เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บทกวีไม่มีแพนด้า2Orraphansilp
dad
  • ชีวิตพ่อคือมอเตอร์ไซค์
    บิดแต่เล็กจนใหญ่ไม่เคยหยุด
    ทั่วกรุงเทพฯ ตรอกน้อยซอกซอยมุด
    หนทางยาวไม่สิ้นสุดดุจชีวิต

    เปลี่ยนมอไซค์มาไม่รู้ว่ากี่คัน
    สมบุกสมบันจนกระทั่งสตาร์ตไม่ติด
    เร่งเครื่องไปหัวใจสุมความคิด
    แซงขวาชิดสะวี้ดสะว้าดพุ่งปราดไป

    พ่อเริ่มต้นบนอาชีพวินรับจ้าง
    รู้เส้นทางทั่วกรุงเทพฯ เขตไกลใกล้
    จตุจักร บางนา พญาไท
    สามเสนนอก สามเสนใน ประดิพัทธ์

    ชีวิตพ่อแขวนไว้บนมอเตอร์ไซค์
    หมวกสวมใส่แต่เหตุร้ายยังอุบัติ
    หลายครั้งคราเคราะห์ซ้ำกรรมมาซัด
    รอยแผลเป็นเห็นชัดบนไหล่ซ้าย

    ขาข้างขวาด้ามไว้ด้วยเหล็กแท่ง
    แต่พ่อยังทำเข้มแข็งแกร่งเหลือหลาย
    ให้ลูกซ้อนมอเตอร์ไซค์ได้สบาย
    ไม่ประมาทไม่อันตรายพ่อจดจำ

    ชีวิตพ่อจบลงตรงมอเตอร์ไซค์
    ด้วยมีใครมาเฉี่ยวชนจนล้มคว่ำ
    คันข้างหลังเก๋งงามตามมาซ้ำ
    นอนแน่นิ่งเลือดไหลคล้ำอยู่กลางพื้น!

    ปอเต๊กตึ๊งดึงผ้าขาวคลุมร่างไว้
    เราร้องไห้เขย่าพ่อตื่นสิตื่น
    มอเตอร์ไซค์ไม่เป็นไรจับตั้งยืน
    แต่พ่อเราไม่อาจฟื้นชั่วชีวิต

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in