AU คนเลี้ยงหมาที่ตอนนี้ออกทะเลไปทางแฟนตาซีแล้ว
Pairing : Takaru
Rate : PG
Warning : เหตุการณ์ทั้งเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากตชจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กับบุคคลที่มีตัวตนอย่จริง ผู้แต่งไม่มีเจตนาทำให้เจ้าของชื่อเสื่อมเสียแต่อย่างใด
เจ็บ
เจ็บจังเลย
โทรุ ช่วยด้วย
ช่วยผมด้วย
.
.
.
เพราะวันนี้โทรุลืมล็อคประตูเลยแอบหนีออกมาเที่ยว ไม่เคยออกมาข้างนอกคนเดียวเลย ตอนแรกก็สนุกมาก แต่สนุกเกินไปจนเกิดหลงทางซะได้ ค่ำแล้วยังหาทางกลับไม่เจอเลย กลัวไปหมด มองไปทางไหนก็เจอแต่คนไม่รู้จัก บางคนก็จะเข้ามาจับตัวด้วย ตกใจก็เลยเผลอวิ่งหนีไปทางถนน...
เพราะว่าผมตัวเล็กรึเปล่าคุณลุงคนขับเลยมองไม่เห็น เหยียบผมเข้าเต็ม ๆ ทั้งล้อหน้าล้อหลังเลย
เจ็บจัง ขยับตัวไม่ได้เลย
โทรุต้องเป็นห่วงอยู่แน่ ๆ
ต้องกลับบ้าน
ทำไงดี ขยับไม่ได้เลย
หายใจก็ไม่ออก อะไรอุดจมูกอยู่เต็มไปหมด
แค่พยายามหายใจก็เจ็บไปทั้งตัว
โทรุ...
ช่วยด้วย...
เจ็บจนทนไม่ไหวแล้ว...
.
.
.
"น่าเวทนาจังนะเจ้าน่ะ พึ่งลืมตาดูโลกได้ปีกว่าเองแท้ ๆ ก็ดันต้องจากเจ้านายแสนรักไป"
ใครน่ะ?
"โดนเหยียบซะเละ กระดูกซี่โครงเล็ก ๆ หักละเอียดแทบทุกซี่ กระดูกสันหลังโดนป่น เครื่องในก็แตก เลือดออกเต็มไปหมด ก็แน่ล่ะ ไอ้รถที่เหยียบเจ้าน่ะมันรถบรรทุกสิบล้อเชียวนะ เหลือร่างไว้ให้ดูต่างหน้าก็ดีเท่าไหร่"
ใคร?
โทรุหรอ?
"ข้าไม่ใช่โทรุของเจ้าหรอกเจ้าหมาโง่"
พาผมกลับไปหาโทรุหน่อย
"เสียใจด้วย ที่ ๆ เจ้าต้องไปไม่ใช่บ้านที่แสนอบอุ่นที่เจ้าเล่นซนหนีออกจนโดนรถเหยียบซะแบนแต้ดแต๋หรอก"
โทรุ ขอโทษนะ
"ไม่ยกโทษให้หรอก"
ไหนบอกไม่ใช่โทรุ จะมาตอบแทนทำไม
"เจ้านั่นจะต้องโกรธเจ้ามากที่หนีออกมา จะต้องวิ่งตามหาให้วุ่นเป็นวัน และสุดท้ายก็จะมาเจอเจ้านอนเน่าเป็นซากอยู่ริมถนน จะร้องไห้เสียใจที่ดูแลเจ้าไม่ดี"
ขอโทษนะโทรุ ฮึก
"ก็บอกว่าไม่ยกโทษให้ไงล่ะ"
ลุงไม่ใช่โทรุซักหน่อย! อย่ามาโมเมนะ!!
"ไม่ใช่ลุง เจ้าบ้า และสุดท้ายโทรุของเจ้าก็จะรับหมาตัวใหม่มาเลี้ยง ลืมเจ้าไปโดนสิ้นเชิง เจ้าหมาเตี้ย"
ไม่เอา ไม่ยอมหรอก โทรุต้องรักผมคนเดียว
"แต่เจ้าตายแล้ว เสียใจด้วยนะ"
ผมตายแล้วหรอ?
"ใช่สิ เลิกนอนทับร่างตัวเองแล้วลุกออกมาได้แล้ว นอนไปมันก็ไม่ลุกขึ้นมาหรอกนะไอ้ร่างเละ ๆ ของเจ้าน่ะ"
ผมไม่ตายได้มั้ย?
"ก็บอกอยู่ว่าตายแล้ว จะเปลี่ยนเป็นไม่ตายได้ไง"
ผมจะกลับไปหาโทรุ
"ก็บอกอยู่ว่าไม่ได้ ฟังไม่รู้เรื่องเรอะ"
ทำไมลุงคุยกับผมได้? ผมกลับไปคุยกับโทรุได้มั้ย?
"หมานี่มันโง่จริง ๆ ข้าไม่ใช่มนุษย์ ยังไม่รู้อีกหรอ"
ลุงเป็นเทวดาหรอ? ผมขอพรได้มั้ย?
"ข้าไม่ใช่เทวดา และข้าก็ไม่ให้พรหมา"
ผมขอกลับไปหาโทรุ ให้ผมได้กอดตัวอุ่น ๆ ได้นอนตักอุ่น ๆ ของโทรุ
"ข้าชักงง สรุปว่าเจ้าฟังข้ารู้เรื่องรึเปล่า บางทีก็ฟังบางทีก็ไม่ฟัง"
ผมกลับไปหาโทรุได้ยัง เบื่อหน้าลุง
"กลับไม่ได้โว้ยยยย"
แต่ผมจะกลับบบบ
"ไอ้เจ้าโทรุนั่นเลี้ยงเจ้ามายังไงให้ดื้อด้านขนาดนี้"
อย่ามาว่าโทรุนะ! ตาลุงงี่เง่า!
"ก็บอกว่าไม่ใช่ลุงไง เจ้าหมาตาถั่ว มองยังไงเป็นลุง"
ไม่ได้มอง รู้จากกลิ่นต่างหาก กลิ่นคนแก่
"เดี๋ยวปั้ด ตบให้แบนกว่าเดิม แต่เจ้านี่จมูกดีใช้ได้เลย สนใจมาอยู่กับข้ามั้ย ไม่ต้องไปปรโลก"
ไม่เอา จะกลับไปหาโทรุ
"ไม่ได้"
งั้นก็ไม่ไป จะอยู่นี่ ปรโลกปรไหนก็ไม่ไป!!
"คิดว่าจะขัดขืนได้หรอ"
ถ้ามาใกล้กว่านี้จะกัดให้จมเขี้ยวเลย
"ตัวเท่าเมี่ยง ทำเป็นปากดี"
อย่ามาดูถูกชิวาว่านะ!!
"เอางี้ดีกว่า ข้าถามหน่อย ถ้าเจ้ากลับไปแล้วจะทำไงต่อ เจ้าก็แค่วิญญาณหมา นอนซุกตักอุ่น ๆ ของเจ้านายเจ้าก็ไม่ได้ แค่ทำให้เห็นเจ้ายังทำไม่ได้เลย"
...
"เงียบ ไงล่ะ เจ้านี่มันหมาโง่ชัด ๆ ยอมไปปรโลกซะดี ๆ หรือจะมาอยู่กับข้าดีล่ะ"
ถ้าผมไปอยู่กับลุงผมจะได้อะไร
"เป็นแค่หมาจะเอาเงินเดือนไปทำไม"
ลุงจะใช้งานฟรี ๆ รึไง
"ทีงี้ทำมาฉลาด แล้วเจ้าอยากได้อะไร"
อยากอยู่กับโทรุ
"งั้นไปปรโลกเถอะเอ็ง"
แค่ตอนกลางวันหรืออะไรก็ได้ แค่ได้อยู่ด้วย ผมยอมให้ลุงใช้งานทุกอย่างเลย
"แล้วเจ้าจะไปอยู่กับเค้ายังไง เป็นวิญญาณหมาเกาะติดเค้าไปหรอ"
ลุงช่วยผมสิ ลุงเป็นเทวดานี่นา
"ข้าไม่ใช่เทวดา"
จะอะไรก็ช่าง แต่ลุงต้องทำให้ผมกลับไปเป็นหมาได้แน่ ๆ
คุณลุงชุดดำตัวสูงนิ่งคิดนานสองนาน
"ได้ ที่จริงงานข้าก็ไม่มีอะไร ข้าจะยอมทำตามเจ้าขอ แต่"
แต่อะไร
"เพื่อแลกกับการที่เจ้าจะได้กลับไปเป็นหมาตามที่ขอ หลังจากหมดอายุขัยเจ้าจะไม่ได้เวียนว่ายตายเกิดอีก ต้องอยู่เป็นสนุขรับใช้ข้าตลอดไป"
ได้
"หึ เจ้าหมาโง่ แต่ไม่ใช่ว่าตอนนี้เจ้าไม่ต้องทำงานนะ ข้าเรียกเมื่อไหร่เจ้าต้องมาหาข้าทันที"
คิดดูก่อน
"ไม่มีข้อโต้แย้ง ข้าจะทำสัญลักษณ์ไว้ที่หลังใบหูเจ้า ถ้าไม่มาจะเรียกให้หูแตก"
เจ็บมั้ย
"ไม่เจ็บ"
ลุงชุดดำยื่นมือมาลูบที่หลังหูผม อยู่ดี ๆ ก็รู้สึกร้อนวาบแล้วเจ็บจี๊ดขึ้นมาตรงที่ลุงแตะ
ได้กลิ่นขนไหม้ด้วย
"เสร็จแล้ว"
ไหนบอกไม่เจ็บ
"ข้าบอกงั้นหรอ ช่างเถอะ ไสหัวกลับบ้านเจ้าไปได้แล้ว"
ผมรีบวิ่งกลับบ้านทันที ลุงนั่นยังพูดอะไรไม่หยุด ใครจะฟัง
"อีกอย่าง ข้าแถมพรให้อีกข้อ...อ้าว ไปแล้ว ไอ้หมาเนรคุณ ขอบคุณซักคำก็ไม่มี"
ผมวิ่งมาจนถึงบ้าน แปลกที่รอบนี้วิ่งทีเดียวก็ถึง ไม่หลงแล้ว ไปในบ้านยังเปิดอยู่ โทรุยังไม่นอนหรอ
พอจะเดินเข้าไปโทรุก็เปิดประตูออกมาพอดี
"ทากะ!!"
โทรุเห็นผมจริง ๆ ด้วย ดีจัง ดีจัง ดีใจจัง โทรุกอดผมแน่นเลย
"ไอ้หมาโง่ นายหายไปไหนมาทั้งวันห้ะ!"
ผมขอโทษนะ แต่ผมกลับมาแล้ว โทรุไม่ร้องไห้นะ น้ำตาโทรุเค็มมากเลย
"หิวรึเปล่า ขอโทษนะที่ดูแลนายไม่ดี นึกว่าจะหายไปแล้วซะอีก ขอโทษนะทากะ"
โทรุไม่ผิดหรอก ผมดื้อเอง ผมต่างหากที่ควรขอโทษ นึกว่าจะไม่ได้กลับมาซุกตัวอุ่น ๆ ของโทรุแล้วซะอีก
"ไปกินข้าวเถอะ อีกอย่างตัวนายเลอะมาก อย่างกับไปคลุกฝุ่นมา ต้องอาบน้ำ"
เอ๊ะ... ไม่เอาอาบน้ำ ไม่อยากอาบน้ำ ลุงเทวดามาช่วยผมด้วยยยย
TBC.(รึเปล่า)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in