แม้ว่าเราพยายามตั้งใจ รอบคอบกับการทำงานมากแค่ไหน แต่เสียใจที่
เราทำพลาดไปจนได้
จาก 2 นาฬิกา เราได้บอกงานทั้งหมดที่ได้ทำไปแล้ว นาฬิกานี้เราจะมาเล่าถึงความผิดพลาดที่เกิดขึ้นระหว่างการทำงาน ของเราให้ เพื่อน ๆ ได้อ่านกันนะคะ
เริ่มที่งานแรก เรามีจุดที่ทำผิดจนต้องรื้องานแก้ใหม่ตั้งแต่เริ่มต้น ความผิดพลาดนี้เกิดจากความไม่รู้ของเราเอง เรานำภาพเข้าโปรแกรมด้วยวิธีที่เราคุ้นเคย ซึ่งไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง ทำให้ภาพไม่คมชัดอย่างที่ควรจะเป็น พี่หัวหน้าตรวจสอบงานก็ ไม่ผ่าน แล้วสอนวิธีที่ถูกต้องให้ ตอนนี้เราแอบอยากร้องไห้เลยเหมือนกัน คิดว่าตัวเองมาเป็นตัวปัญหาหรือเปล่า หรือวิธีแบบนี้เรากลับไม่รู้ได้ยังไงอะไรแบบนั้น เราก็ฮึบไว้ แล้วเริ่มทำใหม่อีกครั้ง แต่โชคดีที่ไม่ใช่งานเร่งด่วน หลังจากเราแก้ไขทั้งหมดเสร็จ ตรวจสอบเรียบร้อย อัปโหลดให้ลูกค้าทันตามเวลา เรารอดแล้ววว !!! งานแรกกกก
งานที่สาม รูปแบบไฟนอลของงานนี้เป็นงานพิมพ์ ซึ่งสุดท้ายต้องพิมพ์ออกมาแล้วส่งให้ลูกค้านั่นเอง แต่เราดันเช็คงานไฟนอลพลาดไป 1 จุด ทำให้พี่ต้องแก้งานส่วนนี้แล้วส่งให้ลูกค้าใหม่ ลูกค้ามีเพิ่มเติมข้อมูลภายหลังด้วย เราเลยไม่รู้สึกผิดมากนักที่พี่ ๆ ต้องเสียเงินของบริษัทส่งของให้ลูกค้าอีกครั้งเพราะความพลาดที่ไม่น่าพลาดของเรา แต่เรายังเสียใจและเจ็บใจมาก ย้อนกลับไปดูว่าความผิดพลาดนี้มาจากตรงไหน พบว่า เราตรวจสอบงานไฟนอลนี้หลายต่อหลายครั้งกลับไม่เห็นจุดผิดพลาดนี้ได้ยังไง !!!
ทำพลาดแบบนี้เราก้าวผ่านความรู้สึกผิดมาได้ยังไง?
เราไม่ใช่คนเข้มแข็งเลย…เป็นพวกแข็งนอกอ่อนในด้วยซ้ำ เหมือนแก้วพอตกก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ เวลาเราเสียใจก็แอบไปร้องไห้อยู่บ่อย ๆ แต่ตอนนี้เราอยู่ปี 3 แล้วนะ ได้เวลาที่เราต้องฮึบ ต้องสู้แล้วล่ะ เพราะไม่รู้ชีวิตข้างหน้าจะมีโจทย์อะไรที่เราต้องเจอให้เราได้แก้อีกบ้าง บอกตัวเอง เธอทำได้!!!
สิ่งที่เราทำ…
เมื่อเราทำพลาดทุกครั้ง เราจะรีบขอโทษและแก้ไขส่วนที่ผิดพลาดของเราทันที ถ้าความผิดนั้นเกิดจากเราไม่รู้ เราจะรีบถาม ถามให้เคลียร์ให้เข้าใจ ถ้าเรื่องความรอบคอบ เราก็จะรอบคอบกว่าเดิม ซึ่งพี่ ๆ ไม่ได้ตำหนิอะไรเพียงแต่ให้ข้อผิดพลาดเป็นบทเรียนของเรา เวลาไปทำงานจริง ๆ เรื่องแบบนี้อาจจะเกิดขึ้นได้อีก เพราะฉะนั้นเรารู้แล้วว่าเราพลาดอะไรต่อไปเราพยายามไม่ให้เกิดขึ้นอีก แต่ก็ไม่อยากให้กดดันตัวเองมากเกินไปนะ
เราเขียนนาฬิกานี้มาเป็นกำลังใจให้คนที่กลัวทำงานผิดพลาด เราตั้งใจทำงานมาก ๆ แต่ยังมีจุดพลาดไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ก็ตาม แต่ที่สำคัญมากกว่า คือ เราจัดการแก้ไขมันยังไง เราโชคดีที่พี่ ๆ ที่ฝึกงานให้โอกาสและคอยผลักดันเรา เราจึงมาส่งต่อแรงผลักดันบวก ๆ ให้ เพื่อน ๆ ที่รู้สึกกลัว ได้ผ่อนคลายความกังวลไปบ้าง อย่างน้อยมีเราคนหนึ่งที่พลาดไปแล้ว เราขอส่งกำลังใจให้เพื่อน ๆ นะ
3 นาฬิกา ทำงานพลาด ปาดน้ำตา แล้วรีบแก้ไข เก็บข้อผิดพลาดไว้เป็นบทเรียน ถึงงานจะพลาดจริง ๆ แต่คราวหน้าเราจะไม่พลาดอีก!!!
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in