เวลาผ่านล่วงเลยไปก็ร่วมปีหลังจากที่รู้จักกันฉันจำอะไรไม่ค่อยได้แล้วระหว่างนั้น รู้ตัวอีกทีเรื่องราวของเรามันมาถึงจุดนี้ได้ยังไงนะ มันมาถึงวันนี้ได้ยังไง? 

         ในวันที่เขาบอกเราว่าเพื่อนสนิทของเราเป็นคนยังไง ดูน่ารักดี ตอนได้ฟังก็รู้สึกจุกมากๆเลยล่ะได้แต่คิดว่าเขาไปเจอกันตอนไหน แต่ก็ทำได้แค่เก็บความสงสัยนั้นไว้เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่นา แล้วก็ทำได้เพียงแค่แนะนำให้ทั้งคู่ได้รู้จักกันช่างเป็นช่วงเวลาที่แสนเจ็บปวดมากเลยล่ะ อีกอย่างทั้งคู่ดูเหมือนว่าจะไปกันได้ดีแต่แล้วเดทที่แสนสั้นของเขา แต่ช่างยาวนานสำหรับฉัน ก็จบลง

        นี่อาจจะเป็นจุดจบของเราในตอนนั้นเรียกว่าจุดจบก็ไม่น่าได้ เพราะจริงๆแล้วเราเป็นแค่คนรู้จักกันแต่ก็มีสิ่งที่ฉันอยากรู้ว่าฉันเคยได้โอกาสนั้นจากน้องเขาบางมั้ยนะความสัมพันธ์เราจะขยับไปในทิศทางที่พิเศษขึ้นมั้ยนะ ถ้าฉันสารภาพออกไปหรือว่าทุกอย่างจะเลวร้ายกว่าเดิม ทำได้เพียงเก็บความลับนั้นไว้คนเดียวแล้วเราก็ค่อยๆห่างหายจากกันไป เป็นเหมือนเพียงคนแปลกหน้าในเวลาที่เดินสวนทางกันฉันไม่ได้เข้าโรงเรียนฝั่งด้านนั้นอีกแล้ว ลุงคนขับช่างเป็นใจ แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันบ่อยๆแบบในตอนนั้นไม่มีแชทระหว่างเราในตอนเช้า หรือตอนก่อนนอนอีกต่อไป

        และเราก็จากกันไปแบบนี้หลังจากที่แยกย้ายกันไปเติบโตฉันไม่เคยได้ข่าวคราวอะไรเกี่ยวกับน้องเขาอีกเลยตลอดระยะเวลาที่ไม่ได้เจอกันมา 7 ปี เราต่างคนต่างหายไป ความรู้สึกที่มีก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา. . .