อีกาหนึ่งฝูง และเรื่องสั้นอื่น ๆ #เดือนละเล่ม เมษายน 2022 - #รีวิวเดือนละเล่ม

เมษายน 2022
#อีกาหนึ่งฝูง และเรื่องสั้นอื่น ๆ : moonscape
.
เรียบง่าย แต่ลุ่มลึก
หลังอ่านจนจบทุกตอน คิดอย่างนี้ก็ไม่เกินจริงนัก
ก่อนนู้นตั้งแต่อ่านจบใหม่ ๆ ฉันพิมพ์รีวิวทิ้งไว้ยาวยืด และขึ้นต้นด้วยโยคนั้น จนเข้าเดือนใหม่แล้ว ฉันก็ยังจำได้ดีอยู่
.
อีกาหนึ่งฝูง ฉันตัดสินใจซื้อมาด้วยความคิดที่ง่ายจนดูงี่เง่า ปกกับชื่อแม่งเท่ โดยที่ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเล่มนี้มันจะเล่าอะไรให้ฟัง
แต่ก็นะ คนเราจะมีนักเขียนอย่างน้อยหนึ่งคนที่รู้สึกว่า เออ ซื้อมาเถอะ ไม่เสียใจทีหลังหรอก อยู่บ้าง เหมือนนักร้องคนโปรดที่จะออกเพลงอะไรก็ยินดีจะฟัง อารมณ์คงประมาณนั้น
Moonscape คือหนึ่งในนั้น หนึ่งในนักเขียนที่ฉันไม่อ่านจากแพล็ตฟอร์มออนไลน์เลย และสามารถเก็บเล่มได้โดยอ่านแค่คำโปรยก็พอ
ถ้าจะมีเรื่องให้ต้องเสียใจสักอย่างหนึ่ง ก็คงมารู้ทีหลังว่าขอให้นักเขียนเซ็นหนังสือให้ก็ได้ น่าเสียดายจัง
.
อีกาหนึ่งฝูงและเรื่องสั้นอื่น ๆ นำเสนอด้วยความแปลก ซึ่งก็ไม่ได้แปลกจนเข้าใจยาก และตบท้ายด้วยความหวาน ซึ่งก็ไม่ได้เลี่ยน กลับกัน ฉันว่าทุกเรื่องถึงมันจะปัจเจกในตัวมัน แต่ก็รวมเข้ากันได้อย่างกลมกล่อม โดยรวมออกจะติดกลิ่นดิสโทเปียอยู่บ้าง ซึ่งฉันชอบมากเลยทีเดียว
ฉันว่าจะไม่สปอยล์ เผื่อวันหนึ่งฉันมาย้อนอ่านในสิ่งที่ตัวเองบันทึกตอนนี้แล้วมันจะทำให้ฉันอยากกลับไปอ่านซ้ำอีกหลาย ๆ รอบ ด้วยสงสัยว่ามันเป็นอย่างไรกันนะ
.
ฉันชอบอ่านพวกรวมเรื่องสั้น
ฉันว่างานเรื่องสั้นเป็นงานวัดกึ๋นนักเขียนอย่างหนึ่ง จะเขียนอย่างไรให้คนรู้เรื่อง เขียนอย่างไรให้เห็นภาพ เขียนอย่างไรให้คนอ่านรับรู้ถึงฉากบรรยายและแก่นสารที่ต้องการจะสื่อในขอบเขตเวลาอันจำกัด สำหรับฉัน ผู้ซึ่งยังนิยมการพร่ำพรรณายาวเหยียดจึงยังเป็นเรื่องที่ต้องฝึกหัดอีกมาก ดังนั้นถ้ามีงานรวมเรื่องสั้นดี ๆ ฉันจึงจะตั้งใจอ่านสิ่งที่นักเขียนต้องการสื่อสาร และคอยดูว่าพวกเขาเหล่านั้นสามารถทำให้ฉันที่ก้าวเข้าสู่โลกใบเล็กด้วยสมองที่ว่างเปล่าเป็นผู้ชมที่อิ่มเอมไปกับตัวอักษรเหล่านั้นโดยปราศจากคำถามหรือไม่ หรือเรื่องราวเพียงไม่กี่หน้ากระดาษ นักเขียนจะทิ้งอะไรไว้ให้เราได้ตกตะกอนความคิดหรือเปล่า
แน่นอนว่าอีกาหนึ่งฝูงทำได้
รวมเรื่องสั้นหลายเล่มสำหรับฉัน มักจะมีตอนที่อ่านเพลินปะปนอยู่กับตอนที่น่าเบื่อ ไม่ใช่ทุกเล่มที่จะเล่าได้สนุกสม่ำเสมอในทุกตอน แต่อีกาหนึ่งฝูงและเรื่องสั้นอื่น ๆ ทำได้ และทำได้ดีมากเสียด้วย ไม่มีตอนไหนเลยที่ฉันรู้สึกรำคาญใจจนต้องอ่านข้าม ๆ แค่ผ่านตา นักเขียนเก่งในการเล่าเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นการเลือกใช้คำ การผูกประโยคที่เรียบง่ายแต่บอกเล่าในสิ่งที่ผู้อ่านต้องรู้ได้อย่างครอบคลุม ตลอดจนเลือกวิธีการเล่าเรื่องได้อย่างน่าสนใจ
อีกาหนึ่งฝูงและเรื่องสั้นอื่น ๆ จึงไม่ได้มีดีแค่ปกเท่ แต่เรื่องที่เล่าก็เท่ด้วย
.
ใช่สิ ฉันว่าจะไม่สปอยล์ตัวฉันเองในอนาคต แต่ฉันว่าฉันบันทึกภาพรวมเอาไว้ได้อยู่
อีกาหนึ่งฝูงและเรื่องสั้นอื่น ๆ นั้น แต่ละเรื่องนั้นพาฉันให้รู้สึกไปกับบรรยากาศแบบที่ไม่ต้องบรรยายให้มากความ แต่ละเรื่องในเล่มไม่ได้เกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงอะไรกันมาก ทั้งยุคสมัย บรรยากาศ กลิ่นอาย หรือฉากหลัง ผู้เขียนหยิบเอาวัตถุดิบจากประสบการณ์มาใช้อย่างหลากหลาย แต่พอมาอยู่รวมกันในเล่มก็ไม่ได้โดดจนแปลกทั้งที่มันมีทั้งเรื่องแฟนตาซีและไม่แฟนตาซี มันถูกแนะนำตัวด้วยเรื่องพิธีกรรมประหลาดของอีกาฝูงหนึ่ง และกล่าวลาด้วยเรื่องเล่าจากวัตถุดิบเรียบง่ายอย่างพล็อตนิยายวายแมสโปรดักส์ มันอยู่ในฉากหลังที่แตกต่าง แต่กลับออกมาหวานขมกลมกล่อมได้ภายใต้ปกเดียวกัน เปิดเล่มเพื่อแนะนำตัวเองได้น่าสนใจ และปิดเล่มได้แบบที่ไม่หนักหน่วงหรือค้างคา
และถึงจะโปรยว่าเป็นเรื่องราวแปลก ๆ แต่ก็ไม่ได้แปลกจนย่อยยาก แต่ละเรื่องมันก็มีแก่นสารของมันที่ชวนให้คนอ่านได้คิดตาม ไม่ได้เป็นแบบงานเขียนที่ต้องเฉลยย่อหน้าจบตบด้วยคำคมหรืออะไร หลายเรื่องออกจะเป็นเรื่องที่อยู่ในแนวมาเล่าสู่กันฟังด้วยซ้ำ และคงเป็นลายเซ็นนักเขียนที่จะมีการใส่เรื่องเพศวิถีลงไปโดยไม่ได้ยัดเยียด ทุกอย่างประกอบกันออกมาได้กลมกล่อม เป็นธรรมชาติ ไม่ต้องพยายามสะกดจิตตัวเองว่าเรื่องนี้กำลังพูดถึงอะไรอยู่ตลอดเวลา เรื่องสั้นแต่ละเรื่องก็สามารถพาเราเข้าไปรับรู้และมองเห็นฉากหลังของมันได้ง่ายดาย ฉันเชื่อว่าผู้คนที่ได้อ่านจะต้องรู้สึกบรรเทิงตั้งแต่คำนิยมในหน้าแรก ไปจนถึงบรรทัดสุดท้ายเลยทีเดียว
เรียบง่าย แต่ลุ่มลึก ระหว่างที่อ่าน ฉันก็คิดขึ้นมาแบบนี้แหละ
.
ว่ากันด้วยเรื่องที่ชอบ
รวมเรื่องสั้น ก็ย่อมมีเรื่องที่ผู้อ่านชื่นชอบที่สุดอยู่
เห็นรีวิวผ่านตามาบ้างก่อนจะมาอ่านต่อให้จบ ดูเหมือนหลายคนจะชอบเรื่องที่สองกันมาก เรื่องเล่าความคิด ความต้องการ ความสัมพันธ์ และความโลภโมโทสัน ผู้เขียนสามารถเล่าเรื่องน่ามวนท้องออกมาได้เรียบง่าย ไม่ซับซ้อนจนต้องตีลังกาอ่าน
ตัวฉันเองออกจะประทับใจกับเรื่องจดหมาย
การเล่าเรื่องผ่านจดหมายไม่ใช่อะไรที่ใหม่ แต่ จดหมายถึงกีเดียน เล่าผ่านจดหมายจากปลายปากกาคนคนเดียว กลับทำให้เรารับรู้ถึงตัวละครทุกตัวได้อย่างไม่มีข้อสงสัย สำนวนภาษาพาให้คนที่ได้อ่านไปอยู่ในฉากหลังเดียวกัน ตอนที่ฉันอ่าน ยังมีบ้างที่เผลอแปลเนื้อความจดหมายเป็นภาษาอังกฤษ อย่างกับได้อ่านจดหมายจริง ๆ แน่ะ เรื่องเรียบง่ายชวนให้คล้อยตามไปกับบรรยากาศ และแน่นอนว่าตอนจบก็ทำได้ดี กระจ่าง ชัดเจน เหมือนเผชิญหมอกควันมานานแล้วจึงเจอแสงสว่างของเช้าวันใหม่ มันอบอุ่น อ่อนโยน ปลอบประโลมใจหลังจากได้ขบคิดอะไรบางอย่างมาระหว่างทาง
อีกเรื่องก็ตอนสุดท้าย พล็อตแบบนิยายวายแมสโปรดักส์ ฉันนิยามมันอย่างนั้น แต่วิธีการเล่า มันชวนให้ฉันนึกถึงนักเขียนรุ่นลุง เล่าง่าย ๆ ชวนให้ฟัง แทรกมุกตลกเอาไว้แบบไม่อิหลักอิเหลื่อ
ที่ฉันคิดว่าสำนวนภาษาแบบนั้นมันย่อมมาจากคนที่อ่านหนังสือมามาก นักเขียนเล่าเรื่องง่าย ๆ อย่างเพื่อนรักเพื่อน ออกมาได้แตกต่างจากนิยายวายเมนสตรีมทั่วไป ออกจะติดเก่าสมกับที่เล่าเรื่องคนวัยทำงานด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องปิดเล่มที่เหมือนเป็นการคลายหัวหลังจากอ่านเรื่องที่มีความเข้มข้นประมาณหนึ่งมา เป็นการล้างปากที่ไม่เลี่ยนและไม่น่าเบื่อ
.
จริง ๆ ฉันมีเล่มอื่นของ moonscape อยู่ ก็ไม่ได้ครบทุกเล่มหรอก อย่างน้อยก็เคยได้อ่านเล่มแรก ๆ ที่นักเขียนรวมเล่มและวางขาย สำนวนภาษาเล่มนี้ทำให้ฉันได้รู้ว่า นักเขียนนั้นอ่านหนังสือเยอะขึ้นมาก มันจะมีลีลาการเขียนที่คนอ่านหนังสือเยอะเท่านั้นแหละจะเขียนได้ การใช้คำที่ไม่ได้วิลิศมาหราแต่เท่ การเรียบเรียงประโยคที่เรียบง่ายแต่ชวนติดตาม ซึ่งมันจะถูกขัดเกลาจนเป็นตัวของตัวเองเมื่อได้อ่านและได้เขียน
ไม่รู้สิ ฉันเรียกสิ่งเหล่านี้ว่าภาษาสวยนะ
สื่อสารเท่าที่จำเป็น เลือกคำและสำนวนได้เหมาะกับเรื่องที่จะเล่า ไม่ต้องอารัมภบทมากมายก็พอจะเห็นภาพได้ชัดเจน ละตอนพาฉันไปอยู่ในพื้นที่ ยุคสมัย บรรยากาศที่แตกต่างกันได้อย่างเป็นธรรมชาติ
และคงเพราะเคยอ่านงานเก่า ๆ ของนักเขียนมากก่อน มันทำให้เราเห็นวิธีการเขียนที่กลมกล่อมขึ้น มันก็ทำให้ฉันย้อนคิดนะ คนจะเป็นนักเขียนที่เก่ง เขาเป็นนักอ่านที่เก่งทั้งนั้น
.
อีกาหนึ่งฝูงและเรื่องสั้นอื่น ๆ
เอาเข้าจริง ถ้าฉันไม่วางทิ้งไว้หลายวันแล้วค่อยกลับมาอ่าน ฉันก็ใช้เวลาไม่เกินครึ่งวันเพื่ออ่านจนจบ
ตั้งใจว่าจะเปิดบันทึกด้วยการเขียนเกี่ยวกับเล่มนี้เมื่ออ่านจบ ไม่ใช่ในแง่รีวิวเสียทีเดียว แค่บันทึกไว้ว่าซื้ออะไรมา และได้อ่านอะไรไป
ตอนที่ซื้อมาเองก็คิดเอาไว้ว่า การได้อ่าน คงเป็นการเติมเชื้อไฟความอยากเขียนขึ้นมาได้บ้าง ซึ่งก็ใช่ ฉันก็ได้เติมฟืนเข้าไปหน่อยหนึ่ง
อ่านไปจนถึงบรรทัดสุดท้ายแล้ว ฉันเองก็คงจะให้สิ่งที่คิดบ่มเพาะจนสุกงอมบ้างเหมือนกัน
ระหว่างนั้นก็อ่านเข้าไปเสียให้พอก่อน แบบนั้นก็ไม่เลว
#เดือนละเล่ม

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น