“พี่คิดว่าผมควรสะสมอะไรดี”
แทฮยองถามขึ้นมาในช่วงเวลาหลังเลิกเรียนที่สนามบาสเกตบอล — ที่เก่าที่เดิมของพวกเขานั่นแหละ
ยุนกิค่อนข้างจะทำตัวไม่ถูกหน่อย ๆ หลังจากโดนแทฮยอง เหมือนจะขอเป็นแฟนหรือไม่ก็เนียนเป็นแฟน อะไรประมาณนี้
แต่ก็ยังไม่ใช่อะ!!
ฮืออออออออ มันยังไงกันนะ ระหว่างพวกเขาสองคนเนี่ย
“สะสมอะไรของนาย” ยุนกิหันมาถามเด็กหนุ่มที่นั่งกองอยู่บนพื้นสนามอย่างที่ทำบ่อยๆ
“ไอ้จองกุกมันมีอะ”
“มีอะไรหว่า”
“มีของสะสมอะพี่”
“แล้วทำไมต้องมีอะ”
“ก...ก็ ชีวิตจะได้มีอะไรไง” แทฮยองตอบด้วยท่าทางเคร่งเครียดแบบไม่จริงจังนัก “พี่ยุนกิสะสมอะไรไหมอะเปลือกหอยงี้”
“จะบ้าหรือไงใครจะสะสมเปลือกหอย”
“ไม่รู้สิครับ มันดูน่ารักดีไง” แทฮยองหลุดยิ้มออกมาเล็กน้อยยุนกิรู้สึกหน้าร้อนวูบขึ้นมาจนตอนรีบเปลี่ยนเรื่อง
น่ารักบ้าบออะไรกัน!
“แล้วจองกุกเก็บสะสมอะไรล่ะ”
“เลโก้!”
“งั้นนายก็สะสมเลโก้สิ”ยุนกิเดินไปหยิบน้ำที่แทฮยองไปเติมมาให้แล้วทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามกับแทฮยองถึงจะยังเขิน ๆ อยู่ก็เถอะ แต่เขารู้สึกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้มันเป็นความรู้สึกด้านบวกเขาจึงเลือกที่จะทำตัวปกติแทนที่จะหนีคิมแทฮยอง
“มันแพงนะพี่” แทฮยองตอบ ยุนกิหัวเราะออกมาทันที ไม่ว่าจะอะไรก็ตามปัจจัยด้านการเงินนี่มันสำคัญจริง ๆ
“เมื่อก่อนนายเคยเก็บตั๋วหนังนี่”
“แต่เดี๋ยวนี้ใช้แอพแล้วอะครับ ก็ช่วยไม่ได้ที่มันถูกกว่า” แทฮยองยักไหล่ยุนกิพยักหน้ารับขำ ๆ
“จริง ๆ ของสะสมมันก็ต้องเริ่มจากความชอบสิ ไม่งั้นนายจะทนเก็บ ทนจัดทนรักษามันได้เหรอ” ยุนกิว่า แทฮยองที่นั่งเอามือเท้าคางอยู่ขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิด“ว่าไง มีอะไรที่ชอบขนาดนั้นหรือเปล่า”
“ก็มีอยู่หรอกครับอะไรที่ชอบมาก ๆ อะ แต่ดันมีชิ้นเดียวน่ะสิ”
“หื้ม... อะไรล่ะนั่น”
“พี่ไง”
เดี๋ยวก๊อนนนนนนน!!
“...ห๊า?”
“อยากเก็บไว้คนเดียวเลยด้วย”
“หยะ หยุดก่อน คิมแทฮยอง ฉันไม่ตลกนะ ฉันขอเวลานอก!”
“เอางั้นก็ได้ครับ” แทฮยองเอ่ยกลั้วหัวเราะเมื่อรุ่นพี่ตัวขาวรีบลุกขึ้นยืนยุนกิเลิ่กลั่กอยู่เล็กน้อยก่อนจะรีบกอดขวดน้ำในมือแล้ววิ่งออกไป
น่ารักอีกแล้วแฮะ ; )
????????
#วกสตร
เม้นนนนนนนนต์หรือติดแท็กหน่อยนะคะ กราบขอร้องเลยค่ะ555555
ขอบคุณที่เขามาอ่านนะฮะ❤️
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in