวลาเลวร้ายนั่นมันจะหวนคืนมาอีกครั้ง

สายตาของบาบาในวันนั้นมันจะกลับมาทิ่มแทงผม..

แต่ผม..ไม่คิดจะซ่อมมัน..

ถ้ามีของซักชิ้นที่จะทำให้ภาพของบาบาแจ่มชัดขึ้นมาได้ ไม่ว่าเขาจะอยู่ในอารมณ์ หรือสภาพแบบไหน ผมก็จะเก็บมันไว้  เพราะในพินัยกรรมมีแต่ของที่ผมไม่ต้องการ

.

.

คุณไม่เคยรู้ใจผมเลย บาบา…