เราไม่มีทางรู้ว่าเราจะตายเมื่อไหร่ ตายด้วยความตั้งใจ หรือตายแบบโง่ๆ เหมือนนายหัวฟักทอง

เหลือไว้เพียง พัมพ์กิ้นสไปซ์ลาเต้ แพนเค้กหวานฉ่ำ สมุดบันทึกช่วยจำ ตั๋วเข้าชมสถานที่ พวงกุญแจรูปเต่า และรอยไฝบนหน้านายนั่น

งานเขียนออกแนวแฟนตาซีนิดๆ แต่ก็แฝงความจริงเข้าไปเยอะมาก อ่านแล้วรู้สึกเหมือนตัวละครมีชีวิตจริงๆ เจ้าแมวมิลลี่ที่แสดงท่าทีได้เสมือนจริง

ใครจะไปรู้ว่าเราจะอยู่กับคุณเพียง31วัน แล้วเราค่อยวนกลับมาพบกันใหม่ แต่ก็นั่นแหละ หายไปเลยดีกว่ามั้ย ไม่ใช่กลับมาแล้ว อยู่ในมือของคนอื่น แต่ต่างกันออกไป เรากลับมา แต่อยู่ในสถานะ และสถานที่ที่ต่างจริงๆนั่นแหละ ความรู้สึกเราไม่อาจพูดออกมาได้ เหลือไว้เพียงร่มที่กลัวว่านายหัวฝักทองจะลืมพกในวันที่ฝนตก

Write by — twitter : @giftmeme 

เราอ่านงานพี่เค้าใน minimore เหมือนกัน ไปตามกันเลยยย แนะนำจริงๆๆ?