คนโสดทั้งหลายเคยเบื่อมั้ยกับการต้องตอบคำถามญาติผู้ใหญ่ประเภท
"เมื่อไหร่จะพาแฟนมาแนะนำ"
"ถ้าอายุ 30 ยังหาผู้ชายสักคนไม่ได้ เตรียมขึ้นคานไปตลอดชีวิตได้เลย"
"แก่ไปแล้วใครจะดูแล อยู่คนเดียวลำบากจะตาย"
แล้วสุดท้ายก็ต้องหาข้ออ้างว่ายุ่ง ไม่มีเวลาหาแฟน หรือยังไม่เจอคนที่ดีพอ
เลยประกาศตัวเป็นโสดมันยันแก่ซะเลย
คนรุ่นพ่อแม่ปู่ย่าตายายเรามักจะมองว่า บั้นปลายสุดท้ายของชีวิตที่สมบูรณ์ จะต้องมีคู่ครอง มีลูก มีบ้าน มีคนทำกับข้าวให้กินตอนกลับบ้านเหนื่อยๆ แต่พอมายุคนี้ หนุ่มสาวในเมืองหลวงก็มุทำงานกัน จนแทบไม่มีเวลาหาแฟน บ้างก็สุขใจกับการได้เป็นโสดอย่างอิสระมากกว่า รูปแบบของการใช้ชีวิตเปลี่ยนไปมาก ซีรีย์ญี่ปุ่นเรื่องนี้จะมาช่วยตอบเหตุผลว่า ทำไมคนเราถึงเลือกจะแต่งงานมากกว่าอยู่เป็นโสด และยังแฝงแง่มุมเรื่องครอบครัวด้วยไปในตัว
Kazoku no Katachi เป็นเรื่องราวของไดสุเกะ ชายวัย 39 ปีที่ประกาศกับคนรอบข้างแน่วแน่ว่า จะไม่มีวันแต่งงานเด็ดขาด การแต่งงานน่ะไร้สาระ เขาหลงใหลในชีวิตโสดและหวงความเป็นส่วนตัวเอามากๆ จนวันหนึ่ง เขาตัดสินใจซื้อแมนชั่นสุดหรูไว้เป็นปราสาทของตนเอง มันคือสถานที่ๆเขาจะทำอะไรก็ได้ ไม่ต้องเกรงใจใคร แต่ความฝันก็ต้องพังทลาย เมื่อจู่ๆพ่อกับลูกติดของภรรยาใหม่พ่อมาขออาศัยอยู่กับเขา และค่อยๆทลายโลกส่วนตัวของเขาลงทีละน้อย
ในแมนชั่นนี้ ไดสุเกะได้เจอกับฮานาโกะ สาวออฟฟิศวัย 32 ปีที่ขี้โวยวาย และเฮี้ยบสุดๆ เธอเองก็ประกาศว่าจะเป็นโสดหลังจากหย่ากับสามี และบังเอิญที่แม่ของเธอก็มาขออาศัยอยู่เช่นเดียวกัน ไดสุเกะและฮานาโกะเป็นเหมือนตัวแทนคนโสดใน 2 รูปแบบ คือแบบที่ไม่ยอมให้ใครเข้ามาแชร์อะไรในชีวิต เรียกง่ายๆว่า หวงความโสด กับแบบที่ผ่านการใช้ชีวิตคู่มาแล้ว และกลัวจะเจ็บปวดจากการรักคนอื่นอีก
สิ่งที่ซีรีย์เรื่องนี้ถ่ายทอดมาได้อย่างลึกซึ้ง คือ ชีวิตคนรุ่นใหม่แบบเราๆที่พอใจจะอยู่คนเดียว แต่งงานกับงานอดิเรกของตนเอง และไม่ได้รู้สึกว่าคนโสดน่าสงสารอะไรเลย ใครที่กลัวว่า โสดแล้วจะต้องเหงา หรือมันคงน่ากลัวแน่ๆ อาจได้เปลี่ยนความคิดใหม่ เพราะไดสุเกะจะทำให้เราเห็นว่า โสดก็มีความสุขได้ไม่ยากเลย
ในขณะที่ฮานาโกะเองก็มีปมจากชีวิตคู่ที่ไม่สำเร็จ สุดท้ายเธอก็เลือกจะกลับมาใช้ชีวิตคนเดียวและมีความสุขมากกว่าเดิมเสียอีก เราแต่งงานเพราะอยากอยู่กับคนๆนั้นจริงๆ หรือแค่แต่งเพื่อจะได้ไม่ต้องถูกทิ้งอยู่คนเดียวอย่างอ้างว้างกันแน่? แล้วถ้าแต่งงานไปมันไม่ได้มีความสุขอย่างที่คิดล่ะ สำหรับบางคน การแต่งงานก็ไม่ใช่คำตอบสุดท้าย
พ่อแม่เองก็ไม่เข้าใจว่า ลูกหนีมาอยู่คนเดียวในเมืองใหญ่ๆ ได้อยู่ในคอนโดหรูๆ แต่สุดท้ายพอกลับมาบ้านก็คงจะเหงามาก เพราะไม่มีใครคอยถามว่า เหนื่อยมั้ย วันนี้เป็นยังไงบ้าง แต่ฮานาโกะกลับตอบคำถามนี้แบบชาชินว่า "ไม่น่าจะเป็นอะไรนะคะ เพราะอยู่แบบนี้มานาน เลยเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิต เรียนรู้ที่จะอยู่กับความเหงา"
แต่สุดท้ายแล้ว เราก็อยู่คนเดียวบนโลกใบนี้ไม่ได้หรอก ไดสุเกะเองเคยคิดว่าตัวเองไม่มีวันจะแสดงความอ่อนแอ จะผ่านทุกอย่างไปได้ด้วยตัวคนเดียว แต่พอเจอเรื่องหนักๆมากเข้า ก็ต้องการคนที่เข้าใจ พร้อมจะรับฟังอยู่ดี ถึงจะไม่มีคู่ แต่ก็ยังมีครอบครัวที่คอยดูแลกัน สายสัมพันธ์นี้แหละที่ต้องรักษาไว้ให้ดี
ใครมองหาซีรีย์อบอุ่น ครอบครัว เรื่องราวป่วนๆของครอบครัวที่ทำให้อินได้ไม่ยาก บางฉากก็ฮาเพราะมันตรงกับพ่อแม่ที่บ้านเรามากๆ แต่บทจะซึ้งก็ทำเราแอบปาดน้ำตาไปอยู่เหมือนกัน ลองหาเรื่องนี้มาดู แล้วจะได้เรียนรู้แง่มุมการใช้ชีวิตแน่นอน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in