*****สปอยล์*********

เราจะคู่ไล่ลำดับตามเนื้อเรื่องเลยนะคะ เพราะมันจะเริ่มจากคู่ที่ปมน้อย ไปหาคู่ที่ปมหนักค่ะ

ไรโซXคง

ไรโซเป็นลูกติดของแม่ชาวฝรั่ง กับพ่อเลี้ยงชาวญี่ปุ่น พอโตมาเสียครอบครัวไปก็อยู่กับย่า พอย่าเสียไปอีก ไม่มีที่ไป ก็เลยถูกแนะนำให้มาอยู่ที่คฤหาสน์เทพกระดาษ(ขอเรียกอย่างนี้ก็แล้วกันค่ะ) คอยเป็นคนดูแลบ้าน ซึ่งมีหลายคนด้วยกัน ได้แก่ วากิจ้าวตุ๊กตา โคโนเอะและโคโตฮะ คง และโอกิกับเบนิโอะ (เป็นคู่หญิงxหญิง) ระหว่างที่อยู่ไปก็ถึงได้รู้จักกับคำว่าเทพกระดาษ และผู้ใช้วาจาสิทธิ์ และส่วนตัวแล้วเขาถูกใจคง เทพกระดาษหน้าตานิ่ง ๆ ตัวเล็กๆน่ารัก ซึนๆ คนนี้เป็นพิเศษ แต่กลับต้องมาพบว่าคงนั้นไม่รักตัวเองเอาซะเลย เขาชอบรับงานรักษาคน ซึ่งการรักษาให้คนที่ไม่ใช่ผู้ใช้วาจาสิทธิ์ ต้องทำยังไงก็รู้ๆกันอยู่ (นอนด้วยกันนั่นละ) และมีครั้งนึงถึงกับคนที่คิดจะใช้งานคงบุกเข้ามาทำร้าย ไรโซไปช่วยไว้ได้ จากนั้นก็ทะเลาะกันใหญ่โต ไรโซนั้นอยากให้คงคิดถึงความสำคัญของตัวเองมากกว่านี้ แต่คงเองถ้าไม่สามารถรักษาใครได้ ก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะอยู่ต่อไปทำไมเหมือนกัน 

สุดท้าย หลังจากที่ไรโซช่วยอะไรไว้หลาย ๆ อย่าง คงก็เริ่มเปิดใจ และถึงแม้ไรโซจะไม่ใช่ผู้ใช้วาจาสิทธิ์ คงก็ยอมรับให้ไรโซเป็นเจ้านายของตัวเองแล้ว ความสัมพันธ์ของคู่นี้จะเหมือนหมาโกลเด้นขี้แยตัวโตๆ กับแมวน้อย เป็นคู่ที่ปมเบาที่สุดแล้วค่ะ ส่วนตัวแล้วเรารู้สึกเฉยๆกับคู่นี้ เพราะค่อนข้างจะเด็กไปหน่อย (ฮาาา) แต่ก็เป็นคู่ที่ใสซื่อที่สุดในเรื่อง ทำให้เรื่องไม่ดิ่งจนเกินไปค่ะ

เก็นมะxฮิมิ

คู่นี้ออกจะเป็นคู่น้ำเน่าสักหน่อย สไตล์มาเฟียกับตัวประกันอะไรอย่างนั้นเลย และมีการบังคับขืนใจกันพอสมควรค่ะ ใครที่ไม่ชอบแนวนี้คงจะเกลียดคู่นี้ไปเลย แต่เราพอจะอ่านได้อยู่ จะขอเล่าที่มาที่ไปสักหน่อยนะคะ

คือฮิมิเนี่ยเคยเป็นเทพกระดาษของพ่อเก็นมะค่ะ ซึ่งความสัมพันธ์พ่อลูกเนี่ยไม่ดีเท่าไหร่ พอพ่อตายเก็นมะก็ได้มาดูแลตระกูลต่อ ก็เลยได้รับสืบทอดฮิมิมาด้วย เพราะพ่อสั่งฮิมิไว้ว่าช่วยดูแลตระกูลให้คงอยู่ต่อไป แต่เก็นมะเนี่ยนิสัยเสียมาก ชอบขืนใจฮิมิ ทั้งที่ฮิมินั้นไม่ได้ยินยอมเลย ออกจะกลัวเก็นมะมากด้วยซ้ำ ที่ทนอยู่ก็เพราะคำสั่งของนายเก่าเท่านั้นเอง เรียกว่าใช้เทพกระดาษแบบไม่ถนอมเลยสักนิด แต่ความจริงแล้วเนี่ย เก็นมะเคยแอบชอบฮิมิมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ เพราะฮิมิเคยช่วยรักษาแผลให้เก็นมะ จนพ่อที่หลงฮิมิมากๆนั้นโกรธจนถึงขั้นไล่ออกจากบ้านเลยทีเดียว

แล้วก็สไตล์เรื่องราวทั่วไป สองคนนี้ค่อย ๆ ปรับความเข้าใจกันทีละนิด แต่สุดท้ายฮิมิกลับเอาตัวเองปกป้องเก็นมะจนตัวตาย กลายเป็นกระดาษขาว และร้องไห้ออกมาเป็นครั้งแรก ท่ามกลางเศษกระดาษขาวโปรยปราย

เราอ่านมาถึงตรงนี้รู้สึกสมน้ำหน้าเก็นมะยังไงไม่รู้ค่ะ

ทีนี้เก็นมะก็ขอให้วากิสร้างฮิมิอีกครั้ง แต่ปรากฏว่าความทรงจำไม่กลับมาด้วย เก็นมะไม่ได้ปฏิเสธ แต่ก็ไม่ได้มองฮิมิว่าเป็นคนเดียวกันกับที่เขารู้จัก มองว่าเป็น ของปลอม เท่านั้น แถมคราวนี้ฮิมิโดนสร้างโดยสลักชื่อเก็นมะเป็นแกนกลาง ย่อมทำให้มีใจภักดิ์ต่อเก็นมะเป็นพิเศษ ได้ยินแบบนี้ก็เลยเสียใจมาก ฮิมิพยายามนึกเรื่องเก่า ๆ จนตกน้ำและป่วย แต่สุดท้ายก็นึกไม่ออก จนกระทั่งวากิชักดาบออกมาจะฟันฮิมิกลับเป็นกระดาษขาวนั่นแหละ เก็นมะถึงได้ปกป้อง และยอมรับในตัวฮิมิคนใหม่ที่ไม่มีความทรงจำเหลือว่าเป็นฮิมิตัวจริงของเขา

ด้วยรสนิยมส่วนตัวที่เราไม่ชอบเคะสไตล์อ่อนแอไม่สู้คน และยิ่งไม่ชอบเมะที่ช่างบังคับขืนใจ เราเลยไม่ชอบคู่นี้ แต่ที่เล่ามา เพราะตามเนื้อเรื่องแล้ว นี่เป็นการเผยความลับเรื่องการตายและการฟื้นของเทพกระดาษเป็นครั้งแรกของเรื่องค่ะ เรียกว่าอ่านข้ามไม่ได้เลย 

โมริยะXริวเซย์

ใช่ค่ะ อ่านไม่ผิดหรอก คู่นี้โมริยะผู้เป็นเทพกระดาษเป็นรุก ผู้ใช้วาจาสิทธิ์อย่างริวเซย์เป็นรับค่ะ ///แค่ก! ไม่จำเป็นว่าเทพกระดาษต้องเป็นรับอย่างเดียวซะหน่อย เนอะ

โมริยะเนี่ย หลังจากเจ้านายคนเก่าตายไป วากิก็จะให้โมริยะกลับเป็นกระดาษขาว แต่ด้วยความหยิ่งในศักดิ์ศรีในฐานะเทพกระดาษ โมริยะยังไม่อยากไปค่ะ วากิเลยบอกว่า มีผู้ใช้วาจาสิทธิ์อยู่คนหนึ่ง คือริวเซย์ หากทำให้ริวเซย์ยอมรับเขาได้ภายใน 1 เดือน ก็จะได้อยู่ต่อ แต่ถ้าริวเซย์ไม่ยอมรับเขา เขาก็ต้องตาย

โมริยะเลยไปหาริวเซย์ค่ะ แล้วก็ต้องพบว่า ริวเซย์เนี่ยเป็นคนประเภทที่น่ารังเกียจสุด ๆ ไปเลย ไหนจะเป็นคนหยาบคาย ไม่มีความละเอียดอ่อน เสเพล อันธพาล นอนกับผู้หญิงไปทั่ว โมริยะก็ได้แต่ทอดถอนใจว่า คนแบบนี้เนี่ยนะ จะมาเป็นผู้ใช้วาจาสิทธิ์ของเขา

แต่ยังไงก็ต้องทำให้ริวเซย์ยอมรับให้ได้ แต่ริวเซย์กลับไม่สนใจโมริยะเลยสักนิด เพราะเขาไม่มีความคิดที่จะใช้วาจาสิทธิ์ เวลาต่อยตีกับใครก็ใช้มือนี่แหละ สู้เก่งพอตัวเลยด้วย แต่อยู่ไปอยู่มาโมริยะก็เริ่มเห็นข้อดีของริวเซย์ เพราะเป็นคนที่อ่อนโยนกับผู้หญิง ดูแลผู้หญิงดี แถมเวลาทำงาน (ทำงานกับบริษัทขนย้ายของเก็นมะ) ก็ยังจริงจัง และก็ยังรักเด็ก ซึ่งในเรื่องจะมีน้องชายของเพื่อนคนนึงที่เจอกันบ่อย ๆ ค่ะ

พอเริ่มสนิทกัน โมริยะถึงได้รู้ว่าที่ริวเซย์ไม่ยอมใช้วาจาสิทธิ์นั้นมีเหตุผลอยู่

เพราะริวเซย์เคยพลั้งปากใช้วาจาสิทธิ์ทำให้แม่ของตัวเองตายนั่นเอง

มันเป็นตราบาปที่ไม่มีวันลบเลือนของริวเซย์ และการปรากฎตัวของโมริยะก็ย้ำเตือนเขาถึงบาปนั้น

มีอยู่วันหนึ่ง เมื่อริวเซย์ไปส่งน้องชายของเพื่อนที่คอนบินิแถวบ้านแล้วแยกกัน กลับเกิดเรื่องขึ้น น้องคนนั้นโดนคนทำร้ายสาหัสปางตาย

ริวเซย์ที่ไม่ยอมรับโมริยะเป็นเทพกระดาษของตัวเอง ขอร้องให้โมริยะช่วยรักษาให้ โมริยะก็ยอมไปช่วยอย่างจนใจ (ปกติเทพกระดาษที่มีเจ้านายจะไม่ค่อยอยากรักษาคนพร่ำเพื่อค่ะ) ระหว่างที่กำลังจะรักษาที่โรงพยาบาลนั้นเอง อยู่ๆคนร้ายก็โผล่มาจะฆ่าน้องคนนั้นให้ตายอีกรอบเพราะกลัวว่าจะฟื้นมาเอาผิดตัวเองได้ ริวเซย์ที่โกรธจัดเลยพลั้งปากใช้วาจาสิทธิ์ฆ่าคนร้ายตายไปตรงนั้นเอง โดนผลสะท้อนเข้าตัว ลมหายใจริบหรี่เต็มที่

โมริยะจะช่วยรักษา แต่ริวเซย์ไม่ยอม บอกว่ามันเป็นบาปของเขา เขาต้องรับไว้เอง

จนแล้วจนรอดริวเซย์ก็ไม่ยอมใช้เทพกระดาษจนกระทั่งหมดสติไป

โมริยะรักษาทั้งริวเซย์และน้องคนนั้นให้หายดี จากนั้นก็กลับไปหาวากิ เพื่อที่จะกลับเป็นกระดาษขาว

เขาคิดว่า ในเมื่ออีกฝ่ายปฏิเสธตัวเองขนาดนี้ แถมการมีอยู่ของตัวเองก็ทำให้ริวเซย์เจ็บปวดเพราะเป็นการย้ำเตือนบาปในอดีตที่เคยก่ออีก เขาก็ควรจะหายไปเสีย เพื่อไม่ให้ริวเซย์ต้องเจ็บปวดอีก

ทว่าโชคดีที่เก็นมะบอกกับริวเซย์ ว่าหากโมริยะไม่มีผู้ใช้วาจาสิทธิ์ก็จะต้องหายไป ริวเซย์จึงมาขวางโมริยะไม่ให้ฆ่าตัวตายได้ทันเวลา

หลังจากนั้นสองคนนี้ก็กลายเป็นผู้ใช้วาจาสิทธิ์กับเทพกระดาษคู่กันไป โดยคู่นี้จะเป็นคู่ที่ความโรแมนติกต่ำเตี้ยเรี่ยดินากค่ะ เอะอะก็ทะเลาะทุ่มเถียงตบตีกัน บทรักก็ไม่ได้หวานถ้าเทียบกับคู่อื่น ๆ ออกแนวคู่กัดหน่อย ๆ แต่เราชอบค่ะ 

โคโนเอะXโคโตฮะ

โคโนเอะเป็นเทพกระดาษของผู้นำมิโตะรุ่นที่ 1 ค่ะ เป็นแนวหมีๆหน่อย แต่ใจดีมาก พอรุ่นที่1 ตายก็ถูกส่งต่อให้ดูแลโคโตฮะ ซึ่งโคโตฮะเนี่ยเป็นลูกแท้ ๆ ของผู้นำรุ่น2 ที่มีพลังสูงมากๆ แต่พอคลอดมาแม่ก็ตาย และเพราะพลังสูงเกินไป เลยให้คนดูแลไม่ได้ ต้องให้เทพกระดาษดูแล และถูกกักบริเวณด้วยข่ายอาคมให้อยู่ในห้องเหมือนนกน้อยในกรง หรือไม่ก็เหมือนกับลูกสัตว์ดุร้ายสักตัว 

เพราะโคโนเอะเลี้ยโคโตฮะมาจนโต ก็เลยผูกพันกันมาก ตอนแรกน้องโคโตฮะจะถูกวางตัวให้เป็นผู้นำรุ่น 3 ค่ะ แต่หลังการทดสอบ น้องใช้พลังวาจาสิทธิ์ทำให้โคโนเอะบาดเจ็บสาหัส ก็เลยกลัวมาก ๆ จิตใจน้องไม่พร้อมจะเป็นผู้นำตระกูล ด้วยการเลี้ยงดูที่กักขังไม่รู้จักโลกภายนอกด้วยและอะไรหลาย ๆ อย่าง สุดท้ายเลยต้องให้พี่ชายอย่างโชอิที่พลังไม่ได้มากเท่าแต่จัดการอะไรได้ดีกว่า มีความเป็นผู้นำมากกว่า รับตำแหน่งแทน 

ส่วนตัวสงสารโคโตฮะมากค่ะ น้องมีความสุขง่าย ๆ แค่ด้วยการกินไอติม กินของหวาน และอยู่กับโคโนเอะ เป็นเด็กน้อยไม่รู้จักโลกมาก ๆ ซึ่งเนื้อเรื่องพาร์ทนี้ก็จะแสดงให้เห็นถึงการเติบโตขึ้นของโคโตฮะทีละน้อย ซึ่งคนอ่านอย่างเราก็ภาวนาให้น้องและโคโนเอะมีความสุขด้วยกันตลอดไปเท่านั้น T T (คนเขียนใจร้าย โฮวววว)

โชอิXอาซาริ

คู่นี้เป็นคู่ที่เราชอบที่สุดเลยค่ะ ตั้งแต่อ่านครั้งแรก เราก็โดนความเป็นหนุ่มแว่นเย็นชาของโชอิ และความกวนของอาซาริตกเข้าเต็มเปา 

ปมของสองคนนี้ค่อนข้างจะหนัก และเกี่ยวพันกับแกนหลักของเรื่องพอสมควร ซึ่งเราจะค่อยๆเล่าไปนะคะ

คืออาซาริเนี่ย เป็นเทพกระดาษคนแรกสุดที่วากิสร้างขึ้นตั้แต่สมัยผู้นำตระกูลมิโตะรุ่นที่ 1 ชื่อ ริคิอิจิ แต่หลังจากริคิอิจิตายไปเพื่อที่จะปกป้องโชอิซึ่งเป็นหลานตัวเอง (โชอิเป็นลูกของน้องสาวของริคิอิจิ แต่สุดท้ายพอทั้งแม่ทั้งลุงตายไป อุตะ ลูกสาวของริคิอิจิที่เป็นผู้นำรุ่น2 เลยรับโชอิมาเป็นลูกบุญธรรมอีกทีนึง ทำให้ลำดับของโชอิที่ควรจะเป็นรุ่น 2 กลายเป็นรุ่น 3 ค่ะ) อาซาริเนี่ยถูกวางตัวไว้ว่าจะต้องส่งตัวให้เป็นเทพกระดาษของโชอิต่อ แต่เพราะเสียใจจากการที่ริคิอิจิที่ตัวเองเทิดทูนตายไปมาก ไม่รู้จะเอาไปลงกับใคร เลยเอาความเกลียดไปลงที่โชอิ และไม่ยอมโผล่หน้าไปให้โชอิเห็นเลย ตั้งแต่เด็กจนโตมาเป็นวัยรุ่น

โชอิเนี่ย เพราะเป็นต้นเหตุที่ทำให้ริคิอิจิตาย ทำให้คนในตระกูลส่วนใหญ่หมางเมินกับเขา แม้กระทั่งตัวพ่อบุญธรรมของเขาเองก็เย็นชากับเขามาก จึงเติบโตมาแบบค่อนข้างจะโดดเดี่ยว เทพกระดาษของตัวเองก็ยังไม่สนใจไยดี สุดท้ายพอถึงวัยที่จะต้องทำงานให้ตระกูลเป็นครั้งแรก โชอิเรียกเท่าไหร่อาซาริก็ไม่ยอมมาหา เขาเลยใช้วาจาสิทธิ์โดยรับเคราะห์สะท้อนเข้าตัวเองทั้งหมดจนเกือบตาย พอนอนบาดเจ็บหนักปางตายแบบนั้น อาซาริเลยยอมโผล่มาช่วยเป็นครั้งแรก

จากนั้นความสัมพันธ์ของทั้งสองคนค่อย ๆ ดีขึ้น โชอิที่ไม่มีใครจึงยึดติดกับอาซาริมาก ผูกด้ายแดงและใช้วาจาสิทธิ์ผูกมัดอาซาริไว้เป็นของตนจนกว่าจะถึงวันแหลกสลาย และทำสัญญาว่าจะแข็งแกร่งขึ้น ให้อาซาริภูมิใจให้ได้ อาซาริแม้ว่าตัวเองจะเคยเกลียดโชอิ แต่ด้วยความที่โชอิเป็นคนจริงจังจริงใจ พูดคำไหนคำนั้น แถมยังปฏิบัติกับอาซาริเป็นอย่างดี ทุ่มเทหัวใจให้ทั้งที่รู้ว่าไม่มีทางได้รับความรักตอบ ขอแค่อาซาริเกลียดตัวเองน้อยลงบ้างก็พอ ถึงขั้นปกป้องเทพกระดาษโดยไม่ดูสภาพตัวเองด้วยซ้ำ สุดท้ายกำแพงในใจของอาซาริก็พังทลายลงจนได้

ทว่าอาซารินั้นอยู่มานานและยังถูกใช้งานหนัก นานวันเข้าก็เสื่อมสภาพลง ด้ายแดงที่ผูกมัดอาซาริไว้หลุดออก รักษาโชอิก็ไม่ค่อยได้ผลแล้ว วันหนึ่ง โชอิสวมแหวนให้แทนด้านแดงที่หลุดไป และบอกรักอาซาริ 

นั่นเป็นครั้งแรกที่อาซาริยอมรับความรู้สึกของตัวเอง และตอบว่า “ฉันก็เหมือนกัน”

ทว่ายังไม่ทันได้ดีใจ คืนนั้นระหว่างที่โชอิหลับ อาซาริก็กลายเป็นกระดาษขาวโปรยปราย

เรื่องนี้ทำให้โชอิคลุ้มคลั่งแค่ไหนคงไม่ต้องอธิบาย (ไอ้เราก็แทบจะร้องไห้เหมือนกัน) โชอิเลยไปบังคับวากิให้สร้างอาซาริขึ้นมาใหม่อีกครั้ง แม้วากิจะบอกว่าอาซาริไม่มีทางจำเขาได้ก็ตาม

โชอิมีหรือจะยอมแพ้ เขาทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้ให้มันต่างออกไป แต่สุดท้ายอาซาริที่ฟื้นขึ้นมาก็ยังจำเขาไม่ได้อยู่ดี วากิเลยหัวเราะเยาะว่า บอกแล้วไง ไม่มีทางเป็นไปได้ นั่นไม่ใช่อาซาริที่ฉันและนายรู้จัก สุดท้ายก็คว้าดาบมาจะทำลายอาซาริคนใหม่ให้กลับเป็นกระดาษขาว (วากิมันบ้าค่ะ เอะอะแทง เอะอะแทง น่าหมั่นไส้เป็นที่สุด) แต่โชอิก็เอาตัวเข้าปกป้องอาซาริจนโดนแทงเสียเอง อาซาริที่ฟื้นขึ้นมาใหม่ก็ตกใจมาก รีบจูบรักษา 

แล้วปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นจนได้ อาซาริจำเรื่องราวทั้งหมดได้ทันที จากนั้นก็ด่าโชอิยกใหญ่ว่าทำอะไรบ้า ๆ หากตายไปแล้วที่เขากลับมาจะมีความหมายอะไร 

อ่านมาถึงตอนนี้เราก็ถอนหายใจโล่งอก ถึงรู้ว่าต่อให้อาซาริจำอะไรไม่ได้โชอิก็ยังจะรักเหมือนเดิมก็เถอะ แต่ความทรงจำที่มีอะไรด้วยกันหลาย ๆ อย่างมันสำคัญมากจริง ๆ สองคนนี้ผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะมากค่ะ ดังนั้นพออ่านมาถึงต้อนนี้มันก็เลยน้ำตาซึมพอสมควร เป็นคู่ที่ถ้าใครอ่อนไหวง่ายน่าจะร้องไห้กันรัว ๆ เลยทีเดียว และเป็นหนึ่งในคู่ขึ้นหิ้งท็อปเท็นในบรรดา BL ทั้งหมดที่เราอ่านมาเลย

วากิXมากาเนะ

อย่างที่เคยเล่าไปค่ะ วากิเนี่ยมันจะน่าหมั่นไส้หน่อย ชอบทำตัวเป็นมารขัดขวางความรักของคู่อื่น ๆ (แต่ผลออกมาก็คือช่วยละนะ เกลียดไม่ลง 555) จริง ๆ แล้วมันมีสาเหตุอยู่ค่ะ

เพราะวากิเองก็ไม่สมหวังในรักเหมือนกัน

ตอนความลับของวากิเปิดเผย เรานี่ตบเข่าฉาดเลย// นั่นไง! ชั้นว่าแล้วว่าแกมันมีปมอะไร ไอ้คนน่าหมั่นไส้!

เราขอสปอลย์เฉพาะคู่วากิ โดยไม่สปอยล์ปมหลักของเรื่องนะคะ (อยากให้เหลืออะไรให้อ่านบ้าง ฮาา)

อย่างที่เคยเล่าไปค่ะ ริคิอิจิ ผู้นำตระกูลมิโตะ มีเทพกระดาษประจำตัวคืออาซาริ โคโนเอะ แต่ที่ยังไม่ได้พูดถึงอีกคนคือมากาเนะค่ะ

เท้าความไปในอดีต วากินั้นเป็นคนที่เป็นอมตะค่ะ ตายไม่ได้ ซึ่งจะเกิดจากบาปเรื่องไหน ตัวละครในเรื่องก็ได้แต่คาดเดากันไปเท่านั้น เขาเคยพยายามฆ่าตัวตาย กระโดดลงน้ำตกพร้อมกับหมาตัวนึงของตัวเองที่เพิ่งตายไป แล้วก็ได้ริคิอิจิช่วยไว้ค่ะ

ตอนนั้นตระกูลมิโตะไม่ได้เป็นตระกูลรุ่งเรืองเหมือนแบบตอนนี้ ริคิอิจิกับน้องสาวชื่ออุตะอาศัยอยู่ด้วยกันในป่า หลบหน้าผู้คน เพื่อเป็นการตอบแทนที่ริคิอิจิช่วยตัวเองไว้ วากิเลยสร้างเทพกระดาษให้สองพี่น้องค่ะ ตอนแรกยังเป็นกระดาษธรรมดา ๆ แต่พอใช้งานบ่อยเข้า วากิก็เลยสร้างเทพกระดาษแบบเป็นคนให้เลย ซึ่งตอนแรกก็มีอาซาริกับโคโนเอะสองตนผลัดกันรับเคราะห์กรรมแทน แต่แล้วในที่สุดวากิก็สร้างเทพกระดาษตัวที่ 3 ให้ โดยความไม่รู้ว่าในโถกระดูกนั้นมีเขี้ยวของหมาของตัวเองที่รักมากเข้าไปด้วย

พอมากาเนะเกิดมา ก็เป็นครึ่งคนครึ่งหมาค่ะ  น้องร่างกายเป็นคน พูดได้ แต่นิสัยเป็นต้าวหมาตัวน้อย ๆ ชอบเกาะแกะคนโน้นคนนี้ ดมฟุดฟิด น่ารักน่าเอ็นดูมากๆๆๆๆๆ 

วากิตกหลุมรักมากาเนะ เทพกระดาษที่ตัวเองสร้างมากับมือ แถมยังเป็นของผู้มีบุญคุณอย่างริคิอิจิ ซึ่งมากาเนะเองก็ยังมีสัญชาตญาณของหมาตัวเดิมหลงเหลืออยู่ เขาก็รักวากิ อยากอยู่กับวากิ แต่ในแง่ความภักดีแล้ว มากาเนะรู้ดีว่าริคิอิจิคือเจ้านายตัวเอง

วากิก็จะขมขื่นหน่อย ๆ แต่ด้วยความที่ตัวเองก็เทิดทูนริคิอิจิมาก เลยไม่ปริปากบ่น

แล้วที่นี้ก็เกิดเรื่องหลาย ๆ อย่างขึ้น ซึ่งถ้าจะเล่าละเอียดก็คงยาวเกินไป จึงขอบอกสั้น ๆ ว่า มีคนร้ายบุกมาที่เขตแดนของตระกูลมิโตะ ทั้งมากาเนะ ทั้งริคิอิจิ ปกป้องโชอิที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่นานจนตายจากไปค่ะ

ริคิอิจิเป็นคนที่ไม่มีห่วงบนโลกนี้ ไม่สามารถดึงเขามาเป็นเทพกระดาษได้

ส่วนมากาเนะนั้น วากิก็เสียใจมาก เขาสร้างร่างของมากาเนะขึ้นมาใหม่ ทว่าไม่กล้าปลุกขึ้นมา เพราะรู้ว่ามากาเนะจะไม่มีวันจำเขาได้ และนี่คือสาเหตุที่ทำให้เขาเยาะเย้ยเก็นมะที่ฮิมิจำเขาไม่ได้ และอิจฉาโชอิที่สามารถปลุกอาซาริขึ้นมาได้อีกครั้งเอามาก ๆ

แต่สุดท้าย ด้วยปาฏิหาริย์จากโชอินี่แหละค่ะ ที่ทำให้วากิตัดสินใจปลุกมากาเนะขึ้นมาอีกครั้ง โดยมีโชอิและโคโตฮะช่วยเหลือ

แล้วเรื่องนี้ก็จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งค่ะ

รีวิวก็ขอจบลงเพียงเท่านี้ค่ะ บอกเลยว่า ใครที่ยังไม่เคยอ่านเรื่องหนักๆ น่าจะตับพังกันไปข้างค่ะ แต่ถ้าถามเรา ส่วนตัวแล้วมันก็จบดีทุกคู่ เหมือนได้รับการเยียวยา ทำให้เรารู้สึกว่า มันก็ไม่ได้ดราม่าอะไรขนาดนั้น ///เหรอออออ

ใครมีโอกาส ก็ไม่ต้องลังเลนะคะ ลองอ่านดูค่ะ มันดีงามจริง ๆ