ตอนเรายังเด็กไปจนถึงวัยรุ่นตอนปลาย ไม่ได้มีนิยายวายออกมาเกลื่อนตลาดแบบนี้ หนังสือที่อยู่ตามชั้นมีแต่นิยายแฟนตาซี จีนกำลังภายใน และรักโรแมนติก ส่วนนิยายวายน่ะเหรอ อยู่ตามซอกหลืบเท่านั้นละ ไม่มีสำนักพิมพ์ถูกลิขสิทธิ์ที่ไหนจะทำขายเลย

แต่อาจจะห้าปี หรือไม่ถึงสิบปีมานี้ อยู่ ๆ สำนักพิมพ์นิยายวายก็ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด วางขายตามร้านหนังสืออย่างโจ่งแจ้ง ก็ชวนให้สงสัยว่า มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ

จะเป็นเพราะการสนับสนุน LGBTQ ในยุคหลัง ๆ เพราะโลกเปิดกว้าง หรือเพราะสำนักพิมพ์ค้นพบแล้วว่าชาววายเปย์หนัก เราเองก็สุดจะรู้ได้ 

แต่ละคนก็มีสาเหตุที่ชอบนิยายวายแตกต่างกันไป ซึ่งเราจะขอเล่าเรื่องวาย ๆ ในมุมมองเฉพาะของเราก็แล้วกันนะคะ ชาววายคนอื่นอาจจะมีความเห็นแตกต่างจากเราได้ ดังนั้นเราจึงไม่ใช่บรรทัดฐานของชาววายทั้งหมดค่ะ

ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่า นิยายวายส่วนใหญ่จะไม่เรียลค่ะ คือเรื่องที่เรียลมันก็มีแหละค่ะ แต่กว่า 90% จะพบว่ามันไม่ค่อยเรียล มันคือความแฟนตาซีของชาววายซะมากกว่า (ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นผู้หญิงนั่นละ) แทบจะไม่มีตัวเอก (ทั้งพระเอกหรือนายเอก) ที่ให้ความรู้สึกว่าเป็น LGBTQ ในชีวิตจริงเลย พระเอกที่นักอ่านหวีดกันส่วนใหญ่จะแมนมาก ๆ ไม่ต่างกับพระเอกในเรื่องโรแมนติกชายหญิง มันจะต้องมีความเท่ แข็งแกร่ง น่าพึ่งพา เรียกว่าเป็น ‘ชายในอุดมคติของสาวๆ’ ก็ว่าได้ ไม่ค่อยมีรัศมีความเกย์ออกมาเท่าไหร่ ยิ่งออกสาวยิ่งไม่ได้ใหญ่ ส่วนนายเอก ก็มักจะโดนกรอบความคิดแบบชายหญิงครอบงำ ออกแบบมาให้ดูน่าทะนุถนอม หรือไม่ก็ต้องสวยสง่า หรือมีมุมน่ารักน่าเอ็นดู ต้องพึ่งพาพระเอกบ้าง ไม่ต่างอะไรกับนางเอกคนนึง แถมบางเรื่องหนักเข้าไปอีก ให้มี ‘เคะท้องได้’ ซึ่งมันก็ชวนให้ตั้งคำถามว่า

แล้วทำไมเมิงไม่อ่านชายหญิงไปเลยล่ะว้อย!?

ประเด็นก็คือ พวกเราต่างโตมามีความเชื่อฝังหัวบางอย่าง ฝังในระดับจิตใต้สำนึก ว่าผู้ชายควรจะเป็นแบบไหน ผู้หญิงควรจะเป็นแบบไหน

พอเราโดนกรอบความคิดแบบนี้ครอบงำ ในนิยายพล็อตเดียวกัน แต่เปลี่ยนจากชายหญิงเป็นชาย ๆ มันจะให้ความรู้สึกคนละฟีลกันเลย

ชาย-หญิง

• แตะเนื้อต้องตัวกันไม่ได้ง่าย ๆ หากผู้หญิงยอมให้อีกฝายสัมผัสง่าย ๆ จะโดนหาว่าใจง่ายทันที

• ผู้หญิงอายุมากกว่าผู้ชายมาก ๆ คนส่วนใหญ่จะไม่ค่อยชอบ มันจะดูไก่แก่แม่ปลาช่อน ยิ่งถ้ามีฐานะเป็นอาจารย์หรือคนที่พระเอกเคารพนับถือยิ่งแล้วใหญ่ คนส่วนใหญ่ยังรับไม่ได้

• ถ้าเป็นแนวแอบรักเพื่อนสนิท ก็ชวนให้ตั้งคำถามอีกว่า เมิงดูไม่ออกหรอว่าพระเอก/นางเอกชอบ ตาบอดหรือไง

• ในเรื่องแนวบู๊ ๆ การเขียนตัวละครนางเอกให้คนชอบนั้นค่อนข้างยาก แกร่งกล้าเกินไปคนอ่านจะหมั่นไส้เอาได้ เหลาะแหละเกินไปก็ไม่ดี จะใส่ปมหนักเกินไปก็สงสาร 

• เล่นปมเพศวิถีไม่ได้

ชาย- ชาย

• แตะเนื้อต้องตัวกันบ่อย ๆ ก็ไม่แปลก เพราะเพศเดียวกันนี่นา

• มีเรื่องที่นายเอกเป็นอาจารย์ของพระเอกหรือมีอายุมากกว่าพระเอกหลายเรื่องมาก สนุกซะด้วยนะ

• แอบรักโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้ตัวได้ เพราะเป็นเพศเดียวกัน อาจจะนึกว่าเป็นมิตรภาพอันบริสุทธิ์ใจได้

• ในเรื่องแนวบู๊ ๆ อยากเขียนให้นายเอกแกร่งมาก ๆ ก็ได้ ใส่ปมหนักมาก ๆ ก็ได้ เพราะลึก ๆ เราเชื่อว่าผู้ชายแข็งแกร่งกว่า รับศึกหนักได้มากกว่า หรือต่อให้เป็นนายเอกที่ไม่ได้แกร่งกล้าอะไรมาก ก็ยังได้รับกำลังใจจากคนอ่านที่เป็นผู้หญิงอย่างล้นหลามอยู่ดี 

• เล่นปมเรื่องเพศวิถีได้ ไหนจะดราม่าว่า ฉันไม่เคยรู้ตัวมาก่อนเลยว่าฉันชอบผู้ชาย แล้วครอบครัว สังคม จะรับได้ไหม บลา ๆ

สรุปก็คือ ชาย-ชาย มันมีอะไรให้เล่นมากกว่านั่นเองค่ะ

ทีนี้ ย้อนกลับไปที่พารากราฟ 5

แล้วทำไมนายเอกยังติดกรอบบางอย่างของชายหญิงอยู่ล่ะ มันดูย้อนแย้งไหม

จะว่าย้อนแย้งก็ย้อนแย้งแหละ แต่เราบังเอิญไปอ่านทวิตเตอร์นึงมา แล้วมันก็ทำให้เราเก็ตทันที ใจความก็คือ

ถ้าเรามองว่านายเอกเป็นตัวแทนเชิงสัญลักษณ์ของสาววาย ก็จะเข้าใจความย้อนแย้งนี้ได้เอง เพราะต่อให้สาววายส่วนใหญ่ โดยเฉพาะคนที่เพิ่งเข้าวงการใหม่ ๆ  ถึงจะมองว่า ชาย-ชาย น่าสนใจกว่าอย่างไร สนุกกว่าอย่างไร ก็ยังติดกรอบความรักแบบ heterosexual อยู่ดี

ถ้าจะพูดให้ Harsh หน่อยก็คือ ฉันอยากทำอะไรได้อย่างผู้ชาย ฉันไม่อยากโดนกรอบความเป็นหญิงครอบงำ แต่จะให้ฉันทิ้งข้อดีของการเป็นหญิง (เช่นการได้รับการปกป้อง หรือความสามารถในการมีลูก) ฉันก็ไม่เอาเหมือนกัน

ดังนั้นสาววายกลุ่มหนึ่งจึงมองว่าต้องมีคนหนึ่งเป็นตัวแทนชาย(ฝ่ายรุก) คนหนึ่งเป็นตัวแทนหญิง(ฝ่ายรับ) จะผิดโพไม่ได้เด็ดขาด และเพราะมองว่าครอบครัวที่สมบูรณ์ควรมีพ่อ แม่ ลูก ถึงได้เกิด ‘เคะท้องได้’ ขึ้นมา

แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีคนหลุดกรอบความรักแบบ Heteosexual นี้นะ มันจะมีสาววายอยู่กลุ่มหนึ่ง (อย่างเช่นเรา เป็นต้น) ที่สามารถอ่านเรื่องที่หลุดกรอบไปได้ อย่างเช่นแนวสวิตช์ (ผลัดกันรุก-รับ) หรือแนวบาระที่ฝ่ายรับมีกล้ามเป็นมัด ๆ ซึ่งค่อนข้างจะหาได้ยากพอสมควร และไม่มีทางแมสได้เลย (จงเป็นชนกลุ่มน้อยต่อไปซะ 555) 

ซึ่งก็ไม่แปลก เพราะการจะหลุดกรอบนี้ได้เนี่ย มันต้องสะสมเลเวลกันพอสมควร ค่อย ๆ เปิดโลกไปเรื่อย ๆ จิตใจต้องเปิดกว้างพอสมควร

ทั้งนี้ ถึงหลุดกรอบได้ก็ไม่มีผลอะไรกับชีวิต  และไม่มีใครมาสรรเสริญอยู่ดี =_=

ส่วนนิยายวายการ์ตูนวาย จะบูมไปอีกนานแค่ไหน อันนี้เราก็ไม่แน่ใจ

หลายคนก็บอกว่า ไม่สามารถกลับไปอ่านชายหญิงได้อีกแล้ว

หลายคนก็อ่านได้หมด

แต่ส่วนตัวแล้ว เราคิดว่านิยายวายคงไม่หายไปง่าย ๆ เพราะ ‘วาย’ ไม่ใช่ Category ย่อย มันเป็นแค่คำจำกัดความของประเภทความสัมพันธ์ตัวละครหลักในเรื่องเท่านั้น นิยายวายมีทั้งแฟนตาซี กำลังภายใน เทพเซียน สืบสวนสอบสวน รักโรแมนติก วันสิ้นโลก ช่วงนี้วายจีนบูม อีกหน่อยวายแฟนตาซียุโรปอาจจะบูมก็ได้

สำหรับบทความแรกก็ แค่นี้ก่อนนะคะ ถกเถียงกันได้ ถ้านึกอะไรได้อีกก็จะเขียนต่อค่ะ ^^