ก็ไม่คิดเหมือนกันแหละ ว่าตัวเองได้มาเขียนอะไรแบบนี้5555

เราก็แอบเขียนเปรยๆในทวิตไว้ แรกๆคิดว่าคงไม่มีใครสนใจ 

แต่เห็นยอดส่องในทวิตละก็รู้เลยว่ะ แหม่ ขี้ส่องกันอยู่นะ55555

 ไม่เป็นไรๆ คนกันเอง(?)

เรื่องของเรื่องคือเมื่อประมาน 2-3 สัปดาห์ก่อนเราได้เริ่มคุยกับหนุ่มญป.คนนึง

นางอายุเท่าเรา (แก่กว่าเราวันเดียว) ปัจจุบันทำงานแล้ว สูง 178 หน้าตาดี(มาก5555)

ซึ่งเราจะเรียกต่อไปนี้ว่า นุ้งชอน 

ต้องมีคำถามแน่นอนว่าเราไปเจอจากไหน

จริงๆไม่ค่อยอยากตอบเพราะดูไม่ดีแน่ๆ แต่นั่นแหละคนกันเอง

Appจ้า5555555

ต้องมีคนถามแน่นอนว่าแอปอะไร 

แอปชื่อ イヴイヴ (Store ญป.)

ชี้แจงก่อน จริงๆเราก็เลิกเล่นอะไรแบบนี้มาพักใหญ่แล้วแหละ

จากที่เคยเล่นช่วงต้นปีเพราะอยากฝึกภาษา (คิดแค่นั้นจริงๆนะยูว)

แต่พอมาอยู่ที่นี่ก็เกิดคิดสนุกขึ้นมา ก็เลยกลับมาเล่น แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าจะพาตัวเองมาไกลเบอร์นี้

เรื่องมันเริ่มจากเราคุยโทรศัพท์ปลดทุกข์กับมิตรสหายท่านนึง

หลังจากนั้นเราก็เคยโหลดAppนี้ทิ้งไว้ เห็นมันมีโฆษณา บวก รีวิว ว่าปลอดภัย ก็เลยลองดู

ก็สมัครทำอะไรให้ถูกต้อง (ยืนยันตัวไรงี้)

เหมือนว่าAppนี้ฝั่งผู้ชายจะต้องจ่ายเงินนะจ้ะ ถึงจะตอบข้อความของชะนีได้

ส่วนชะนีเล่นฟรีค่ะ

ตอนเล่นก็ขำๆเลย ดูรูปถูกใจใครก็กดไลค์อ่อยไป

ส่วนตัวเราจะไม่ทักใครก่อน เพราะหยิ่ง555555

เราเจอรูปนางเชี่ยหล่อมากใช่เลย ก็กดไป กดไปงั้นแหละ

แล้วนางก็ทักมาเลยเว่ย ก็คุยกันนิดๆหน่อย แต่ก็ถูกชะตา

ทีนี้นางก็ถามเราว่า พรุ่งนี้จะไปไหนไรงี้ พอดีเรามีแพลนจะไป อุเอโนะ คนเดียวพอดี

นางคงว่างพอดีก็เลยมาหามั้ง

บอกก่อนปกติเราไม่กล้าเจอผู้ชายแบบนี้หรอกนะ คนนี้คนแรก

คุยด้วยแล้วรู้สึกปลอดภัยอะ บอกไม่ถูก มันถูกชะตาก็เลยโอเค

อีกอย่าง เจอกันสถานที่ที่คนพรุกพร่านด้วย ไม่อันตราย (นี่คิดแล้วนะ อย่าทำหน้างั้นสิ)

ทีนี้ก็อย่างที่เคยเล่าเลย เราดันบอกที่ผิดว่าจะไป นากาโนะ นางก็ไปนากาโนะ

 แล้วไลน์มา เราก็ชิบหายละ บอกผิดที่ โอ้ยนกกแน่ๆ 

สุดท้ายนางก็ยอมมาก็ขอโทษขอโพยกันไป

วันนั้นเราไปกันที่ Tokyo National Museum คือเราชอบดูพวกพิพิธภัณฑ์ไรงี้

ก็เดินกันเหนื่อยอะ วันนั้นโมเมนต์เยอะ

เสร็จแล้วนางก็ชวนเราไปกินข้าว ก็ถามเราอยากกินไร เราก็แบบเป็นคนง่ายๆไรก็ได้

นางเลยบอกแถวนี้ โอโคโนมิยากิ อร่อย เราก็เออไป

ไปถึงนางก็ดีอะจัดแจงทำไรให้ทุกอย่าง

วันนั้นได้คุยไรหลายๆเรื่อง เราค้นพบว่า เหยย นางแก่กว่าเราแค่วันเดียวเลย

แต่ดูโตกว่าเราเยอะ เจอโลกอะไรมาเยอะมาก และเป็นคนที่ให้คำปรึกษาได้ดี

เค้าบอกว่าคนเกิดใกล้กันจะคิดชอบอะไรคล้ายๆกัน เราว่าจริงนะ

เรากับนางมีจุดเชื่อมกันหลายจุดมากจนตกใจ

เช่น ตอนนี้เรากินไอติมอยู่ (คนละที่) แต่เรากินรสเดียวกัน

เรากำลังจะพูดว่าอยากไปตรงนั้น นางก็พูดขึ้นมาเลยว่า นางชอบไปที่นั่น

นี่แบบ เย้ดดดด ใจตรงรึมึงฟังออก

ตอนที่อยู่ด้วยกันคือดีมากกกกกกกกกเว่ย

นางยกระดับประสบการณ์ผช.เลอค่าให้ชีวิตเราหาผัวยากขึ้นไปอีกขั้นนึงเลย

คือเทคแคร์ใส่ใจรายละเอียด คือดีอะ หล่อด้วย โอ้ยย ใจสั่น55555

แต่พอไม่ได้อยู่ด้วยกันคือแบบ สำหรับเราที่เป็นปัญหามากคือการไม่ตอบไลน์(จริงก็ตอบแหละแต่ตอบด้วยไทม์มิ่งที่เข้าใจยากมากว่าทำไม)

เราก็เป็นผญ.งี่เง่าคนนึงที่แบบ เอออตอบช้าไม่ว่า แต่ตอบได้ไหมมมมม

สรุปนางก็บอกเราว่านางเป็นพวกขี้ง่วง ทำงานเหนื่อย หัวถึงหมอนก็หลับ

เราก็เลือกที่จะเชื่อนะ ถึงจะดูตอแหลก็ตาม555555555

เดทครั้งถัดไป คือเสาร์ถัดมาจากนั้น

ตอนแรกนัดไปดูหนังกัน แต่มาค้นพบทีหลังว่าหนังยังไม่เข้า

เราก็ไม่รู้จะยังไงดี นางก็ไม่ยอมบอกว่า จะอะไรยังไง ไลน์ก็ไม่ตอบ

เราก็หัวร้อนเว่ย

ปกติเราก็เป็นชะนีเกรี้ยวกราดอยู่แล้ว วันนั้นบอกเลยว่าหัวร้อนมากกก ตั้งแต่เที่ยงจนนางมาอะแหละ

พอมาถึงนางก็ขอโทษ พาเราไปเลี้ยงไอติม(ปิดปาก แดกไปอิอ้วนไรงี้5555)

แล้วนางก็พยายามอธิบายเหตุผลของนาง เราก็ดูคนโกหกออกนะ

นางก็ไม่ได้โกหกอะ แต่เราก็ไม่เข้าใจความง่วงของนางอยู่ดีเว่ย

คือมึงตื่นมาตอบตอนเจ็ดโมง แล้วก็ว๊าบหายไปอีกทีเที่ยงแบบนี้ไม่ได้

มึงไม่ควรทำแบบนี้กับใครรรรร

วันนั้นนางหน้าหงอยเลย เพราะ เราหน้าเหวี่ยงอยู่แล้ว วันนั้นหน้าตาคงเหวี่ยงเหี้ยๆแน่ๆ

นางก็พาไปกินเนื้อย่าง นางเป็นผช.ที่เทคแคร์ผญ.ดีมากกนะเอาจริง มือไม่ไวด้วย

คือคบได้อะ ใครได้เป็นผัวถ้าไม่ซีเรียสเรื่องความง่วงของนุ้งชอน นางก็เป็นผช.ที่ดีมากเว่ย

เราไม่ได้ปิ้งเลยวันนั้นนางบอกให้เรานั่งเฉยๆ นางชอบปิ้ง เดี๋ยวนางปิ้งเอง

มารู้ทีหลังคือไฟมันร้อนมากนี่เอง

วันนั้นเราหัวร้อนจนกลับบ้าน จนบ๊ายบายกันอะ

นางก็ส่งไลน์มาปกติอะแหละ ขอโทษขอโพย เราก็ตอบปกติ

แล้วหลังจากนั้นก็ต่างคนต่างค่อยๆหายไป ไม่มีการเอ่ยคำลาใดๆ ต่างคนต่างไป 55555555555

การที่เราเจอนางทำให้เรารู้ต้ัวว่าเรามีผัวไม่ได้เว่ย

ตอนนี้เราไม่พร้อม เราเห็นแก่ตัวเกินกว่าที่จะมีใครไหว

เราคิดแต่เรื่องของตัวเอง

อย่างที่บอกช่วงนี้ติดหนังสือเรื่อง いつか別れる。でもそれは今日ではない

(สักวันจะเลิกกัน แต่มันไม่ใช่วันนี้) หาซื้อตามร้านหนังสือ ร้านไหนไม่รู้หาเอง

มันมีบทนึงในหนังสือเขียนว่า

都合が良い女は、自分が好かれているかどうか気になる。

悪い女は自分が相手を好きかどうか以外、気にしない。

ผู้หญิงง่ายคือคนที่สนใจว่าตัวเองจะถูกรักไหม

ผู้หญิงที่ไม่ไหวเลย คือ คนที่เอาแต่สนใจว่าตัวเองชอบอีกฝ่ายรึเปล่า

เราอ่านแล้วคิดย้อนไปถึงตัวเองก่อนหน้านี้

แม่งโคตรใช่ เราไม่เคยคิดเลยเว่ย ว่านางชอบเราไหม

เราเอาแต่ถามตัวเองว่า มึงชอบเค้ารึเปล่า

แต่เราว่าตัวนุ้งชอนเองก็คงคิดเหมือนๆกัน

นางก็คงอยากได้แฟนที่อยู่ด้วยกันบ่อยๆได้ใช่ไหมล่ะ

วันที่เดทกันครั้งสุดท้าย นางถามเราว่า จะกลับเมื่อไหร่นะ 

เราก็บอกว่า เรากลับ 31 นางก็เช็คเวลาดูว่ามันตรงกับวันไร เราก็บอกก่อนเลย วันจันทร์ นางไปส่งไม่ได้

นางก็เงียบๆไปละก็ อ่ออ

เราว่าเราสองคนต่างรู้ดีว่าถ้าไปไกลกว่านี้คงจะเสียทั้งคู่

สุดท้ายเราจบความสัมพันธ์ไว้ที่ 2 อาทิตย์ดีกว่า55555555

แต่เราพูดเลยว่านางเป็นคนดีนะ ใครได้เป็นแฟนก็โชคดีอะ

แค่ในเวลานี้คนนั้นยังไม่ใช่เรา

เป็นการเดินออกมาแบบไม่มีใครเจ็บปวด

เราไม่รู้นุ้งชอนรู้สึกยังไงบ้าง เพราะไม่ได้คุยกันเลย

แต่ทั้งๆที่นางดีมากขนาดนี้เรากลับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย

เห็นไหม เราแม่งโคตรเห็นแก่ตัว

นี่ชีวิตนี้จะมีผัวได้ไหมเนี่ย

เฮ้อออ จบละนะ ยาวมาก ขอบคุณทุกคนที่ติดตามค่ะ

ปล.รูปแทรปไปงั้นหรอกไม่ค่อยเกี่ยวกับที่เขียนเท่าไหร่5555