เรื่องย่อ: หมิงฉางเยี่ยน นายเอกเกิดมาพร้อมกับผิวพรรณที่ดีรูปงามล่อผึ้งลวงผีเสื้อพร้อมด้วยทักษะต่าง ๆ อันน่าทึ่ง กระทั่งชื่อจริงของเขาเองยังประกอบด้วยอักษรที่เข้าใจและออกเสียงยาก หลังจากมาที่จงหยวน (หมายถึงที่ราบแถวแม่น้ำหวงเหออันเป็นอู่อารยธรรม) บ้างก็ถูกเรียกหมิงส้าวเสีย (ผู้กล้าน้อยหมิง) บ้างก็เรียกหมิงต้าเกอ บ้างก็เรียกวิญญูชน  หมิงฉางเยี่ยนอาศัยอยู่ซางเซิงเกือบสิบปีพรสวรรค์ของเขานับวันก็ยิ่งเด่นชัดเป็นที่ประจักษ์ ใต้หล้าไม่มีผู้ใดเอาชนะคนผู้นี้ได้ สมควรแก่การนับถือเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่ง ยุทธภพสงบสุขมาเนิ่นนานและด้วยความที่หมิงฉางเยี่ยนเป็นยอดฝีมือแต่ยังหนุ่มจึงเป็นที่อิจฉาริษยาจากผู้คนสำนักอื่นคล้อยให้ร่วมมือกันหาทางกำจัดหมิงส้าวเสียคนนี้โดยเร็ว และแล้วเขาก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกรสังหารศิษย์ผู้เป็นที่รักของหลายคน วิญญูชนอันดับหนึ่งกลายเป็นอดีตหมิงฉางเยี่ยนถูกตราหน้าว่าเป็นมารใจทมิฬ

อดีตจอมยุทธ์อันดับหนึ่งในยุทธภพ กลายเป็นเพียงกึ่งคนพิการ สูญสิ้นวรยุทธ์ เพื่อตามหาสมุนไพรวิเศษที่จะช่วยฟื้นฟูวรยุทธ์ เขาจึงตัดสินใจปลอมเป็นหญิงสาวแฝงตัวเข้าวังหลวงเป็นชายาองค์จักรพรรดิ

จำนวนเล่ม: 3 เล่มจบ 

ผู้แต่ง: ซานเชียนเฟิงเส่ว์ (San qian feng Xue)

ผู้แปล: Bou Ptrn 

สำนักพิมพ์: Rose Publishing 

ความเห็นและรีวิวแบบไม่มีสปอยล์:

Overview: ให้คะแนนโดยรวม 6.5/10 อ่านได้ ไม่ได้แย่ถือว่าก็ยังดีกว่าแปลจีนหลายเรื่องที่เราไม่สามารถเข็นอ่านจนจบด้วยซ้ำ แต่ไม่ได้ตรึงตราใจจนอยากอ่านซ้ำ ส่วนที่ชอบที่สุดที่สุดคือคาร์แรคเตอร์นายเอก (หมิงฉางเยี่ยน) เป็นคนที่พบเจอเรื่องหนักหนาสาหัสแต่ยังคงมองไปข้างหน้าแล้วพยายามจะมีชีวิตอยู่ให้ได้ ชอบความแข็งแกร่งของจิตใจนี้ รองลงมาคือเส้นเรื่องความรักของพระเอกนายเอกที่ค่อยเป็นค่อยไป เรื่องนี้ไม่มีขืนใจนะคะ ฉาก xyz คือดีนะ ยาวมาก แต่เป็นฉากที่รู้สึกถึงความรักนะ อีกอย่างคือมีคาร์แรคเตอร์ผู้หญิงเยอะ และเป็นตัวนำด้วย ส่วนที่กึ่งชอบกึ่งไม่ชอบคือเนื้อเรื่องด้านอื่นนอกจากความรัก เนื้อเรื่องหลักคือการที่นายเอก (หมิงฉางเยี่ยน) พยายามจะพื้นคืนวรยุทธ์ และสืบว่าทำไมเขาถึงโดนล้อมปราบ ตอนเปิดมาถึอว่าทำได้ดีน่าสนใจ แต่การไขคดีและแรงจูงใจของคนร้ายทำเอาเราเกาหัวไปนิด และส่วนที่เหนื่อยใจคือคาร์แรคเตอร์อื่นนอกจากหมิงฉางเยี่ยน แม้กระทั่งพระเอกก็เถอะ ช่างแบนราบเสียเหลือเกิน ไม่สามารถทำให้เราเข้าใจแรงขับเคลื่อนที่ทำให้ตัวละครนี้เลือกจะดีหรือร้าย

Characters: 6/10 MPV คือหมิงฉางเยี่ยน เป็นตัวละครนายเอกที่เราอ่านแล้วรู้สึกอยากเอาใจช่วยเหลือเกิน ไม่ได้มองโลกในแง่ดีเกินไป คิดว่าตัวเองเก่งแล้วเอาแต่ใจตัวเองเกินไป แต่ยังมีมุมแค้น มีเบื้องหลังของการเลี้ยงดูที่ทำให้เราเข้าใจว่าทำไมหมิงฉางเยี่ยนถึงทำอย่างนี้ และแม้จะเจอเรื่องแย่แค่ไหนแต่ก็ดึงตัวเองกลับมาได้ EQ ยอดเยี่ยม ส่วนพระเอก (หวยอวี๋หรือท่านเซียนอวิ๋นชิง) นั้นกลับคาร์แรคเตอร์เกือบจะแบนราบ นอกจากความเทพของฝีมือและความรักที่มีต่อนายเอก แทบจะไม่เห็นด้านอื่นของพระเอกเลย ทั้ง ๆ ที่เป็นตัวละครที่มีเบื้องหลังเยอะไม่แพ้นายเอก แต่คนเขียนเหมือนจะไม่ค่อยสนใจต่อยอดเท่าไหร่ ส่วนตัวละครอื่นนั้นนอกจากออกมาเพื่อตาย ใช่ค่ะเรื่องนี้ตายกันรัว ๆ ก็ไม่ค่อยเข้าใจแรงขับในจิตใจเท่าไหร่ ทำไมต้องฆ่า ทำไมต้องทำอย่างนี้ อ่านไปแล้วได้แต่ถามว่าทำไม ๆๆๆ แต่คนเขียนก็ดูพยายามใส่ให้มีอะไรแหละ แต่ยังไม่ได้ขยี้มากพอ 

Story: 6/10 เปิดเรื่องมาค่อนข้างน่าสนใจ คดีต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นเหมือนนายเอกเป็นคนฆ่าคนจริง ๆ ทำให้เราอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วนายเอกความจำเสื่อมทำให้คนอ่านเองก็เต็มไปด้วยความสงสัยว่าหรือว่านายเอกจะก่อคดีขึ้นจริง ๆ ตอนสืบคดีก็ไม่ได้มีความก้าวหน้าอะไรมากนัก แบบมีแต่เจอปริศนากับคนตายเพิ่ม (เรื่องนี้คนตายเยอะจริง ๆ ค่ะ แล้วคนเขียนก็บรรยายสภาพการตายได้แบบเห็นเลือดเห็นเนื้อ เราอ่านถึงตอนบรรยายทีไรต้องทำหน้าแหยทุกครั้ง จบสามเล่มนี่ต้องไปโบท๊อกซ์หน้าพอดี) และเมื่อจะเฉลยก็เฉลยอะ แบบคนร้ายก็ประกาศตัวเองออกมา แรงจูงใจของคนร้ายพอดีไปผูกกับคาร์แรคเตอร์ หลายคนคือทำเอาฉันเกาหัวว่าทำไมต้องร้ายขนาดนี้ คนเขียนก็พยายามผูกเรื่องการเลี้ยงดู เรื่องมี trauma ในอดีต แต่กลับไม่ได้ขยี้ให้เราเข้าใจคนร้ายเท่าไหร่

  
Love Line：8/10 สายไร้ดราม่า สายน่ารักกุ๊กกิ๊กมารวมตัวกันตรงนี้ เส้นเรื่องความรักคือน่ารักมาก แม้จะเพลียกับเนื้อเรื่องบางช่วงแต่ก็ได้ความรักของพระ-นายมาทำให้มีกำลังใจอ่านต่อ เราชอบการบรรยายความรู้สึกของนายเอกตอนเริ่มตกหลุมรักพระเอกมาก ๆ คือความรู้สึกของคนที่เริ่มตกหลุมรักเขาเป็นอย่างนี้จริง ๆ อยากอยู่ใกล้ คอยตามไปดูว่าเขาจะมาหาเมื่อไหร่ เขาอยู่ไหนนะ แล้วไม่มีมือที่สาม ไม่มีดราม่าครอบครัวขัดขวาง ไม่มีว่ารักกันไม่ได้ แล้วพระเอกเรื่องนี้คือสุภาพบุรุษมาก ไม่ได้แอบเต๊าะ ไม่ได้ขืนใจ คือรอจนกระทั่งนายเอกบอกว่ารักก่อนนั้นแหละถึงได้เริ่มทำอะไรต่อมิอะไร ฉาก xyz คือดีนะ บรรยายความรู้สึกอยากทำและตื่นกลัวของนายเอกได้ดีเลย คือเขินแหละแต่ก็อยากทำอะ น่ารักจนยิ้มไม่หุบ ตอนพิเศษ (เกือบครึ่งเล่ม 3) ก็คือเต็มอิ่มมาก มีความหึงหวง แต่ก็ยังคงคาร์แรคเตอร์ของนายเอกเอาไว้

  
การแปล：ไม่ขอให้คะแนนเพราะดิฉันนั้นน่าจะมาตรฐานต่ำกว่าชาวบ้าน แต่คุณคนแปล Bou Prtn คือคนแปลพันสารทกับลิ่วเหยาอะนะ ความศัพท์ยากก็มาเต็ม ฉันอ่านไปเปิด google translate ไป แต่เราเป็นคนศัพท์น้อยไง ก็เลยไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉันเองรึเปล่า อ้อเขาเป็นคนชอบใช้คำว่า"ปราง"ด้วย ปรางน่อง ปรางแก้ม ฉันแบบทำไมไม่ใช้น่อง ใช้แก้มไปเลย อ่านแล้วรู้สึกฟุ่มเฟือยคำ

คำเตือน: นิยายเรื่องนี้มีฉากฆ่าที่เลือดสาดมาก ๆ ตัวละครตายรัว ๆ แบบไม่ต้องคิดชอบใครเพราะคนตายเยอะมาก มีการการข่มขืน (ตัวละครผู้หญิง) มีการใช้ความรุนแรงในครอบครัว เนื้อเรื่องหลักคือไม่ได้เบากุ๊กกิ๊กเลยสักนิดเดียว 

Spoil แล้วนะ

.

.

.

ตกลงว่าคนร้ายทั้งหมดคือใคร