เรื่องย่อ: ชีวิตนี้ใครๆ ก็อยากเป็นเจ้าสาว แต่ไม่ใช่กับสื่อเจี้ยอี้ เด็กหนุ่มแสนซื่อที่ต้องสวมรอยเป็นเจ้าสาวแทนคุณหนูผู้มีพระคุณ ถูกจับนั่งเกี้ยวแต่งงานออกเรือนไปเป็นศรีภรรยาให้ผู้ชายจากแดนเถื่อน 

อวิ๋นเทียนหยางคือผู้ชายคนนั้น และเขาเองก็ไม่ได้อยากได้เจ้าสาว ตรงกันข้ามกลับอยากขับไล่ไปเสียให้พ้นๆ มากกว่า จึงวางแผนการร้ายสารพัดไว้เป็นการต้อนรับ

เจ้าสาวมายาผู้ไม่อาจรู้ชะตากรรมล่วงหน้าใดๆ ได้แต่หวังว่าแผนการหลอกลวงของตนจะไปได้ตลอดรอดฝั่ง หาไม่แล้ว ชะตาชีวิตจะเป็นอย่างไรก็ไม่อาจคาดเดา จะดีหรือจะร้าย ก็อยู่ในมือของอวิ๋นเทียนหยางเพียงแต่เพียงผู้เดียว

จำนวนเล่ม: 1 เล่มจบ 

ผู้แต่ง: Zi Yue

ผู้แปล: Mu Mu Lin

สำนักพิมพ์: Hermit Books 

ความเห็นและรีวิวแบบไม่มีสปอยล์: 

Overview: 3.5/10 กว่าจะอ่านจบคือเข็นมาก เปิดเข้าเปิดออกแอปประมาณสิบรอบได้ (แนตตี้ซื้อเป็น ebook) โชคดีที่เรื่องนี้สั้นประมาณ 11 บทเท่านั้น ไม่ถึง 200 หน้า ไม่อย่างนั้นคงวางไปแล้ว เปิดมาตอนแรกเป็นนายเอกของเราสือเจี้ยอี๋ต้องสลับตัวคุณหนูหลิงซวงที่ต้องไปแต่งงานกับอวิ๋นเทียนหยางนอกด่าน แต่คุณหนูไม่อยากไปลำบาก เลยจะสลับตัวกับสือเจีี้ยอี๋ โดยคุณหนูจะแอบหนีไปกับคนรักเอาสมบัติไปด้วย ส่งนายเอกไปนอกด่านคนเดียว นายเอกก็พาซื่อยอม สลับตัวไปเป็นเจ้าสาวแต่งงานกับพระเอกที่นอกด่าน อีพระเอกเปิดตัวมาก็โหดเลย ไม่อยากแต่งงานนี่เนอะ แถมยังมีปมที่ทำให้ไม่ชอบผู้หญิง ฉันอ่านไปสองตอนแรกคือตบเข่าฉาดอยากรู้อวิ๋นเทียนหยางจะไปรักสือเจี้ยอี๋ตอนไหนเลยกดซื้ออย่างไม่ลังเล แต่ตอนหลังคือหลังจากเริ่มรักกันแล้วเหมือนกับว่าทั้งพระเอกนายเอกจะมีความผีเข้าผีออกทั้งคู่ เดี๋ยวก็จะหนี เดี๋ยวก็จะรัก เดี๋ยวก็โกรธ เดี๋ยวก็ขาดเธอไม่ได้ แนตตี้คือหงุดหงิดมาก แล้วตัวละครอื่นนอกจากพระเอกนายเอกก็คือเรียบราบ ไร้บท ตัวละครหญิงคือเพลียมาก เรื่องนี้ไม่มีตัวละครหญิงดีเลยสักคนค่ะ เหมือนเกิดมาเพื่อแย่งพระเอกจากนายเอกทั้งนั้น เขียนบทผู้หญิงทุกคนให้ดูรักสบาย รักความสวยงาม โลเลเป็นแน่แท้ แล้วดราม่าทั้งหลายพอจะคลี่คลายก็คลี่คลายง่ายดายปานนั้น ความรักจะตอบทุกสิ่งเอง แต่เรื่องปมในใจของพระเอกก็ยังไม่ได้รับการคลี่คลายนะ

Characters: 3/10 ฉันค่อนข้างชอบความซื่อ ๆ ของสือเจี้ยอี๋นะ ฮีน่ารักดี ไม่ค่อยทันคนเท่าไหร่ อยากจะแค่มีความสุขเท่านั้นเอง โดนหลอกซ้ำหลอกซาก แต่เป็นคนดี ทำให้ทุกคนรักได้ เป็นฉันก็คงเอ็นดู คาร์แรคเตอร์พระเอกคือตอนแรกเปิดมาดีมาก ดูเอาการเอางาน มีปมในใจเรื่องผู้หญิง ฉันก็อยากรู้ว่าจะมีการคลี่คลายยังไง สรุปการคลี่คลายคือถ้าเป็นเธอฉันก็รักได้โดยไม่กลัวถูกทอดทิ้ง แอบงงตกลงแกเป็นปมจริงเหรอ หรือว่าเป็นข้ออ้างเพราะเกลียดผู้หญิงเปล่าวะ ตัวละครอื่นคือถ้าเป็นผู้ชายคือโผล่มาหล่อ อันนี้จริง น้องชายพระเอก ญาติพระเอก คือเน้นคำว่าสูงหล่อ ตัวละครหญิงคือโผล่มาเพื่อแย่งตัวพระเอก อยากได้เพราะฮีรวยฮีหล่อ ตัวละครหญิงคือมีความกลวงทุกตัว ฉันช้ำใจนะ ชะนีไม่ได้แย่ขนาดนั้นซะหน่อย

Story: 4/10 จริง ๆ ชอบพลอตของเรื่องนี้นะ สลับตัวมาเป็นเจ้าสาว ฉันก็อยากรู้ว่าตาพระเอกจะรู้ตัวเมื่อไหร่ว่าเจ้าสาวตัวเองเป็นผู้ชาย นายเอกจะเอาตัวรอดยังไงเมื่อสลับตัวมาอย่างนี้ มาอยู่นอกด่านด้วย แล้วพระเอกเป็นลูกคนแรก พ่ออยากให้แต่งงานมาก จะรักกับผู้ชายได้เหรอ แล้วถ้าครอบครัวพระเอกรู้ความจริงจะเกิดอะไรขึ้น นี่คือสิ่งที่ทำให้ฉันอยากอ่าน แต่ปรากฏว่าการเฉลยและดำเนินเรื่องนั้นค่อนข้างน่าผิดหวัง ในส่วนครึ่งแรกของเรื่องเป็นช่วงที่เริ่มรู้จักกันระหว่างพระเอกนายเอก ทำดีนะคะ ชอบมาก น่าสนใจ เจี้ยอี๋น่ารักมากตอนพยายามปลอมตัว กลัวเขาก็กลัว แต่ก็สลับตัวไปแล้ว ส่วนเทียนหยางที่ค่อย ๆ ตกหลุมรักเจ้าสาวจากจงหยวนคือชวนกรี๊ดมาก แต่ช่วงครึ่งหลังคือดิฉันเพลียมาก มีบทผู้หญิงเข้ามาแย่งผู้ชาย มีบทดราม่าในบ้านที่คลี่คลายลงง่าย ๆ แบบเอ๊ะ เอาล่ะอย่างน้อยคือจบดีมีความสุข

  
Love Line：3/10 ฉันไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ว่าสือเจี้ยอี๋ไปรักตาอวิ๋นเทียนหยางได้ยังไง คืออวิ๋นเทียนหยางโดนน้องตกนี่ฉันเข้าใจนะ เพราะน้องคือน่ารัก นิสัยดี แต่ตาเทียนหยางคือไม่ได้ทำดีอะไรเลย แค่เป็นคนแรกที่อยู่ใกล้น้องในฐานะคนในครอบครัว แล้วที่สำคัญนี่คือสิ่งที่ฉันเหนื่อยหน่ายหัวใจที่สุดในเรื่องนี้ ฉันขอ warning ตรงนี้ว่ามีฉากพระเอกกึ่งขืนใจนายเอกค่ะ แล้วพอสองคนนี้รักกันก็มีแต่ไดอะล็อคแปลก ๆ เต็มไปหมด หน้าที่แล้วฉันรักเธอ หน้าต่อไปฉันเกลียดเธอ ตอนนี้เรารักกันไม่ได้เพราะเป็นผู้ชาย บรรทัดถัดมาคือจูบกันแล้ว ฉันแบบอะไร อะไรคือ conviction ในความคิดความรู้สึก พวกแกจะรวนเรเป็นลมเพลมพัดอย่างนี้ไม่ได้ แล้วอีกอย่างที่ไม่ถูกโรคกับแนตตี้คือแนตตี้ไม่ชอบพระเอกที่หึงทุกอย่างในโลก ใครอยู่ใกล้เธอไม่ได้ ซึ่งตาเทียนหยางเป็นอย่างนั้น แต่คนที่ชอบพระเอกที่ร้ายตอนแรกตอนหลังคือรักเธอสุดหัวใจน่าจะชอบ ขี้หึงดุ ๆ มีฉาก xyz พอประมาณ

  
การแปล：โอเคนะคะ ไม่มีอะไรต้องบ่น อ่านได้ง่าย ไม่สะดุด ไม่มีคำยากที่แนตตี้ต้องเปิดพจนานุกรม

คำเตือน: Rape/Dub-Con ระหว่างพระเอกนายเอก 

ขอสปอยล์แหลกตรงนี้

เปิดเรื่องมาคือนายเอกของเราสือเจี้ยอี๋ต้องไปสลับตัวกับคุณหนูของตัวเอง หลิงซวง เพราะหลิงซวงไม่อยากแต่งงานออกไปกับอวิ๋นเทียนหยางนอกด่านและหลิงซวงยังมีคนรักอยู่ด้วยอีกแล้ว สือเจี้ยอี๋นั้นถูกเลือกเพราะมีหน้าตาคล้ายคลึงกับหลิงซวงที่ได้ชื่อว่าเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งของเมือง โดยสลับตัวกันระหว่างที่ส่งตัวไปนอกด่าน สือเจี้ยอี๋ก็ยอมตกลงเพราะเห็นแค่บุญคุณ

  
หลังจากสลับตัวกันสำเร็จ หลิงซวงก็ไปหาชายคนรักที่ตัวเองได้ส่งสมบัติไปให้ล่วงหน้า เตรียมการหนีไว้แล้ว ส่วนสือเจี้ยอี๋ก็ถูกส่งตัวเป็นเจ้าสาวไปอยู่นอกด่าน เจอกับเจ้าบ่าวอวิ๋นเทียนหยางที่มารับ อวิ๋นเทียนหยางนั้นไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงจงหยวนด้วยเชื่อว่าผู้หญิงจงหยวนรักสวยงาม ไม่มีทางยอมอดทนอยู่นอกด่านกับตระกูลอวิ๋นของตนแน่ อีกอย่างแม่ของอวิ๋นเทียนหยางก็เป็นหญิงจงหยวนที่หลังจากคลอดน้องชายของอวิ๋นเทียนหยางก็ทนอยู่นอกด่านไม่ไหว หนีกลับไปข้างใน

  
อวิ๋นเทียนหยางตั้งใจจะขู่ให้เจ้าสาวคนใหม่กลัว โดยการพาไปที่ไร่เล็กของตน ไม่ใช่บ้านใหญ่ หลอกว่าตระกูลอวิ๋นนั้นยากจน และไม่มีอะไรเลย แล้วในไร่เล็กนี้คือไม่มีอะไรเลยจริง ๆ ไม่มีคนรับใช้ ไม่มีข้าวของเครื่องใช้ เตียงยังไม่มีเลยค่ะคุณ คิดว่าคุณหนูอย่างหลิงซวงต้องหนีกลับไปทันทีที่เห็นสภาพบ้าน แล้วยังตอกปิดฝาโลงว่าตัวเองรักหญิงคนอื่น จะไม่แตะต้องหลิงซวงเด็ดขาด ที่แต่งแค่เพราะตามใจพ่อ แต่เพราะเจี้ยอี๋ไม่ใช่หลิงซวง มีหรือเห็นความลำบากจะกลัว ยิ่งรู้ว่าเทียนหยางจะไม่แตะต้อง ความไม่แตกแน่นอน ยิ่งสบายใจ ตัดสินใจอยู่กับเทียนหยางต่อ ตอนนี้แนตตี้ชอบมาก คือเป็นช่วงที่เจี้ยอี๋ปัดกวาดทำตัวเป็นแม่บ้านแม่เรือน ส่วนเทียนหยางก็ค่อย ๆ ประทับใจในตัวเจี้ยอี๋ขึ้นเรื่อย ๆ แบบจะค่อย ๆ เห็นเทียนหยางตกหลุมรักเจี้ยอี๋ทีละนิด น่ารักเป็นที่สุดค่ะ เทียนหยางน่ะหลังรู้ตัวว่ารักเจ้าสาวตัวเองเข้าจริง ๆ ก็พยายามอยู่ใกล้ อยากสัมผัสเขาตลอดเวลา ส่วนเจี้ยอี๋คืออยู่ใกล้เทียนหยางก็รู้สึกอบอุ่น (เราเข้าใจว่าเพราะน้องเหงานะ แบบบไม่เคยมีครอบครัว ไม่มีเคยมีคนมานอนกอด)

  
อยู่กันอย่างสงบสุขสักพักญาติของอวิ๋นเทียนหยางก็มาที่ไร่เล็ก อวิ๋นเทียนอี้ โผล่มา เจี้ยอี๋ก็ตกใจนึกว่าเป็นโจร ส่วนเทียนหยางที่กลับมาเห็นสองคนอยู่ด้วยกันก็โกรธคิดว่าญาติของตัวเองจะทำมิดีมิร้ายเมียของเขา ไล่เทียนอี้ไป ปลอบโยนเจี้ยอี๋แล้วก็คิดว่าจะรวบหัวรวบหางเจี้ยอี๋ ปลดเสื้อไปปลดเสื้อมา ความก็แตกสิว่าเจี้ยอี๋ไม่ใช่ผู้หญิง เทียนหยางทั้งโกรธ ทั้งตกใจ เจี้ยอี๋ไม่มีทางเลือกนอกจากสารภาพความจริงทั้งหมด แล้วตาเทียนหยางถึงรู้ว่าเป็นผู้ชายก็ยังไม่หยุดคิดจะครอบครอง ตอนนี้แนตตี้อ่านผ่าน ๆ มาก คือแบบสงสารเจี้ยอี๋ เป็น rape แบบจริง ๆ นะ เจี้ยอี๋คือไม่ปัดป้องเพราะรู้สึกผิดแต่ก็ไม่ได้ยินยอม ร้องไห้กลัวอีก ตาเทียนหยางก็ยังมีคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขามีตอบสนองต้องมีอารมณ์ร่วมสิ (โกรธ แต่ก็ยังอ่านต่อ ตอนนี้ครึ่งเล่มแล้ว)

  
หลังจากทำกิจเสร็จ เทียนหยางก็สับสนหนีไปจากไร่ ก่อนไปก็บอกเจี้ยอี๋ว่าอย่ามาให้เห็นหน้าอีก เทียนหยางกลับเมือง ไปดื่มเหล้า ไปหาคู่ขาเก่า ก่อนจะรู้ตัวว่ารักเจี้ยอี๋เข้าแล้วจริง ๆ และเป็นใครนอกจากเจี้ยอี๋ไม่ได้อีกแล้ว รีบกลับบ้านไปหาเจี้ยอี๋ แต่มีหรือเจี้ยอี๋จะอยู่ เจี้ยอี๋คือร้องไห้เก็บกระเป๋าออกไปแล้ว เคราะห์ดีคือเดินหลงทางเข้าไปในไร่ของอวิ๋นเทียนอี้ เทียนอี้เห็นเจี้ยอี๋ก็จำได้ เจี้ยอี๋เล่าความจริงทุกอย่างให้เทียนอี้ฟัง เทียนอี้ก็เลยให้เจี้ยอี๋พักที่ไร่ตัวเองเป็นคนงาน

  
เทียนหยางคือขี่ม้าหาเจี้ยอี๋ไปทั่วแต่ก็หาไม่เจอ ระหว่างนั้นน้องชายส่งข่าวมาว่าเจ้าสาวของพี่ถึงที่บ้านใหญ่แล้ว เทียนหยางก็ตกใจคิดว่าเจี้ยอี๋ไปแสดงตัวที่บ้านใหญ่หลังจากตัวเองไล่ไป โกรธที่เจี้ยอี๋เจ้าเล่ห์ (ไม่กี่หน้าก่อนพี่แกยังรักจะเป็นจะเป็นจะตาย ตอนนี้คือโกรธแล้ว ฉันเหนื่อยกับอารมณ์ของตัวละครมาก) แต่เมื่อกลับไปที่บ้าน เจ้าสาวคนที่เทียนหยางเจอกลับไม่ใช่เจี้ยอี๋แต่เป็นหลิงซวงที่ซมซานกลับมาเพราะคนรักหนีไปพร้อมสมบัติ เลยตั้งใจกลับมาแต่งงานกับอวิ๋นเทียนหยาง แล้วยังปาความผิดไปให้เจี้ยอี๋ว่าเป็นคนขโมยสมบัติของตนไปด้วย ยิ่งเห็นบ้านอวิ๋นร่ำรวยและอวิ๋นเทียนหยางที่หล่อเหลาแล้วยิ่งตัดสินที่จะต้องแต่งงานกับอวิ๋นเทียนหยางให้ได้ เทียนหยางดีใจที่เจี้ยอี๋ไม่ใช่คนเจ้าเล่ห์อย่างที่ตัวเองคิด และเป็นตายยังไงก็ไม่ยอมแต่งงานกับหลิงซวง และมุ่งมั่นจะหาเจี้ยอี๋เพื่อมายืนยันความเลวร้ายของหลิงซวงให้จงได้

  
เทียนอี้รู้เรื่องที่บ้านอวิ๋นก็พยายามเกลี้ยกล่อมให้เจี้ยอี๋ไปบอกความจริงทุกคน เทียนหยางจะได้ไม่ต้องแต่งงานกับหลิงซวง เจี้ยอี๋ไม่อยากทรยศคุณหนูของตัวเองเลยตัดสินใจหนีออกจากบ้านของเทียนอี้ มาเจอกับเทียนหยางที่พยายามตามหาตนพอดี เจอตัวเจี้ยอี๋แล้วเทียนหยางไม่ปล่อยให้เจี้ยอี๋กลับไปอยู่กับเทียนอี้อีก ในที่สุดสองคนก็สารภาพรักกัน (ตอนนี้แนตตี้อีหยังวะหน่อย ๆ กับน้องเจี้ยอี๋ เพราะพอสารภาพรักตาเทียนหยางก็จะทำ xyz แต่น้องแบบผู้ชายสองคนทำอย่างนี้ไม่ได้ ทั้งๆที่น้องก็รักเขา แล้วระหว่างทำยังมีคิดว่าเทียนหยางจะทิ้งตัวเองไปอีก เธอจ้ะ เขาเพิ่งบอกว่ารักเธอแค่ไหน)

  
รุ่งขึ้นเทียนหยางก็พาเจี้ยอี๋กลับบ้านสกุลอวิ๋น ตอนนี้เจี้ยอี๋ถึงได้รู้ว่าบ้านอวิ๋นรวยยยยยขนาดไหน เจี้ยอี๋ก็มีกัดว่าต้องทำให้คุณชายอย่างเทียนหยางไปอยู่บ้านเล็ก ๆ กับตัวเองนั้นเสียเกียรติซะจริง เทียนหยางก็ต้องรีบง้อสิ สวีทกันนิดหน่อยก็เปิดมาเจอหลิงซวง เจี้ยอี๋ที่เมื่อคืนยังตั้งใจจะหนีออกจากบ้านเพราะไม่อยากแฉหลิงซวงก็มาโผล่ตรงหน้า แถมระหว่างการแฉไม่รู้ว่าน้องชายเทียนหยางไปหาชายคนรักของหลิงซวงมาจากไหน โผล่มาได้จังหวะ หลิงซวงเป็นอันกระเด็นจากบ้านอวิ๋นไป

  
เจี้ยอี๋เข้าไปอยู่ในบ้านอวิ๋น รักกันดีกับพระเอก แต่พ่อพระเอกเริ่มสงสัย ไป ๆ มา ๆ น้องชายของพระเอกเป็นคนพูดให้พ่อคิดได้ว่าอย่างน้อยเจี้ยอี๋ก็ทำให้เทียนหยางมีความสุขนะ คุณพ่อก็เลยเปลี่ยนใจ โดนเจี้ยอี๋ตก รักเจี้ยอี๋ที่ดูแลเอาใจใส่ตัวเองไปอีกคน 

จบแล้วจ้า