พูดถึงเรื่องราวการ Coming Of Age ก็มีอยู่หลายเรื่องที่เราประทับใจ ล่าสุดหน่อยก็ 13 Reasons Why, Call Me By Your Name หรือแนวสยองขวัญอย่าง IT ก็ยังมีประเด็นเรื่องก้าวพ้นวัยของเด็กๆ มาแทรกอยู่ สำหรับ 'Lady Bird' เราสนใจเพราะได้ยินคำชมของนักวิจารณ์มามากมาย แถมยังพ่วงตำแหน่งหนังยอดเยี่ยม และนำหญิงยอดเยี่ยมจากน้องเซียร์ชา โรแนน ซะด้วยนะจ๊ะะ! 
     หนังเล่าถึชีวิตของคริสติน เด็กสาวม.6 วัยกำลังต่อต้าน และหัวขบถ เกลียดชีวิตทุกอย่างในเมืองซาคราเมนโต, แคลิฟอร์เนีย ที่ตัวเองอยู่เอามากๆ แถมแม่ก็ขี้บ่น จุกจิกจู้จี้อยู่ได้ พ่อตกงาน เป็นซึมเศร้า พี่ชายก็ไม่เอาอ่าวอีก คริสตินเกลียดกระทั่งชื่อจริงที่พ่อแม่ตั้งให้ และอุปโลกชื่อใหม่ให้ตัวเองแบบเกร๋ๆ ว่า 'Lady Bird' โดยที่คนรอบตัวก็ไม่เก็ตกะมันนะ แต่ก็เออออตาม55 ทางเดียวที่จะหนีจากที่นี่ได้คือ ต้องสอบให้ติดมหาลัยดังที่นิวยอร์ค นางก็มีความหวังว่าจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่สวยๆ เริ่ดๆ ในเมืองงี้ เป็นความคับแค้นใจ สับสนตัวเองของเด็กวัยรุ่น ที่ทุกคนก็น่าจะเคยผ่านกันมาหมด 

   คอนฟลิคของนาง คือ อยากจะไปอยุ่กลุ่มเริ่ดๆ สวยๆ ไฮโซ แต่เพื่อนที่คบอยู่ก็ไม่ได้เด่นอะไร เรียกว่า เป็นกลุ่มเกือบจะจืดจางนิดๆ ไปเล่นละครเวที ก็ได้บทเฉิ่มๆ คนมาดูก็ไม่เก็ตกะพวกมันอีก เลยพาลเกลียดเอฟวรี่ติงในชีวิตอะ ด้วยความที่ตัวเองอยู่บ้านเล็กๆ นอกเมือง ก็อาย เลยพยายามเมคโปรโฟลปลอมๆ ขึ้นมา ว่าอยู่บ้านหรู รู้จักกับคนเจ๋งๆ ในโรงเรียน แล้วนางก็เริ่มทำตัวเกเร เพื่อที่กลุ่มนั้นจะได้ยอมรับ ทั้งที่ลึกๆ ก็รู้นะว่าไม่ได้มีความสุข เราว่ามันเป็นการทดลองใช้ชีวิตอะ มันจะมีช่วงที่เราไม่รู้ว่า ควรจะอยู่ตรงไหนของสังคม แล้วควรทำตัวยังไง ที่เป็นอยู่นี่มันดีพอแล้วหรอวะ? 
   แถมไอช่วงวัย 18 นี่มันน่าปวดหัวเป็นบ้า คือฝรั่งเนี่ย พอ 18 ก็ต้องย้ายออกไปเข้ามหาลัย แล้วก็ใช้ชีวิตเอง หางานส่งเสียตัวเองให้ได้ เลดี้เบิร์ดเองก็เข้าใจว่า อ๋อ พอชั้น 18 แล้ว ก็หมายถึงเป็นผู้ใหญ่ ทำอะไรก็ได้ มีเซ็กส์ได้ สูบบุหรี่ได้ ซื้อหนังสือโป๊มาอ่าน แถมยังไปอวดกับคนขายอีกว่า วันนี้วันเกิดชั้นค่ะ ชั้น 18 แล้วนะ! 555 คือมึงจะตื่นเต้นทำไม 

   ต่อให้ขบถ แก่นเซี้ยวยังไง ก็ยังเป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดาคนนึง ที่ฝันอยากมีเซ็กส์ครั้งแรกแบบโรแมนติก โซสเปเชี่ยล แต่ปรากฏว่า อะไรๆก็ไม่เป็นไปอย่างที่คิด แถมแฟนยังมีหน้ามาบอกอีก ว่าเธอน่ะจะต้องมีเซ็กส์ที่ไม่น่าจดจำอีกเยอะมากเลยในชีวิต จริงๆ แล้วผู้หญิงที่ยังเวอร์จิ้นก็อาจจะมีส่วนนึงที่คิดแบบนี้นะ คือคาดหวัง และยังไม่ผ่านโลกมามากด้วย คิดว่าอะไรๆ ในชีวิตคงจะง่ายไปหมด แต่ชีวิตจริงมันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นไงเธอจ๋าา กว่าเราจะเติบโตมาเป็นคนๆ นึง กว่าจะก้าวผ่านแต่ละช่วงวัยนี่มันใช้เวลาเป็นปีนะ
   การเป็นผู้ใหญ่มันไม่เกี่ยวกับอายุเลย มันอยู่ที่เราดูแลตัวเองได้ดีแค่ไหน จัดการชีวิตตัวเอง ยังไม่พอต้องดูแลคนอื่นได้ด้วย ทั้งครอบครัว แฟน โอ๊ยสารพัด! เลดี้เบิร์ดก็เล่นกับประเด็นชีวิตช่วงนี้แหละ มันจะมีโมเม้นที่เราอยากจะถีบทุกอย่างไว้ที่นี่ แล้วหนีไปใช้ชีวิตคนเดียวอย่างมีความสุขอะ เห็นแก่ตัวแบบเด็กๆงี้55 เหมือนที่เลดี้เบิร์ดก็อยู่ไปวันๆ ไปเที่ยวกับแฟน กับเพื่อน แต่พ่อกับแม่กำลังเครียดเรื่องตกงาน เรื่องเงินที่บ้านหัวแทบแตก   พอแม่มาเม้งแตก ว่าแกน่ะไม่เคยสนใจเรื่องที่บ้านเลย ว่าคนอื่นเค้าทุกข์กันแค่ไหน กว่าจะเลี้ยงแกมาได้นี่หมดเงินไปเท่าไหร่ คำพูดนั้นมันเหมือนไปสะกิดต่อมอะไรสักอย่าง จนเลดี้เบิร์ดก็สวนกลับไปอย่างอดไม่ได้ว่า บอกตัวเลขมาสิ เงินทั้งหมดที่ใช้เลี้ยงชั้นมาอะ ชั้นจะใช้คืนให้หมดเลย! เออพอดูแล้วก็ทั้งสงสารแม่ ทั้งเข้าใจนะ เราก็เคยคิดอะไรเด็กๆ แบบนี้เหมือนกัน คือพ่อแม่อะพูดไปงั้นแหละ เค้าอาจจะขี้บ่น จู้จี้ หรือไม่ค่อยชมให้เราดีใจ แต่จริงๆ เค้าทั้งรักและเป็นห่วงเรามากกว่าใคร เวลาเรามีปัญหาในชีวิตมากๆ ก็มีแต่พ่อแม่นั่นแหละ ที่คอยกอด คอยปลอบเรา 

   สุดท้ายพอวันนึงเราต้องโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นจริงๆ กลายเป็นว่าอะไรที่เราฝันไว้ว่ามันต้องสนุก สวยงาม มันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คิดอีกต่อไปแล้ว แต่วันนั้นแหละที่เราจะรู้สึกตัวว่าได้พลาดอะไรไปบ้าง เป็นช่วงเวลาที่เรียนรู้และยอมรับตัวเอง ว่าชั้นจะต้องไปต่อแล้วนะ ต่อให้เราจะกางปีกบินแบบหักๆ งอๆ บินชนไม่เป็นท่าในช่วงแรกบ้าง แต่มันต้องมีวันที่เราบินได้ด้วยตัวเองอย่างแข็งแรงแน่นอน