เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
from j to his only mmustardsun
เจือจาง
  • วันเสาร์
    ตีสามยี่สิบแปดนาที
    แบตเตอร์รี่สี่สิบสองเปอร์เซ็นต์ 
    สัญญาณไวฟายหนึ่งขีด

              ตอนที่เขียนอยู่นี้ผมกำลังนั่งอยู่บนดาดฟ้าโง่ๆของโฮสเทลชิคๆริมทะเล ท่ามกลางบรรยากาศดีๆที่คอนทราสต์กับความรู้สึกของตัวเองอยู่มาก 
              ก่อนมาที่นี่ผมเพิ่งเจอกับเหตุการณ์อย่างนึงที่ไม่คิดว่าจะเกิดมาก่อน เหตุการณ์ที่ว่าเขาจะไม่รอกันอีกต่อไปแล้ว 
              ความสัมพันธ์ดีๆต้องพังลงเพราะความไม่มั่นใจ ความเอาแต่ใจ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เขาพร่ำบอกว่าเป็นข้อเสียของผม ⏤โอเค ก็คงต้องยอมรับว่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ แล้วก็ผิดที่ผมอีกนั่นแหละที่ไม่ได้คิดจะแก้อะไรๆให้มันดีขึ้นเลยเพราะคิดว่ายังไงแล้วเขาก็จะทน เขาจะอยู่ตรงนี้
  •       
        เราไม่ได้เป็นอะไรกัน
             ตั้งแต่เริ่มต้น จนถึงตอนนี้ แน่นอนว่าเขาพยายามมาตลอด ทั้งๆที่เรารู้สึกแบบเดียวกัน แต่ผมเองที่ไม่ยอมให้เราเป็นอะไรกัน ไม่ได้คบไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะเสียไปถ้าวันนึงเลิกกันแต่คิดว่าไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหนเขาก็จะไม่มีวันทิ้งไปต่างหาก 

    ,

          'มันไม่คูลเลยที่มึงทำร้ายจิตใจมันซ้ำๆ ไม่แปลกใจหรอกที่มันมูฟออน นี่มันออกจะช้าเกินไปด้วยซ้ำ ถ้าเป็นกู มึงจะไม่ได้เห็นหน้าอีกตั้งแต่ปีแรก'
            ประโยคแรกหลังจากที่ตัดสินใจโทรไปเล่าให้เพื่อนสนิทฟัง ซึ่งก็เหมือนจะเป็นอะไรที่ผมต้องการได้ยินด้วยเหมือนกัน  ความวูบโหวง ความเจ็บแปลบตรงหน้าอก ทุกอย่างช่วยย้ำให้ผมรู้ว่าตัวเองพลาดไปแค่ไหน 

  •           จริงๆตอนนี้ผมควรพับคอมพิวเตอร์แลปท็อปแล้วอาบน้ำเตรียมนอนได้แล้วถ้าไม่มีเรื่องตลกร้ายเกิดขึ้นจนผมต้องกางคอมขึ้นมาพิมพ์บทความที่ดราฟท์ไว้ต่อ อยู่ดีๆร้านเหล้าชั้นล่างก็เล่นเพลงเก่าๆขึ้นมาเพลงนึง เพลงที่ผมไม่รู้จัก แต่หลังจากการจับใจความเนื้อเพลงท่อนแรกได้ก็ทำให้ผมหัวเราะลั่นขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ เนื้อหานี่มันจริงๆเลย แสบๆคันๆดีเหลือเกิน เหมือนเพลงนี้ถูกแต่งขึ้นมาเพื่อเขากับผมในสถานการณ์นี้เลย 
              เท่าที่จำไปกูเกิลดู ยิ่งอ่านเนื้อเพลงยิ่งแสบๆคันที่ใจ ใครมีเบอร์โทรของคนแต่งเพลงไหมครับ จะโทรไปถามสักหน่อยว่าใช่ม⏤ .. ผมไม่ควรพิมพ์ชื่อเขาลงในบล็อกสาธารณะนี่นา เอาใหม่ๆ จะโทรไปถามสักหน่อยว่าใช่เขาที่ผมกำพูดถึงอยู่ตอนนี้ไหม คำพูดต่างๆของเขาทับซ้อนอยู่ในเพลงเหมือนภาพแฟลชแบ็ค


              พูดมาก็ตั้งนาน ลืมบอกเพลงซะนี่  เพลงนี้ครับ ลองเปิดฟังตั้งแต่ตอนนี้เลยก็ได้




  •           อยากให้ผมเล่าเรื่องนิสัยของตัวเองก่อนที่เวลาจะ เ จื อ จ า ง ความต้องการมีผมอยู่ข้างกายของเขามั้ยครับ นี่ผมกำลังคุยกับใครอยู่เนี่ย ฮ่าๆ ยังไงก็คิดว่าจะเล่าแล้วนี่เนอะ 



              
           ผมไม่ยอมให้เขาแสดงออกอะไรเลยเวลาเราอยู่ข้างนอก 

        ทั้งๆที่เวลาเราอยู่ด้วยกันสองคนเราทำทุกอย่างที่เหมือนคนรักกันทำ ทุกอย่าง รวมทั้งเรื่องอย่างว่า ⏤อาจเพราะว่าแบบนั้นกันแล้วด้วยแหละมั้ง ผมก็เลยคิดว่ายังไงเค้าก็จะเป็นของผม ของผมคนเดียว แต่คงลืมไปว่าบนโลกนี้มีกิจกรรมที่เรียกว่าวันไนท์สแตนด์.. มันไม่ได้ผูกมัดเราไว้สักหน่อย 


    ,


          ผมไม่เคยบอกเขาสักครั้งว่าตัวเองรู้สึกยังไง ไม่แม้แต่ง้อเวลาถูกงอน และเที่ยวไปบอกใครต่อใครว่ารำคาญ

              เอาล่ะ อ่านมาถึงตรงนี้คงมีคนเบะปาก และถ้าผมเป็นผู้หญิง ก็คงมีคำถามขี้นมาว่า 'คิดว่าสวยนักหรือไง'  ใช่มั้ยล่ะครับ พอย้อนกลับไปนึกดูแล้วมันน่าหมั่นไส้จริงๆอย่างที่คนอื่นว่านั่นแหละ ถึงตอนนี้แล้วก็เข้าใจทุกอย่างเลย เข้าใจว่าทำไมถึงจุดที่เค้าไม่ทน ถ้ามีโอกาสได้คุยกับเขาตอนนี้ก็คงจะไม่ขอให้กลับมาแล้วล่ะ55 อยากขอโทษมากกว่าที่เป็นคนนิสัยไม่ดี การโดนผมทำแบบนั้นใส่บ่อยๆก็คงจะบั่นทอนจิตใจมากๆเลยใช่มั้ยล่ะ ขอโทษที่ทำให้เสียเวลานะ


    ,


              
          ผมไม่เคยให้เขาเป็นที่หนึ่ง 

              ใครๆก็บอกว่าผมน่ะเป็นคนเฟรน ประมาณใจใจน่ะครับ ใครท้าให้ทำอะไรทำ ใครชวนให้ไปไหนก็ไป แต่เขาคือข้อยกเว้น ถึงแม้จะนัดกันไว้ล่วงหน้าเป็นเดือน แต่ถึงเวลาที่ผมไม่อยากไปผมก็จะไม่ไป 'ไม่เป็นไร' เป็นคำตอบที่รับกลับมาในทุกครั้ง เขาไม่ได้แสดงอาการงอน ไม่เคยงี่เง่า และเป็นคนเอาใจใส่ดีเยี่ยม แปรผกผันกับผมโดยสิ้นเชิง เคยมีครั้งหนึ่งที่ผมบอกยกเลิกการไปทะเลกับเขาก่อนเวลาออกเดินทางแค่สองชั่วโมงเพียงเพราะอยากไปปาร์ตี้กับเพื่อน ทั้งๆที่เขาจัดการเรื่องที่พัก เก็บกระเป๋าให้ทั้งผมและของตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วย แล้วดูว่าคนนิสัยไม่ดีอย่างผมทำอะไรลงไป ส่วนคำตอบจากปากเขาก็เหมือนเดิม 'ไม่เป็นไร' แล้วดึงของออกจากกระเป๋าเดินทางเก็บเข้าตู้เหมือนเดิม

              ทะเลที่ว่านั่น โรงแรมที่ว่านั่น ก็เป็นที่ที่ผมอยู่ในตอนนี้ 



    ,

              


              ขอขั้นด้วยอะไรน่าอายๆแป้ปนึงนะครับ ผมกำลังร้องไห้อยู่ล่ะแต่ในขณะเดียวกันก็หัวเราะเบาๆไปด้วย คู่รักฝรั่งที่มานั่งตากลมตรงม้านั่งข้างๆกันคงสังเกตเห็น เขาเข้ามาถามอะไรผมสักอย่างที่ก็แปลได้ไม่หมด สกิลภาษาอังกฤษของผมห่วยมาก อาจจะถามว่าผมโอเคมั้ยล่ะมั้ง  .. ถ้าเขายังอยู่ด้วยกันก็คงดี คงจะมีคนคอยพูดภาษาอังกฤษให้ คงจะมีคนมาแปลให้ฟัง ขอบคุณนะที่คอยอ่านวิธีใช้ของบนฉลากให้อยู่ตลอดเลย :-)


    ,

              

  •        
       พอเล่ามาถึงตรงนี้แล้วก็คงไม่มีใครแปลกใจที่ผมโดนทิ้งให้จมอยู่ตรงนี้ในขณะที่เขากำลังจะเดินออกไปหาความสุขใหม่ๆของตัวเอง

              'รัก จะรักตลอดไป แต่คงไม่ได้อยู่ข้างๆแล้ว ไปก่อนนะ' คำพูดของเขายังก้องอยู่เต็มสองหู สองคืนแล้วที่มันยังดังอยู่แบบนั้น สองชั่วโมงแรกหลังจากที่เขาเดินออกจากห้อง ผมได้แต่มองตรงไปข้างหน้า ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกจากปาก ไม่มีการขยับร่างกายใดๆ พยายามทำทุกทางให้สลัดคำพูดนั้นออกจากความทรงจำ แต่ไม่ได้เลย ผมพยามยามมาสองคืนเต็มๆแล้ว .. ครับ สองคืนแล้วที่นอนไม่หลับเพราะน้ำเสียงที่ผมชอบฟัง กับประโยคแสนใจร้ายที่ผมสมควรได้รับ 


                'ขอให้โชคดี'  ผมโชคร้ายตั้งแต่เขาเอ่ยประโยคก่อนหน้านั้นแล้ว..


              'แต่การรอคอยมีวันสิ้นสุด' เนื้อเพลงท่อนสุดท้ายดังขึ้นพอดีกับตอนที่ผมกำลังจะเริ่มพารากราฟนี้.. คำว่าสิ้นสุดที่ว่านี่ตีความหมายได้หลายแบบเหมือนกันนะ สิ้นสุดเพราะสิ่งที่รอคอยมาถึงแล้ว หรือคิดว่ารอไปก็ไม่มีประโยชน์เลิกรอดีกว่า มันแย่จริงๆที่ผมทำให้มันสิ้นสุดในแบบที่สอง


              พอมันสิ้นสุดลงแล้วผมก็ทำตัวไม่ถูกเลย ใช้ชีวิตไม่เป็น จนถึงตอนนี้ก็คงจะต้องค่อยๆปรับตัว จะอยู่ด้วยตัวเองให้ได้อย่างดีเหมือนที่เขาพูดไว้  ถ้าไม่ใช่เพื่อตัวเอง แต่อย่างน้อยก็ถือว่าทำอะไรให้เขาบ้าง  ไม่ใช่ประโยคที่ประชดประชัน แต่ก็ทำให้ใจเจ็บได้ไม่น้อย แม้แต่สิ่งที่เขาขอให้ทำ ก็ยังเป็นสิ่งที่หวังดีกับผมเสมอ 

  •           ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการมานั่งตากยุงเขียนอะไรเพ้อๆนี่มีประโยชน์อะไร  ไม่ได้ได้หวังจะให้เจ้าตัวเข้ามาเห็น เพียงแต่ว่าผมไม่มีเขาให้พูดอะไรให้ฟังอีกแล้ว ยังไงก็ขอพื้นที่ตรงนี้ให้ผมนิดนึงนะครับ ฮ่าๆ


              ไปนอนแล้วดีกว่า ความอ่อนเพลียกำลังเล่นงานผมอย่างหนักเลย ยังไงก็ขอให้คนที่กำลังอ่านอยู่โชคดีในชีวิตนะครับ ในความรัก ในทุกๆเรื่องเลย ถ้ายังมีโอกาสพูดความในใจให้พูดเลยนะ อย่ามาฟอร์มจัดเหมือนผม มันพังได้ มันพังแล้วจริงๆ 55 ฝันดีนะครับ 



    P.S. รักเหมือนกันนะ ขอให้โชคดี
    will always be your only j . 
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
baejuhyeol (@baejuhyeol)
ชอบสไตล์การเขียนมากเลยค่ะ มันดูเป็นสากล เป็นสไตล์ที่เราไม่คิดว่าจะทำได้ด้วย ตั้งแต่เรื่องทวิตเตอร์ตอนนั้นเราติดมากและอินมากค่ะ รอไรท์อัพตลอด 5555555555 มาจนถึงเรื่องนี้ น่าจะเป็นการถ่ายทอดความคิดออกมาผ่านการเขียนไดอารี่ของตัวเอง มันเป็นสิ่งที่แปลกใหม่ที่เราคิดไม่ถึงเลยค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ไรท์นะคะไม่ว่าเรื่องอะไร เรารอติดตามผลงานอยู่เสมอค่ะ
Makkuri (@yukkuuri)
เด็กเอาแต่ใจ รู้ตัวเมื่อสายแล้ว งือออ สงสาร แต่...เขาก็ยังรักนี่นะ ถึงไม่ได้อยู่ข้างกัน แต่ก็ยังเป็น m ที่ห่วงและหวังดีกับ j เสมอ ถ้ามีโอกาสอีกครั้ง เชื่อว่า j จะทำมันได้ดีกว่านี้ เพราะไม่มีใครจะรัก j เท่า m แล้ววว ?? // ป.ล. คิดถึงงานเขียนมาก ไม่อยากอวยแต่ขออวยหน่อยเผื่อจะมีกำลังใจกลับมาแต่งต่อ ทุกเรื่องที่ค้าง ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็รอนะคะ จากแฟนคลับข้างบ้าน >3
greentee4 (@greentee4)
ฮือออ หน่วงมากเลย อ่านแล้วน้ำตาไหลตามเลย ยังหัวเราะทั้งๆที่เศร้าขนาดนี้ได้ยังไงกันนะ