หากมีใครมองเข้ามาในบ้านผม อาจเข้าใจผิดว่าบ้านหลังนี้เป็นศาลเจ้า ไม่ก็คงมีคนทรงเจ้า หรือรับดูดวง เพราะรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ตรงกลางบ้านช่างดูขลังและชวนให้เชื่อไปอย่างนั้น

อี๊ได้เจ้าแม่กวนอิมองค์นี้มาจากอาจารย์ที่เคารพนับถือ ผมยังจำวันแรกที่เราช่วยกันอุ้มเจ้าแม่กวนอิมขึ้นรถตู้กลับมาบ้านได้แม่นยำ อี๊ดูดีใจเหลือเกินเหมือนตอนที่ผมอุ้มหุ่นไอ้มดแดงกลับบ้านตอนเด็กๆ

ผมเคยอยู่ในบรรยากาศที่อี๊ได้ของใหม่มาหลายครั้ง ตอนที่อี๊ได้ชุดผ้าไหมตัวใหม่ ตอนที่อี๊ได้ทองเส้นใหม่ หรือตอนที่อี๊ได้วีซีดีงิ้วเรื่องใหม่ แต่ก็ไม่มีครั้งไหนที่อี๊ออกอาการขนาดนี้

อี๊พูดกับคนบนรถตลอดทางว่าเจ้าแม่กวนอิมองค์นี้สวยมากเลยนะ ทุกคนบนรถต่างเออออไปกับอี๊ ผมไม่แน่ใจว่าคนเหล่านั้นเห็นด้วยกับอี๊จริงๆ หรือเพียงไม่อยากขัดศรัทธา เช่นเดียวกับผมที่ได้แต่พยักหน้าเห็นด้วย

หากพูดกันอย่างเป็นกลาง เจ้าแม่กวนอิมองค์นี้ถือเป็นประติมากรรมที่สวยจริงๆ แหละ ใบหน้าของเจ้าแม่ฯ อิ่มเอิบ คล้ายว่าเจ้าแม่ฯ ส่งรอยยิ้มเมตตากลับมาที่ผู้มองตลอดเวลา แต่สวยขนาดที่ต้องนั่งชื่นชมมาตลอดทางจากเพชรบูรณ์ถึงกรุงเทพฯ เลยเหรออี๊ ไม่ขนาดนั้นมั้ง

ตั้งแต่เจ้าแม่ฯ มาตั้งอยู่กลางบ้าน อี๊ผมก็กราบไหว้ไม่มีขาดตกบกพร่อง ไม่ว่าเทศกาลใด ของไหว้จะถูกวางบูชาเต็มพื้นที่ว่างด้านหน้าตรงฐานของเจ้าแม่ฯ ในแต่ละปีอี๊หมดเงินไปกับค่าของไหว้ไม่น้อย จนบางครั้งผมถึงกับต้องเอ่ยปากทักท้วงว่าอี๊ใช้เงินกับเรื่องนี้มากเกินไปหรือเปล่า

แต่อี๊กลับไม่เคยเสียดายเงินก้อนนี้ เพราะสำหรับอี๊ เงินที่จ่ายไปนั้นคุ้มแสนคุ้ม กับการที่เจ้าแม่ฯ คอยคุ้มครองคนในบ้าน

ความศรัทธาในเจ้าแม่กวนอิมของอี๊นั้นมีมาก่อนที่ผมจะเกิด และก่อนที่เราจะได้มาอยู่ด้วยกันเสียอีก ไม่ใช่เพียงแค่เจ้าแม่ฯ ที่ตั้งอยู่ในบ้าน อี๊มักจูงมือผมไปตามศาลเจ้าใกล้บ้านเพื่อจุดธูปขอพร บางครั้งเรานั่งรถไปไหว้กันไกลถึงต่างจังหวัดและบางคราเราบินไปไหว้กันไกลถึงต่างประเทศ

เมื่อเดือนก่อน อี๊เพิ่งบินไปประเทศจีนกับแก๊งเพื่อนเพื่อไหว้เจ้าแม่กวนอิมที่อี๊ศรัทธา ผมถามอี๊ว่าทำไมต้องไปไหว้ไกลขนาดนั้น อี๊บอกว่าจำเป็นต้องไป

“เคยไปทุกปี แล้วปีก่อนบอกว่าจะไปแต่ไม่ได้ไป ดวงเลยไม่ค่อยดี ปีนี้ไปไหว้กลับมา เห็นไหม แข็งแรงดีขึ้นเลย”

เรื่องบางเรื่อง งมงายหรือศรัทธาก็แตกต่างกันแค่ที่เรามองมันมีเพียงเส้นบางๆ กางกั้น ครั้งหนึ่งผมเคยทะเลาะกับอี๊เพราะเส้นบางๆ เส้นนี้

ตอนนั้นเป็นช่วงก่อนสอบเอ็นทรานซ์ ผมตั้งใจอ่านหนังสืออย่างหนักหน่วง ชดเชยที่ไม่ตั้งใจเรียนมาตลอดชีวิต และลึกๆ มั่นใจว่ายังไงก็ต้องเอ็นท์ติด

อยู่ๆ วันหนึ่งในช่วงโค้งสุดท้ายอี๊บอกผมว่าก่อนสอบเดี๋ยวจะพาไปหาอาจารย์ทำพิธีขอพรจากเจ้าแม่กวนอิม ผมจะได้สอบติด ด้วยความที่ปากไวเท่าใจ ผมเลยสวนอี๊กลับไปว่า ถ้าสมมติผมสอบติดขึ้นมา นั่นเป็นเพราะผมตั้งใจอ่านหนังสือนะ ไม่ใช่ไปเข้าใจว่าเป็นเพราะเจ้าแม่ฯ

แน่นอน ประโยคของผมไปสะกิดต่อมศรัทธาของอี๊ จนผมโดนสวดกลับมาเป็นชุด

ตอนนั้นอี๊ไม่ยอมคุยกับผมกี่วันผมจำไม่ได้ รู้แต่ว่าเนิ่น-นานที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต และสุดท้ายอี๊ก็เป็นฝ่ายชนะ ผมเอ็นท์ไม่ติดสักคณะ นั่นยิ่งตอกย้ำให้อี๊เชื่อเข้าไปใหญ่ว่าเจ้าแม่กวนอิมมีผลกับชีวิตจริงๆ

ไม่ใช่แค่มีปัญหากับผม อี๊เคยเล่าให้ผมฟังว่า เคยเถียงเรื่องนี้กับน้องสาวของอี๊หลายครั้ง น้องสาวหาว่าอี๊เชื่อแต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่เชื่อตัวเอง ซึ่งเมื่อผมถามอี๊ว่าแท้จริงแล้ว เราควรเชื่อตัวเองหรือเชื่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อี๊อธิบายกลับอย่างรวดเร็วว่า “เราต้องเชื่อตัวเองด้วย ตัวเราเองต้องมั่นใจก่อน แต่เจ้าแม่ฯ ทำให้เรามีกำลังใจ ไม่อย่างนั้นจะตั้งไว้ให้คนเขากราบไหว้ทำไม”

นั่นอาจเป็นเหตุผลที่เวลาลูกหลานหรือคนรอบข้างคนไหนไม่สบายใจ อี๊จะแนะนำวิธีง่ายๆ ว่า ให้ไปไหว้เจ้า เป็นวิธีการแก้ปัญหาง่ายๆ คล้ายเวลาปวดตรงไหน นึกอะไรไม่ออกก็กินยาพาราเซตามอลไว้ก่อน

เมื่อโตมาผมพบว่า บางเรื่องเราไม่ต้องเอาชนะก็ได้ โดยเฉพาะเรื่องศรัทธาของผู้คนที่มีต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย

อย่างน้อยเวลาชีวิตประสบปัญหาหนักหน่วงแบบที่ไม่มีมนุษย์คนไหนบนโลกช่วยคลี่คลายได้แล้ว อี๊ก็รู้ว่าควรไปบอกใคร ควรไปทิ้งตัวลงที่ไหน

ต่างจากผมหรือใครหลายคนที่เมื่อมีเรื่องทุกข์ใจแล้วต้องเก็บมันไว้เพียงลำพัง

มีช่วงชีวิตหนึ่งที่บ้านผมเจอปัญหาใหญ่ที่สุดในชีวิต ทุกคืนอี๊จะเดินไปหยิบธูปหนึ่งกำ จุดไฟด้วยไม้ขีด ออกไปหน้าบ้านคุกเข่าขอพรต่อหน้าดวงจันทร์และหมู่ดาว แล้วก็ภาวนากับเจ้าแม่ฯ ถึงปัญหาที่กำลังพบเจอ ควันธูปลอยขึ้นฟ้าคล้ายมันกำลังนำปัญหาในใจไปสู่ใครสักคนที่ปลายทาง

และเมื่อย้อนสำรวจ เรื่องทุกข์ของอี๊มักไม่ใช่เรื่องของตัวเอง อย่างปัญหากับข้าวที่ทำขายไม่ดีหรือเงินไม่ค่อยพอใช้นั้น อี๊ไม่เก็บมารบกวนหัวใจอยู่แล้ว แต่ปัญหาใหญ่ในชีวิตของอี๊ มักเป็นปัญหาที่หลานๆ ส่งต่อมาให้ช่วยกลุ้มใจทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นหลานคนนั้นไม่ตั้งใจเรียน หลานคนโน้นไม่มีงานทำ หรือหลานอีกคนกำลังเริ่มธุรกิจใหม่

พูดง่ายๆ คือพรที่อี๊ขอ มักขอให้คนอื่น

“ทำไมไม่ขอพรให้ตัวเองบ้าง” ครั้งหนึ่งผมเคยลองถามอี๊

“ตัวเองพอกินพอใช้ก็พอแล้ว แต่ลูกหลานต้องรวยๆ ถ้ากูรวยคนเดียวแล้วลูกหลานไม่รวยจะเอาไปทำไม ไอ้โง่” อี๊ทิ้งท้ายด้วยคำด่าคล้ายจะบอกผมว่าเรื่องง่ายๆ แค่นี้ทำไมถึงไม่เข้าใจ

และเมื่อเช้าขณะที่ผมกำลังอาบน้ำ อยู่ๆ อี๊ก็ตะโกนถามว่า“หนังสือขายวันไหน” ผมจึงตะโกนแหวกเสียงน้ำบอกวันที่ซึ่งเป็นวันแรกของงานสัปดาห์หนังสือฯ กับอี๊ไป

อี๊นิ่งเงียบไปสักพัก ก่อนบอกว่า “ไม่ใช่อะไร จะได้ไปซื้อผลไม้มาให้ไหว้เจ้าแม่กวนอิม หนังสือจะได้ขายดีๆ แล้วจะได้เอาเงินมาทำบ้านใหม่ให้เจ้าแม่ฯ อยู่”

จะกี่ปี อี๊ก็ยังคงเป็นอี๊