การหยุดอยู่กับที่  การทำอะไรซ้ำๆโดนไรซ้ำๆ  เฉื่อยชา เหนื่อยล้า หมดแรง หมดสนุก ไม่น่าสนใจ ความเบื่อหน่ายคืออะไรกันนะ  ปีใหม่ที่ผ่านมากับการนั้งรถกลับจากเชียงใหม่ในระยะทางที่ไกลในระดับหนึ่งประกอบกับการจารจรที่ติดขัดสุดๆ การนั้งรถ 3ถึง 4 ชม.เป็นที่แน่นอน ว่ามันเบื่อแน่ๆ  การนั้งนิ่งๆ ไปเรื่อยๆ  สิ่งที่แสนง่ายนอกจากการมองวิวคือการเล่นมือถือผมกล้ารับประกันว่าแน่นอน มันแก้ได้(สักพัก)ความน่าสนใจกับหนังสักเรื่อง เพลง เกมส์ ทุกอย่างมันช่วยได้ดี  ความน่าสนใจจากหน้าจอเล็กๆพลั่งพลู มาที่สายตาที่จ้องมองมันคลิปแล้วคลิปเล่า เพลงแล้วเพลงเล่า มันค่อยๆผ่านไปจนเกิดเป็นการทำซ้ำ ประกอบกับอาการปวดตาจนในที่สุดจอเล็กๆนั้นก็ดับลงและหยุดลงกลับสู่โลกความจริงอีกครั้งความเบื่อหน่ายได้รับชัยชนะอีกครั้ง

       ทำไมกันนะสิ่งที่เราสนใจในตอนแรกกลับเบื่อหน่ายในตอนท้ายไปในที่สุดหรืออยู่ดีๆสิ่งที่น่าเบื่อบางครั้งมันก็กลับมาน่าสนใจอีกครั้งวนเวียนกลับไปมาสิ่งที่ว่าใหม่สิ่งที่ว่าน่าสนใจแท้จริงมันอาจเคยถูกเบื่อหน่ายมาก่อนหรือสิ่งที่เบื่อหน่ายมันก็อาจเคยน่าสนใจมาก่อนก็ได้ ความสดใสอาจจืดจางตามความรู้สึกได้ สีธรรมชาติจืดๆ(earthtone)ก็กลับมาสวยเบิกบานได้เช่นกันสิ่งที่ผมจะบอกคือทุกสิ่งทุกที่เราเดินทางผ่านไปเพราะมันน่าเบื่อไม่น่าสนใจบางทีลองหันมองมันสักนิดแล้ว อาจจะพบว่ามันก็กำลังทักทายเราอยู่และมอบความน่าสนใจให้เราก็ได้นะ และก็อาจพบว่ามันได้เปลี่ยนไปแล้วเช่นกัน

         เหมือนกับระหว่างที่ผมนั้งคิดถึงเรื่องนี้ รถก็ยังขับต่อไป ต้นไม้เขียวๆที่ไม่น่าสนใจทุ่งนาผืนกว้างไม่มีไรแปลกใหม่ พระอาทิตย์ดวงเดิมนั้นก็เริ่มทักทายสาดส่องมากระทบหน้าผมเหมือนบอกว่าจะไปแล้วนะเฝ้ามองฉันดีๆฉันมีภาพแสนพิเศษให้ดูก่อนฉันจะไปแสงอาทิตย์สาดส่องยังเหล่าต้นไม้นั้น ใบไม้ใบเล็กใบน้อย เปล่งประกาย ทุ่งนาผืนกว้างดูอบอุ่นด้วยแสงอาทิตย์เบาๆที่ใกล้จะลับขอบฟ้า ท้องฟ้าค่อยๆกลืนเปลี่ยนสีออกส้มชมพูอบอุ่น ก่อนจะค่อยๆมืดและหลับลงเหมือนกระซิบเบาๆว่าพบกันใหม่นะ  ผมยิ้มเล็กๆ ขอบคุณนะ