Title: SNS Story 3 : IG [Photograph]
Author: DiaryOfMyboys
Warning: Short Fiction
“เฮ้ยมาร์ค รูปสาวที่ลงเมื่อคืนแจ่มว่ะเจอที่ไหนวะ”
“ก็ร้านอาหารที่กูไปกินกับที่บ้านแหละ ยกกล้องปุ๊บโพสท่าให้ถ่ายเลย โคตรเจ๋ง”
“แหม แต่กูนี่หมั่นไส้ไอจีมึงมาก คนอื่นเค้าคุมโทนธรรมชาติสายลมแสงแดดท้องฟ้าอาหารก็ว่าไป เพื่อนกูนี่คุมโทนสาวในสต็อค ฮ่าๆๆ แม่งส่อนิสัยมาก”
“มันก็ไม่ขนาดนั้นป่าววะสะตงสต็อคอะไรไอ้ลูคัส ที่ถ่ายส่วนมากก็พี่ ๆน้องๆในโรงเรียนเนี่ย เจอกูเป็นไม่ได้ มาร์คๆถ่ายรูปให้หน่อย กูก็ใจดีเก็บรูปมาแบ่งปันในไอจีให้ผู้หิวโหยอย่างพวกมึงไง”
“โอ๊ย กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับท่านมาร์คอาหารตาพวกกูมากไอจีมึงเนี่ย”
"เออ พูดมากไปกินข้าวได้ละ เดี๋ยวก็หมดพักเที่ยง"
แล้วทั้งกลุ่มก็พากันเดินออกจากห้องเรียนตรงไปโรงอาหาร เหลือก็แต่ผมคนเดียวนั่งอยู่ริมหน้าต่าง หยิบเอามือถือขึ้นมาเปิดแอพพลิเคชั่นที่พึ่งถูกพูดถึงไป
เปิดเข้าหน้าโปรไฟล์ของคนที่โดนเพื่อนรุมเมื่อสักครู่ก็เป็นจริงอย่างที่ว่า สาวๆมากหน้าหลายตาถูกถ่ายภาพโดยช่างภาพสุดหล่อมือหนึ่งของโรงเรียน
"เฮ้ออ จะแอบส่องเค้าอีกนานมั้ยลีเจโน่ หน้าเค้าก็ไม่ได้เห็นแถมยังต้องมาเห็นผู้หญิงของเค้าอีก โง่เง่าจริงๆ เลยเรา"
กดปิดหน้าจอมือถือแล้วซบหน้าลงกับโต๊ะเรียน ได้แต่ถอนใจกับตัวเอง เมื่อไหร่กันนะที่ผมเอาแต่เฝ้ามองเพื่อนร่วมหัองเรียนตั้งแต่มอต้นจนตอนนี้จะจบมอปลายก็ยังไม่เลิก
สมัครแอพพลิเคชั่นอินสตราแกรมไว้ก็แค่ใช้คอยส่องความเคลื่อนไหวของคนที่ชอบ ใช่ ผมชอบมาร์คลีคนนั้น คนที่เหมือนจะแกล้งกันเพราะแทบจะไม่ลงรูปตัวเองเลย แต่ละวันมีแต่รูปสาว ๆที่ผ่านเข้าตาเค้าเท่านั้น
"อยากอยู่ในสายตาคู่นั้นบ้างจัง"
.
.
.
การสอบปลายภาคเทอมหนึ่งของมอปลายปีสุดท้ายจบลงในวันนี้ ตั้งแต่พรุ่งนี้จะเป็นวันหยุดปิดเทอมหนึ่งเดือนที่ทุกคนเฝ้ารอคอย แต่สำหรับเจโน่คนนี้นั้น ช่างเป็นช่วงเวลาที่น่าเศร้าเหลือเกิน เพราะมันแปลว่าผมจะไม่ได้เห็นหน้ามาร์คไปหนึ่งเดือนเต็ม ๆ
"เจโน่ปิดเทอมไปเที่ยวไหนเหรอ" เฉินเล่อที่กำลังเก็บกระเป๋าอยู่ข้าง ๆถามขึ้น
"ไม่มีแพลนไปไหนหรอก น่าจะอ่านการ์ตูนอยู่บ้านน่ะ"
"ทำไมไม่ไปทะเลกับคนอื่นล่ะ เห็นว่าไปกันครึ่งห้องเลยนี่ น่าเสียดายอ่ะเราต้องกลับบ้านที่จีน"
"ไม่กล้าขอที่บ้านน่ะ พี่เราดุไม่ชอบให้ไปไหนคนเดียว เฉินเล่อก็ไม่อยู่เราก็เลยว่าไม่ไปดีกว่า"
ตอบเฉินเล่อจบตาก็แอบมองไปทางคนที่กำลังถูกเพื่อน ๆรุมล้อม อยากจะมองเก็บไว้ก่อนจะไม่ได้เจอนาน แต่ก็ต้องก้มหน้ากลับมารีบเก็บของเมื่อสายตาคู่นั้นหันมาสบกันเข้าพอดี หัวใจเต้นถี่รัวไปพร้อม ๆกับโทรศัพท์ที่อยู่ ๆก็สั่นแจ้งเตือนอะไรบางอย่างอยู่ในกระเป๋ากางเกง
"วู้ๆๆๆๆกล้าสักทีนะเพื่อนกู"
"แม่งเหมือนโรคจิตเลยมึงตามถ่ายทุกที่อ่ะ"
"โอ้ยงี้ต่อไปกูจะไม่ได้เห็นรูปสาว ๆสวย ๆแล้วดิ"
"ไอ้พวกเชี่ย ไปไกลๆเลยไป"
เสียงกลุ่มแก๊งเดิมดังระงมแต่ตอนนี้เสียงอะไรก็ไม่สามารถแทรกเข้ามาในความรับรู้ของผมได้อีกแล้ว เมื่อตากำลังจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ที่เปิดแอพพลิเคชั่นเดิม แต่สิ่งที่เห็นกลับไม่เหมือนที่ผ่านมา
เงยหน้าขึ้นมาทุกอย่างก็เงียบ ทุกคนออกไปจากห้องจนหมดแล้ว เหลือเพียงเจ้าของอินสตราแกรมที่ผมพึ่งดู ยืนอยู่ตรงหน้านี่เอง
"เจโน่"
"มาร์ค.."
"เจโน่อยู่ในสายตาเราตลอด.."
"..."
"ขอโทษที่บอกช้าขนาดนี้แต่เราชอ.."
"เราชอบมาร์ค!!"
"หะ.."
"เราอยากบอกก่อน เราชอบมาร์คมานานแล้ว"
"หึหึ งั้นจะขอมาร์คเป็นแฟนดัวยเลยมั้ยล่ะ"
"อืม..อะ..ห๊ะ! "
"โอเคตกลง มาร์คก็ชอบเจโน่มานานแล้ว เราเป็นแฟนกันแล้วนะ"
"เดี๋ยวๆ ง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ"
"ก็อย่างนี้ล่ะ เราใจตรงกันยังไงก็ต้องเป็นแฟนกันอยู่ดี"
"อืม ถ้ามาร์คว่าอย่างนั้นเราก็โอเค"
"งั้นตอนนี้แฟนช่วยยิ้มให้มาร์คหน่อยสิครับ เนี่ยมาร์คแทบจะไม่มีรูปตอนเจโน่ยิ้มเลยนะ ออกจะยิ้มน่ารักทำไมถึงไม่ค่อยยิ้มเลยล่ะ"
"ก็เห็นคนที่ชอบลงแต่รูปสาว ๆทุกวันใครมันจะไปยิ้มออกเล่า"
"ฮ่าๆขอโทษครับ งั้นต่อไปนี้มาร์คจะเป็นคนทำให้เจโน่ยิ้มทุกวันเลยนะ เพราะงั้นขอถ่ายยิ้มแรกของแฟนไว้หน่อยนะครับ"
"อื้อ ?"
.
.
.
.
.
"เจโน่ไปเที่ยวทะเลด้วยกันนะ"
"มาร์คไปขออนุญาติพี่เราให้ได้สิ"
"ได้เลยครับแฟน"
.
.
.
.
.
.
.
#############E N D############
#snsmarkno
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in