9Satra drabble

pairing : เทหะยักษา,พรานทมิฬ

“ที่ๆเจ้าจากมา...มันไม่เหลือแม้แต่เศษซากความทรงจำ... ไร้พ่อ ไร้แม่ ไร้ญาติมิตร

...มีแต่ความว่างเปล่าเท่านั้นที่เจ้าจะโอบกอดมันได้!”

ยักษ์สีมรกตนั่งชันเข่าแผดเสียงอยู่บนบัลลังก์ หลังจากเรียกตัวพรานทมิฬมาเป็นการส่วนตัว

พรานทมิฬนั่งคุกเข่าก้มหน้านิ่ง สดับทุกอย่างเข้าไปในทุกอณูอย่างเงียบเชียบ การนิ่งเงียบ..บางทีก็เป็นการซ่อนความเจ็บปวดที่ดีที่สุด..

ร่างสีเขียวลุกขึ้นยืนและค่อยๆเดินลงมาจากบัลลังก์อันสูงสง่า

“ตัวเจ้าก็เฉกเช่นเดียวกัน... สิ่งที่มีอยู่ก็แค่เขี้ยวเล็บ....กับความเป็นเผ่าทมิฬของเจ้า

ที่ถึงต่อให้แยกสังขารออกจากกันมันก็ยังติดตัวเจ้าอยู่ทุกลมหายใจ!

โดนดูถูกเหยียดหยาม ไร้ที่อยู่ ไร้คนเคารพ มีแต่คนดูแคลน ไม่มีใครหวนคิดถึงเมื่อเจ้า กลับมาจากสมรภูมิ”

ผู้ถืออำนาจเหนือกว่าหยุดยืนค้ำตรงหน้าดั่งนายเหนือหัวที่ถือครองชีวิต

ไม่มีความโกรธ เกลียด หรือเคียดแค้น อยู่เลยแม้วลีเดียว แต่ความเป็นจริงทั้งหมดที่ท่านจ้าวได้ลั่นวาจาออกมาก็ทำเอาความรู้สึกเกลียดชังตนเองพวยพุ่งขึ้น ดั่งควันขาวที่กำลังทะลักขณะที่สิ่งหนึ่งสิ่งใดโดนความร้อนจากภายในจนลุกไหม้…

“แต่ไม่ใช่สำหรับข้า!”

สิ้นคำ พรานทมิฬเงยหน้าขึ้นมองและสบกับนัยน์ตาสีอำพันที่เหมือนกับของตนตรงหน้า…