"มาร้านเหล้าเสือกแดกน้ำส้ม"
"เสือก"
หันไปด่าเพื่อนตัวดีแล้วกระดกน้ำส้มในมือต่อ เอาจริงๆไอน้ำในแก้วนี้ไม่เหมาะกับสถานที่แบบนี้จริงๆ เสียงเพลงที่ดังกระฮึ่ม แสงสีที่ละลานตา วัยรุ่นชายหญิงที่เต้นกันอยู่บนฟลอร์ เออมันไม่เข้ากันจริงๆ
"เอ้าไอแดน มึงแดกน้ำส้มอ่อวะ"
"เห็นแล้วมึงจะถามทำไมวะ"
หันไปขึ้นเสียงกับเพื่อนในกลุ่มแต่ก็ได้รับเสียงหัวเราะกลับมา
เออ เอาเลยเชิญขำให้ตายไปเลย
ยอมให้ขำแค่วันนี้วันเดียว วันอื่นก็จะกลับมาเป็นแดนคอทองแดงเหมือนเดิม คนดวลเหล้ามานัดต่อนัดแบบเค้า ดวลสิบครั้ง ชนะสิบครั้ง
แต่ดวลร้อยครั้ง จะชนะแค่เก้าสิบเก้าครั้งเท่านั้น
เพราะอีกครั้งนั้น เค้าขอยอมดวลแพ้
ถ้าครั้งนั้นเค้าเป็นคนขับรถพาแฟนของเค้ามาด้วย เหมือนกับที่เค้าต้องมานั่งจิบน้ำส้มในตอนนี้
"อะไรวะคืนวันศุกร์ทั้งที ไม่แดกไง๊"
อง ซองอูเพื่อนร่วมคณะถามขึ้น
"เออ กูเห็นรถมึงอยู่หน้าร้าน มึงก็จอดไว้นี่เหมือนเคยนั่นแหละ แล้วนั่งแท็กซี่เอา"
ฮวัง มินฮยอนพูดเสริม
"นี่พวกมึงไม่รู้กันจริงๆหรอวะ"
ยุน จีซอง พูดขึ้น เพื่อนทั้งสองคนส่ายหน้า จีซองทำหน้าเบื่อหน่ายก่อนจะเพยิดหน้าไปทางโต๊ะที่อยู่หน้า
เวที
"อ๋อออออออ พาเมียมาแดกนี่เอง"
"พูดมาก"
แดเนียลง้างมือโบกหัวซองอูไปหนึ่งทีก่อนจะนั่งจิบน้ำส้มดังเดิม สายตาดั่งหมาป่ารอขย้ำเหยื่อนั้นจ้องมองไปยังโต๊ะตัวที่จีซองว่า
ร่างบางเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนกำลังจิบเครื่องดื่มสีอำพันในมือพร้อมกับคุยหยอกล้อกับเพื่อนของตัวเอง ทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และใบหน้าคมที่กำลังเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อของร่างบางอยู่ในสายตาของคัง แดเนียลทั้งหมด
ตาคู่สวยของคนอีกโต๊ะสบตากับแดเนียล ร่างบางยิ้มให้ก่อนจะหันไปคุยกับเพื่อนต่อ
"เอ้า มอง"
"แฟนกู กูจะมอง จะทำไม"
"เปล๊า"
ซองอูขึ้นเสียงสูงแล้วหันไปขำคิกคักกับมินฮยอน
เค้ารู้กันทั้งผับว่าแดเนียลน่ะเซียนเหล้าขนาดไหน คอทองแดงขนาดไหน ดวลเหล้าไม่เคยแพ้ ได้เงินเป็นฟ่อนๆกลับไปเลี้ยงแฟนเด็กตลอด แต่ก็นะถ้าวันไหนคนในผับเห็นแดเนียลนั่งจิบน้ำส้มท่ามกลางแสงสีเสียงแบบนี้
ก็แสดงว่าพาแฟนเด็กมาดื่มนั่นแหละ
แต่ก็นานๆครั้ง เพราะแฟนเด็กเพิ่งจะอายุ19 ยังไม่ค่อยอยากให้ยุ่งเรื่องพวกนี้ซะเท่าไหร่
"อะ มือสั่นเลยสิมึง"
ก้มมองมือตัวเอง เออสั่นจริง ก็ทุกทีมาที่นี้ก็ต้องกินเหล้ามั้ยล่ะ ไม่ใช่มานั่งจิบน้ำส้มแบบนี้
"เอาหน่อยเถอะมึง จิบนิดเดียวไม่เป็นไรหรอก คอแข็งอยู่แล้วหนิ"
จีซองส่งแก้วเล็กในมือให้แดเนียล
"ไม่ว่ะ ไม่เป็นไร"
"เฮ้ยๆๆ ไม่ธรรมดาแล้วนะ เซียนเหล้าอย่างมึงอะเคยปฏิเสธซะที่ไหน"
ที่มินฮยอนพูดมาคือเรื่องจริง ใครยื่นอะไรมาให้เค้าก็กระดกหมดนั่นแหละ แต่ตอนนี้มันไม่ได้ไง ถึงจะรู้ว่าตัวเองเมายากแค่ไหนแต่เค้าเอารถมานี่สิ จะให้ขับกลับทั้งๆที่ดื่มแบบนี้อะหรอ
ไม่เอาหรอก
ถ้าอูจินเป็นอะไรขึ้นมาเค้าจะทำยังไง
"ช่างกูเถอะ แดกไปเหอะพวกมึงอะ"
ว่าอย่างหัวเสียก่อนจะเติมน้ำส้มใส่แก้วแล้วจ้องมองอูจินที่โต๊ะตัวเดิม ตาคู่สวยของอูจินกำลังหวานเยิ้ม ใบหน้าคมขึ้นสีแดงกว่าเดิม
เออ เริ่มละ
อีกหนึ่งเหตุผลที่เค้าไม่ดื่มนอกจากขับรถมา
คือต้องคอยห้ามพัค อูจิน
รู้ว่าคออ่อนแต่ก็ชอบดื่มเพียว มันเลยต้องทำให้เค้ามานั่งเฝ้าแบบนี้ไง!
"มึงๆ น้อ-"
ไม่ต้องรอให้จีซองพูดจบ แดเนียลลุกไปที่โต๊ะของอูจินแล้วดึงร่างบางเข้ากับอกตัวเอง
เกือบไปแล้ว
เมื่อกี้อูจินนั่งโอนเอนไปมาเพราะเริ่มจะเมาแล้ว เหมือนจะเริ่มทรงตัวไม่อยู่เลยจะซบเพื่อนที่อยู่ข้างๆ จังหวะที่เค้าเห็นนั่งก็รีบปรือเข้าไปจับไว้ทัน
เหอะ
พัค จีฮุนเพื่อนของอูจินน่ะ
ไว้ใจไม่ได้
"โหพี่แดเนียลครับ ระแวงผมอะไรขนาดนั้นเนี่ย"
"เสือก"
หันไปตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วหยิบกระเป๋าของอูจินขึ้นมาสะพานแล้วแบกไปที่รถ
"มึงกูกลับก่อนนะ"
"เออๆ ขับรถดีๆ"
"อย่าฉวยโอกาสน้องตอนเมานะเว้ย!"
หันไปชูนิ้วกลางให้ซองอูสักทีก่อนจะเดินออกจากร้านไป
"งื้อ ไม่ได้เมา"
อูจินที่นั่งซุกอกอยู่บนตักของแดเนียลพูดเสียงอู้อี้พร้อมกับส่ายหัวไปมากับหน้าอกแกร่ง
"เนี่ยเรียกเมา"
หยิกจมูกรั้นของอีกคนอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะฟัดพวงแก้มไปแรงๆ
"งื้ออออ แดนใจร้าย แดนใจร้าย"
"อะไร ทำไม พี่ใจร้ายตรงนั้น"
"ก็แดนไม่ยอมมากินที่โต๊ะหนูอะ ฮืออออ"
เอาละ เริ่มงอแงละ
"เอ้าก็หนูอยู่กับเพื่อน"
"หนูก็อยากกินกับแดนอะ! ทำไมไม่เดินมา อุตส่าห์ยิ้มส่งซิกแล้ว"
นั่นเรียกส่งซิกหรอห้ะ ไอหนู ...
"พี่จะดื่มได้ไงเล่า พี่เอารถมานะ"
"แท็กซี่ไง!"
"ไม่ได้"
แดเนียลเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจัง ทำเอาคนเมามองนิ่ง
"ถ้ากลับแท็กซี่เผื่อพี่หลับในรถจะทำยังไง รู้อยู่หนิว่าพี่ดื่มแล้วหลับไว"
"….."
ร่างบางบนตักงับปากเงียบ
"หนูก็เมา แล้วถ้าแท็กซี่มันเอาหนูไปทำอะไรพี่จะทำยังไง"
"....."
"พี่ดื่มไม่ได้ ถึงจะอยากแค่ไหนก็เหอะ"
เออ มาคิดภาพตัวเองกระดกน้ำส้มในผับก็ตลกดี
"พี่เป็นห่วงหนูเข้าใจมั้ยครับ"
ส่งยิ้มอ่อนโยนให้ก่อนจะจุมพิตที่ริมฝีปากของคนบนตัก
"หนูเข้าใจแล้ว ง่า รักแดนจัง"
อูจินล้มตัวซุกอกแดเนียลก่อนที่จะส่งมือซุกซนไปกอดเอวของเค้าไว้
เนี่ย
ก็เป็นซะแบบนี้
ถ้าเกิดเค้ามัวแต่ดื่มแล้วไม่สนใจอูจินขึ้นมา
ใครต่อใครเดินมาเห็นอูจินอ้อนแบบนี้ก็เป็นต้องเสร็จทุกราย
ดีละที่ตัวเองไม่ยอมดื่มแล้วคอยดูแลอูจินแบบนี้
ทำไงได้ล่ะ
ก็แฟนเค้าน่ารักหนิ
แต่ตอนเมา
น่ารักกว่าเดิมเป็นร้อยเท่าเลย
#SSPDFIC
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in