ตีหนึ่ง ห้าสิบเจ็ดนาที สะดุ้งตื่นขึ้นมา กองชีทมหาศาล หนังสือยังคงวางอยู่ข้างกาย โคมไฟสีอ่อนยังทำหน้าที่ให้แสงสว่างของมันต่อไป เพราะค่าไฟยังจ่ายทุกเดือน

เหตุการณ์แบบนี้มักเกิดขึ้นบ่อยๆ เวลาที่ต้องเคลียร์งาน หรืออ่านหนังสือสอบ

อืม.. เหตุการณ์นอนเฝ้าหนังสืออ่ะนะ

หัวสมองเริ่มที่จะนึกว่าต้องสอบวิชาอะไรบ้าง คิดๆแล้ว ไปโรงเรียนก็เช้า สอบภาคเช้าเสร็จก็เหลือเวลาประมาณสองชั่วโมง กว่าจะได้เข้าสอบภาคบ่าย

อย่าซีเรียสไปเลย ยังไงก็ทัน คิดดังนั้นจึงลุกขึ้นเก็บชีทไปกองรวมๆกันไว้บนโต๊ะอ่านหนังสือ แล้วเอื้อมมือไปปิดโคมไฟ คว้าเจ้าหมาสีน้ำตาลมากอด พร้อมกับผ้าห่มผืนหนา ซุกหน้าเข้ากับหมอนข้าง ก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทรา . .

7:45 am

ฉันนั่งอยู่โต๊ะกลางโรงอาหารโต๊ะเดิมที่นั่งทุกวัน พร้อมกับกองชีทและหนังสือที่ต้องสอบวันนี้ อันที่จริงถ้าตั้งใจอ่าน มันก็น่าจะจบไปแล้วสัก 2-3 วิชา แต่ด้วยความที่เมื่อวานเป็นวันสานสัมพันธ์พี่น้อง มันเลยมีประเด็นให้พูดคุยกับเพื่อนเล็กน้อย เลยเถิดเป็นยาว

สุดท้ายก็อ่านได้เพียงวิชาเดียว สำหรับสอบเช้า

เฮ้อ เริ่มเบื่อตัวเองแล้วนะที่ไม่ใส่ใจเท่าที่ควร

11:00 am

อันที่จริงเวลานี้ฉันควรจะได้ไปกินข้าว เตรียมตัวอ่านหนังสือที่ต้องสอบภาคบ่ายแล้ว 

แต่ความเป็นจริง คือ

อาจารย์แม่ของห้องฉัน ซึ่งสอนฟิสิกส์ ม.6 ได้นัดติวก่อนปล่อยไปกินข้าว

เอาแล้วไง อีกหนึ่งวิชาแสนรักและค่อนข้างหนักหน่วง ยังไม่เข้าหัวสักนิด . .

ต้องไปตามหาชิบกันหน่อยๆแล้ว ฉันรู้สึกแบบนั้น

13:40 pm

ข้อสอบวิชา เคมีพื้นฐาน รหัสวิชา ว33121 จำนวน 60 ข้อ เวลา 90 นาที

สุดท้ายก็อ่านไม่ทัน เทเคมีครั้งที่สี่แล้วนะเทอมนี้ แย่ๆ เอาเถอะ ตั้งสติ ทำเท่าที่จำได้แล้วกัน

จริงๆแล้ว ฉันไม่ได้ซีเรียสว่าเกรดฉันจะตกมั้ย คะแนนห่วยจะเฟลหรือเปล่า

แต่

ฉันแคร์ในส่วนที่ว่า

เมื่อถูกคาดหวัง ก็ไม่อยากทำให้เขาผิดหวัง

ใช่ฉันแคร์มันมากกว่าที่ฉันแคร์ตัวเองซะอีก

สำหรับข้อคิดที่ฉันได้ในการสอบในวันนี้ คือ

อย่าเอาความเหนื่อยล้า มาเป็นอุปสรรคในการที่จะทำสิ่งที่ชอบได้น้อยลง

สุดท้ายนี้

แม้จะเหนื่อยล้าเพียงใด แต่มันก็มีแค่ 24 ชม. เท่านั้น

ราตรีสวัสดิ์ ขอให้ฝันดีอยู่กับคุณในทุกๆคืน

เราคนห่วย๒๕๖๑, สัญญาว่าเราจะเป็นคนที่ดีขึ้นในทุกๆวันนะ :-)