วันที่ 26 : Sand Special IV (ทศอนันต์xว่านปราชญ์)

คืนนั้นเป็นคืนไร้จันทร์...

ดวงดาวน้อยใหญ่แข่งกันขับแสงของตัวเองเต็มท้องฟ้า มันสวยมาก แต่หัวผมตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกนอกจากพยายามกลั้นเสียงน่าอายของตัวเองไว้ ช่องทางข้างหลังโดนคนที่คร่อมทับอยู่รุกรานไม่หยุด สองขาถูกจับแยกแล้ววางไว้บนเอวหนาของเขา ขณะที่สะโพกและต้นขาของผมกำลังเสียดสีกับหน้าขาแข็งแรงจนเกิดเสียงกระทบที่ชวนให้เลือดไหลย้อนขึ้นบนใบหน้า ที่สำคัญเขาไม่มีท่าทีว่าจะหยุดง่ายๆ ด้วยทั้งที่เขาทำแบบนี้มาสักพักใหญ่แล้ว

ยิ่งกลั้นเสียง คนคนนั้นเหมือนยิ่งอยากแกล้ง เขาโถมตัวเข้าหาผมอย่างหนักจนเสียงครางผมหลุดออกมาเขาจึงยิ้มอย่างพอใจ

นิสัยไม่ดีชะมัด…

กลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเขาเริ่มทำให้ผมมึนนิดๆ มือร้อนของเขาลูบไปมาตามร่างกายของผม มันร้อน... ร้อนเหมือนจะลวกผมให้ได้ ยิ่งแตะผมยิ่งบิดตัว ความรู้สึกตอนนั้นคือทั้งอยากผลักไสและดึงเข้าหาตัว เขามันคนมือหนัก ซ้ำยังชอบรังแกปีกของผมด้วย แต่ดูท่าเขาจะชอบปีกผมไม่น้อย…

ขนนกสีขาวร่วงเต็มที่นอนนุ่ม เพราะกิจกรรมที่พวกผมกำลังทำอยู่นั้นมันค่อนข้าง… หนักหน่วงเอาเรื่องเลย มือของเขาบ้างก็ลูบ บ้างก็กำ หรือบางครั้งก็กระชากปีกผมอย่างรุนแรงราวกับอยากให้มันหลุดออกจากแผ่นหลังผม มันเจ็บมาก แต่เขาก็บรรเทามันด้วยจูบหวานและแรงขยับที่หยอกล้อผมมากกว่าที่จะทำรุนแรงเหมือนที่เคยทำ

เหมือนเขากำลังหลอกล่อผมให้ผมล่องลอยขึ้นฟ้า แต่ขณะเดียวกันก็พร้อมกระชากผมให้ร่วงลงบนดิน

ผมร้องครางดังขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ ลมหายใจผมหอบถี่กับการออกกำลังที่ไม่คุ้นเคย ต่างจากเขาที่เสียงหอบหายใจจะหนักเหมือนเสือคำรามมากกว่า

ก็เสือนี่นะ…

ผมมองใบหูสีส้มที่โผล่ออกมาจากเส้นผมสีเทาหม่น เขาเป็นเสือที่สง่างาม…

ผมคิดอย่างนั้นตั้งแต่เจอเขาครั้งแรก

ผมเอื้อมมือไปแตะใบหูนุ่มนั้น เสียงคำรามของเขาดังขึ้นอีกครั้งพร้อมแรงขยับที่รุนแรงขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ผมกัดฟันรับความเจ็บปวดแสนหวานที่เขามอบให้

ให้ตายเถอะ ที่ครั้งแรกของผมนะ!

ผมดึงเส้นผมสีเทาที่ร่วงปรกลงมาตามกรอบหน้าอย่างแรง มันแผ่สยายยาวลงมาถึงหน้าอกผม สร้างความรู้สึกวาบหวามแปลกๆ ไม่น้อย

“เจ็บนะ…”

เขาพูดกับผม แต่ผมกลับเห็นรอยยิ้มและดวงตาวาววับของเขาแทนที่จะเป็นสีหน้าเจ็บปวดอย่างที่เขาพูด

“ผมก็… อื้อ! ผมก็เจ็บนะ!”

ผมบอกเขาออกไป แต่นั่นไม่รู้ไปกระตุ้นอะไรเขาอีก เขาจับผมลุกขึ้นมาคร่อมตัวเขาก่อนกระแทกตัวตนของเขาเข้ามาในตัวผมไม่ยั้ง พออยู่กับเขาด้วยท่าทางอย่างนี้แล้วก็เล่นเอาผมจุกเลยทีเดียว แต่ก็นั่นแหละ เขาเก่งพอที่จะทำให้ผมรู้สึกดีไปกับสัมผัสรุนแรงของเขาได้อยู่ดี

น่าหงุดหงิดชะมัด

ผมร้องจนเริ่มเจ็บคอ แต่ร่างกายทุกส่วนกลับโดนกระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนรู้สึกดีไปหมด เขายังไม่หยุด และผมก็ยังตอบสนองเขาได้ดี ดีเกินไปจนผมชักรู้สึกโมโหร่างกายตัวเองนิดๆ เสียแล้ว

กว่ากิจกรรมกินแรงแสนหวานปนร้อนแรงจะจบลงก็ปาเข้าไปเช้ามืด ผมหมดแรงจริงๆ ผมเกือบหมดสติไปหลายรอบแล้ว แต่เขาก็ยังดึงผมกลับมาได้ทุกครั้ง และจบลงด้วยการที่ผมยินยอมปล่อยตัวไปกับเขาทุกครั้งเช่นกัน

ผมขยับลุกเพื่อกินน้ำ ตอนนี้ลำคอผมแห้งผากอย่างกับมีเม็ดทรายอยู่เต็มลำคอ แต่พอขยับตัวเท่านั้นผมก็ต้องร้องโอยออกมาเบาๆ ผมเจ็บแปลบไปหมดทั้งตัว โดยเฉพาะช่วงหลัง เอว และสะโพกที่เจ็บร้าวลงไปจนรู้สึกว่าแข้งขาจะอ่อนแรงและล้มพับอยู่บนเตียงนุ่มได้เลย

ผมพยุงตัวเองขึ้นช้าๆ และความรู้สึกบางอย่างก็ทำให้ผมหน้าร้อนอย่างช่วยไม่ได้ ของเหลวที่เขาปล่อยเข้ามาในตัวผมไหลย้อนลงมาตามแรงโน้มถ่วง ความอุ่นอาบขาด้านในของผมจนผมต้องรีบเดินเข้าห้องน้ำเร็วๆ ทั้งที่ปวดแปลบแทบตาย

ต้องเอาออก… รึเปล่านะ?

ผมเปิดมือถือที่ผมหยิบมาด้วยตอนก่อนเข้าห้องน้ำ เปิดหาสิ่งที่ต้องการก่อน….

บ้าเอ้ย!!

ผมทำทุกอย่างที่คิดว่าจะสะอาดและปลอดภัยเรียบร้อยพร้อมทั้งอาบน้ำชโลมร่างกายกับน้ำอุ่นจนรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อยแล้วออกมาจากห้องน้ำ คุณทศยังหลับสนิท ฤทธิ์แอลกอฮอล์เปลี่ยนหน้าที่มาเป็นยานอนหลับไปเรียบร้อยแล้ว ผมจึงแต่งตัวแล้วเดินช้าๆ ออกจากห้องไป

และเป็นอย่างที่ผมคิด คุณทศลืมเรื่องคืนนั้นไปหมด…

อันที่จริงผมไม่แปลกใจเท่าไหร่ แม้ในใจจะวูบโหวงไปบ้าง แต่ก็ดีไปอีกแบบ เพราะผมจะได้ทำตัวกับเขาเหมือนเดิม กับความรู้สึกที่แอบซ่อนไว้เช่นเดิม

..................