อัตราการตายวินาทีต่อวินาที เป็น long take ที่โคตรจะเข้าถึงเรื่องจริง ยังคุยกันอยู่เมื่อกี้เลย จู่ๆก็ไม่หายใจสะแล้ว

แสดงออกมาได้2แบบว่าการตายเป็นเรื่องน่าโศกเศร้า และเป็นผลประโยชน์ในทางเดียวกัน

สถานที่ที่ใช้ในวันนั้น มีคนอยู่เต็มห้อง ตอนนี้ว่างเปล่ามีเพียงพนักงานทำความสะอาด

เรื่องที่อยากทำ กลับไม่ได้ทำ

ชีวิตคนเรามันอันคอนโทรลจริงๆแหละ

ได้อ่าน archives A ชอบเรื่องนึงที่ เต๋อ เขียนถึงพี่แอม ได้ถ่ายรูปพี่เจ้าของบริษัทเอาไว้ ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ แล้วเธอก็ตัดสินใจจากไป มีเหลือเพียงรูปถ่ายที่ไม่ได้ตั้งใจถ่ายไว้

ไม่มีคำร่ำลา ไม่มีการกลับมาจริงๆ

Ost. เข้ากับบรรยากาศ จบ.