เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ชื่อของผมที่ร่วงหล่นลงมาจากริมฝีปากของคุณsunnyside1909
30. Jolt
  • ทันทีที่ประตูบ้านของพวกเราปิดลงคุณตะโกนใส่ผมเสียงดังจนผมสะดุ้งสุดตัว

    คุณเห็นผมตกใจ...คุณเลยหยุดตะโกน

    จริงๆคุณจะตะโกนใส่ผมก็ได้

    ผมรู้ว่าผมควรจะถูกว่าสักหลายๆประโยคหน่อย

    ตะโกนใส่ผมเลย

    แต่ว่านะ...เลิกร้องไห้ได้แล้ว

    ผมไม่ชอบเลยจริงๆ

    คุณอดกลั้นที่จะไม่ตะโกนอีกครั้ง

    สุดท้ายคุณก็พูดด้วยท่าทีหมดเรี่ยวหมดแรง

    คุณบอกว่าคุณเหลือแค่ผมแล้วนะ

    อย่าทิ้งคุณแบบนี้อีก

    “ผมขอโทษ”ผมบอกคุณ เดินเข้าไปใกล้คุณ คุณกอดผมอีกครั้ง ตัวของพวกเราทั้งคู่เลอะไปด้วยโคลนที่เคยอยู่บนตัวผมไปหมดแล้ว


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in