วันนี้คุณโมโหแต่เช้า

ทะเลอันสุขสงบตอนกลางคืนกลายเป็นพายุในตอนเช้าคุณตื่นมาฟาดผมอย่างแรงที่สะโพกไปหนึ่งป้าบจนผมสะดุ้งสุดตัว

ผมมองหน้าคุณอย่างกล่าวโทษ

คุณชี้หน้าผม

อา...ผมทำคุณโกรธซะแล้ว

นี่ไม่ดีเลย

ไม่ดีมากๆ

ผมกระวนกระวายใจแทบบ้าทุกครั้งที่คุณโกรธ

อย่าโกรธผมเลย

ครั้งหน้าผมจะหุบปากให้สนิทเลยรับประกัน

เอาหัวเป็นประกันเลยก็ได้น้ำลายนิดๆหน่อยๆคงจะไม่แย่เกินไปที่จริงผมไม่เข้าใจว่าทำไมคุณต้องโมโหผมขนาดนี้ด้วยแค่เรื่อง “น้ำลาย”