Author’s Note : เรามาแบบเลทๆ เพราะไม่มั่นใจว่าจะโอเคกับการชิบคู่นี้ดีไหม ด้วยความที่กลัวความเละๆ สไลม์ๆ ของเวน่อม และไม่กล้าไปดูหนัง 5555 แม้จะเห็นแฟนอาร์ตน่ารักๆ มากมาย และใครต่อใครพูดถึงว่าน่ารัก และการันตีว่าไม่น่ากลัวๆ สุดท้ายก็ไปดูมาจนได้ แล้วก็ว่าหนังสนุกดีใช้ได้เลยนะ ในสายตาคนไม่ได้ตามคอมิคมาก่อนอย่างเรา เห็นเท่าที่คนแปะมาแชร์แจกกาวกันในโซเชี่ยลเฉยๆ น่ะน้า กระนั้นสำหรับเรา รู้สึกว่ามากกว่าน่ารัก คือ เวน่อมหล่อมาก 55555 หล่อแบบแบดบอยบอกไม่ถูก แล้วฟิคในหัวก็เกิด

ตอนแรกนี้คล้ายๆ Prologue นะคะ มาสั้นๆ แต่ถ้ามีเวลาจะมาลงตอนต่อในหัวละกันน้า เตือนจริงจังนิดนะคะ ด้วยเป็นคนภาษาตรงๆ และความแบดบอยของเวน่อมทำให้เราจิ้นคู่นี้ค่อนข้างไปทางหนักหน่วงกันอยู่ ใครเคยอ่านฟิคเรื่องก่อนๆ ของเราอาจคิดว่าจะมาละมุนๆ อันนี้แอบเกรงใจเบาๆ (.  . ') เรื่องนี้บรรยากาศอาจจะคนละแนวนิดน้า และเป็นแนวที่เราไม่ถนัดเสียด้วย ถ้าอ่านแล้วไม่โอเคยังไงก็ติชมได้เหมือนเคยนะคะ

Pairing : Venom x Eddie
Rate : 18+ Explicit

Warning : LGBT , Boy's Love , ฟิควาย , *Spoiler Alert* for Venom 2018 , Tentacle , Unconsents , Rapes 

………………………………………………………………..

RETURN – Ep. 01 : Dreamer

………………………………………………………………..

...มันเริ่มต้นขึ้นอีกแล้ว...

ก้ำกึ่งระหว่างความฝันกับความจริง สัมปชัญญะอันเลือนรางไม่อาจบอกได้ ว่าไอร้อนระอุนั้นมาจากภายนอกหรือภายในกายของผมเอง แผ่นอกรู้สึกเหมือนถูกบดเบียดรึงรัด ราวอ้อมกอดอันโหยหาเต็มไปด้วยความปรารถนา จนลมหายใจของผมขัดขาด

ผมอ้าปากเพื่อฮุบเอาอากาศเย็นๆ ยามค่ำคืนเข้าปอด แต่ไม่ทันไร บางสิ่งอุ่นร้อนและชุ่มชื้นก็แทรกสอดเข้ามาจนแน่นคับโพรงปาก แย่งที่อยู่ของอากาศอันน้อยนิดไปจนหมดสิ้น...

...มันมีชีวิต... ผมรับรู้ได้...

มันเคลื่อนลึกเข้าไปจนถึงผนังลำคอด้านหลัง ร่างกายพลันต่อต้านตามกลไกธรรมชาติ พยายามขย้อนเจ้าสิ่งที่ว่าออกมา แต่ก็ทำไม่ได้ ผมดิ้นรนทรมาน สำลักค่อกแค่กในลำคอไม่หยุด ได้แต่พยายามสะบัดหน้าหนี แต่เจ้าสิ่งที่ว่านี้ยาวและสอดลึกเกินไป แขนขาของผมคล้ายถูกมือที่มองไม่เห็นตรึงยึดไว้กับเตียงจนไม่อาจขยับได้ดังใจ

เสื้อและกางเกงนอนแม้สวมใส่อยู่ แต่กลับรับรู้ได้ถึงสัมผัสแปลกประหลาดบนผิวกาย จุดอ่อนไหวบนยอดอกถูกดูดกลืนคลึงเคล้นจนตั้งชัน แล้วจู่ๆ ขาทั้งสองข้างของผมก็ชันเข่าขึ้นและแยกอ้ากว้างเอง เหมือนร่างกายไม่ใช่ของผมยังไงยังงั้น

ผมสัมผัสได้ถึงเจ้าสิ่งอุ่นชื้น เรียบลื่นและแน่นเป็นดุ้นจ่อชิดกับร่องสะโพก ใบหน้าของผมร้อนผ่าว ใจเต้นโครมครามจนอกสะท้อนขึ้นลง แล้วเจ้าสิ่งที่ว่าก็ชำแรกเข้าไปในช่องทางด้านหลังของผมรวดเดียวจนเต็มแน่น ทำเอาจุกจนอยากร้องก็ร้องไม่ออก ร่างกายผมสั่นสะท้านเป็นลูกนก เหงื่อซึมชื้นเต็มใบหน้า

...ทรมาน...

ผมได้แต่คิดในใจ

แม้ผิวลื่นๆ ของมันจะช่วยให้การเคลื่อนเข้าไปง่ายขึ้น แต่ความใหญ่โตที่เหมือนจงใจกลั่นแกล้ง ขยายตัวจนแตะขอบขีดความสามารถที่ร่างกายของผมจะรับได้ ทำเอาผมแทบกลั้นหายใจทุกครั้งที่มันเคลื่อนลึกเข้าออก แม้จะยืนจังหวะเนิบช้าในช่วงแรก แต่ช่องทางด้านหลังซึ่งไม่เคยชินกับการรองรับความใหญ่โตขนาดนี้ก็พาเอาผมเจ็บเกร็งจนน้ำตาเล็ด

...ชื่อๆ หนึ่งแวบเข้ามาในหัว แต่กลับติดอยู่ที่ริมฝีปาก... ผมไม่มีความกล้าพอจะคิดถึงชื่อๆ นั้นด้วยซ้ำ... เพราะมันเจ็บปวดกว่าทั้งหมดที่ผมรู้สึกอยู่ตอนนี้หลายร้อยเท่า

ส่วนหน้าของผมถูกเจ้าสิ่งนั้นพันรัด เลื่อนไหลถูไถจนแก่นกายของผมชูชันและแน่นคับใต้เนื้อผ้า แต่ก็ช่วยให้ด้านหลังของผมคลายเจ็บลงได้บ้าง และถ้าให้ยอมรับอย่างไม่อาย ผมเริ่มรู้สึกดีและมัวเมาไปกับสัมผัสนี้อย่างน่าประหลาด มันคล้ายๆ เวลาผมช่วยตัวเอง แต่... เร่าร้อนกว่ามาก...

ลมหายใจร้อนของผมหอบโยนจนสามารถได้ยินเสียงมันชัดเจน ท่ามกลางความรู้สึกที่กำลังทะยานสูงจนในหัวว่างเปล่า แล้วก่อนที่ผมจะไปถึง เจ้าสิ่งชั่วร้ายนี่ก็รุกสวนเข้าทางรูที่ส่วนปลายความเป็นชายที่กำลังคัดแข็งพองตัวเต็มที่ของผม

ความทรมานอันเร่าร้อนฉุดลากผมไปถึงจุดอย่างรุนแรง แต่กลับถูกกระชากกลับ ปิดกลั้นดึงรั้งไว้ไม่ให้ปลดปล่อย มันทำเอาผมแทบคลั่ง ร่างกายกระตุกรุนแรงเหนือการควบคุม พร้อมๆ กับที่ด้านหลังของผมถูกเร่งเร้าหนักหน่วง เจ้านั่นเสือกแทงเข้าออกรุนแรงขึ้นจนผมคิดว่าร่างกายผมคงใกล้จะฉีกขาด แต่ก็ไม่ยักเกิดขึ้น

‘อย่า!...’

ผมได้แต่ร้องในใจ ร่างกายเกร็งขมึงจนปวดตุบ ปลายนิ้วจิกขยุ้มผ้าปูแน่นเมื่อไร้หนทางอื่นให้ระบาย สะโพกเด้งยกขึ้นลงและร่อนส่ายอย่างไม่หลงเหลือความอายใดๆ เพียงเพื่อพยายามดิ้นรนหลีกหนีสิ่งซึ่งไม่มีวันหนีพ้น

‘ได้โปรด! วี!’

‘...อยากให้ฉันหยุด?... ไม่เอาน่าเอ็ดดี้... แกกำลังมีความสุข... ร่างกายกับในหัวแกบอกแบบนั้น...’

เสียงในหัวอันคุ้นเคยทำเอาผมน้ำตารื้นขึ้นมาอีกครั้ง ถึงกระนั้นผมก็ยังนึกเกลียดที่เจ้านี่สู่รู้ไปซะทุกเรื่อง

‘ให้ตายสิ! ขอความเป็นส่วนตัวหน่อยเถอะ!’

‘...หึหึ... เกลียดเหรอ? ฉันนึกว่าแกจะชอบที่ฉันสัมผัสแกได้ตรงจุดโดนใจสุดๆ เสียอีก?... ทุกที่ที่ทำให้แกร้อนรุ่ม ทุกที่ที่แกอ่อนไหว... ร่างกายของแก... ฉันรู้จักมันทั้งหมด... เอ็ดดี้...’

ลิ้นใหญ่เลื่อนออกจากโพรงปาก แล้วรสจูบเหมือนในความทรงจำก็หวนกลับมาอีกครั้ง

ตั้งแต่ผมกับแอนนี่คบกันจนเลิกกัน เราจูบกันเป็นพันๆ ครั้ง... แต่ไม่มีครั้งไหนเหมือนจูบกลางป่าในวันนั้น ที่สำคัญ... ตลอดเวลาที่ริมฝีปากของเราบดขยี้โหยหาซึ่งกันและกัน ในห้วงความคิดของผมกลับมีแต่... เจ้านั่น...

ระหว่างที่ผมกำลังสับสนไปกับความรู้สึกซึ่งปะปนกันไปทั้งสุขทั้งทรมาน ส่วนปลายความรุ่มร้อนของผมก็ได้รับการถอนสลัก

“อึ่ก! อ๊าาา!!!”

ผมสะดุ้งเฮือกสุดตัวลืมตาโพลง หลุดร้องออกมาเต็มเสียง กล้ามเนื้อทุกส่วนเกร็งกระตุกซ้ำๆ และสั่นสะท้าน ก่อนที่ร่างกายซึ่งถูกกดข่มมานานจะพุ่งไปถึงจุดสุด และพลันปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรง

ของเหลวร้อนฉีดพุ่งจนเปียกชุ่มกางเกงนอน แล้วจู่ๆ ความรู้สึกถึงการมีอยู่ของเจ้านั่นก็หายวับไปในอากาศ ราวกับความฝัน ราวกับเรื่องโกหก

ผมตัวเบาหวิว ในหัวว่างเปล่าขาวโพลน ดวงตาฉ่ำปรือเหม่อมองภาพตรงหน้านานหลายนาที ก่อนจะรับรู้ว่าผมอยู่บนเตียงในห้องเช่าของตัวเองนั่นล่ะ จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าผมกลับมานอนบนเตียงได้ยังไง ความทรงจำสุดท้ายคือผมนั่งพิมพ์งานในแลปท้อปที่โต๊ะทำงานด้วยซ้ำ

หลังๆ มานี้ผมเหนื่อยกับงาน จนมักหลงๆ ลืมๆ แบบนี้บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่อยากทำให้แอนนี่กับแดนเป็นห่วงอีก ตั้งแต่เหตุการณ์จรวดระเบิดครั้งนั้นที่ไลฟ์ฟาวเดชั่นเสียงในหัวของผมก็หายไป แรงระเบิดครั้งนั้นส่งผลกระทบต่อร่างกายผมไหม อันนี้ไม่รู้หรอก แต่ผมก็ปฏิเสธที่จะเข้ารับการตรวจมาตลอด ก็เจ้านั่นเคยบอก... ว่าไม่ชอบ MRI...

และผมอับอายเกินกว่าจะเล่าให้ใครฟังด้วยล่ะ ว่าผมฝันเปียกอยู่บ่อยครั้งตั้งแต่เหตุการณ์นั้น แล้วไอ้ความฝันบ้าๆ นี่ก็เพิ่งจะมาเกิดถี่ๆ ในระยะหลังนี่เอง แล้วที่แย่ที่สุดก็คือ ผมดัน... ฝันถึงไอ้เจ้าปรสิตนั่น!

แค่คิดหน้าผมก็ร้อนผ่าวแล้ว นี่มันกระอักกระอ่วนสิ้นดี

...ถ้าเจ้านั่นยังอยู่ผมคงโทษมัน... แต่นี่...

ผมนั่งเหม่ออยู่พักใหญ่ ก่อนจะนึกได้และก้มลงมองร่างกายตัวเอง ผมส่ายหน้าอย่างผิดหวัง

“แกเป็นเด็กไฮสคูลรึไงฮึ! ถึงฝันเรื่องอย่างว่าเป็นตุเป็นตะขนาดนี้!”

ผมดุตัวเองแล้วรีบลุกเพื่อจะไปล้างตัวในห้องน้ำ แต่ก็ต้องชะงักกึกเมื่อความรู้สึกเมื่อยคัด และเจ็บระบมทั้งตัวดันจริงซะยิ่งกว่าจริงแบบนี้ นี่ผมคงเกร็งขืนตัวเอาจริงๆ ตอนฝันล่ะมั้ง แต่... แม้แต่ตรงนั้น... ก็ดันเจ็บจริงๆ ด้วยนี่สิ...

แถมความฝันแต่ละครั้ง มันก็เหมือนจริงขึ้นเรื่อยๆ อย่างกับใช้ร่างกายไปจริงๆ งั้นแหละ จนบางครั้งผมก็... แอบคิดว่าเจ้านั่น... กลับมาแล้วจริงๆ...

===TBC.===