เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บทกวีไม่มีแพนด้า2Orraphansilp
เป็นกำลังใจให้ดอกไม้ทุกดอกบนโลกใบนี้
  • ไม่มีลมโอบอุ้มให้อุ่นอบ
    แดดเคยทอดทาทบก็ลบหาย
    รุ้งบางบางค้างพาดวาดระบาย
    อันตรธานกลืนกลายวอดวายแล้ว

    เพียงการมาของผึ้งหนึ่งตัวเดียว
    ขยับปีกหลีกเลี้ยวเสียงหึ่งแผ่ว
    เฝ้าดื่มดูดสูดดอกตลอดแนว
    บินคล่องแคล่วขึ้นลงตรงดอกใบ

    ดอกเคยสวยเคยสดลดคุณค่า
    ถูกแผ้วพานพรากพร่าให้หมองไหม้
    มองภายนอกอาจไม่เห็นเป็นอะไร
    แต่ข้างในถูกย่ำยีมากี่ครั้ง?

    สายลมก็อ่อนอกอ่อนใจ
    เพราะดอกไม้เศร้าสลดหมดสิ้นหวัง
    ทิ้งกิ่งก้านดอกใบไร้พลัง
    กายผุพังใจผุกร่อนเธออ่อนล้า

    แดดทอแสงเร่งเร้าให้เร่งลุก
    แต่ดอกไม้ยังซบซุกไม่เงยหน้า
    ขอร้องรุ้งช่วยไปตามผึ้งกลับมา
    รุ้งระอาเหนื่อยใจไม่ฉายรุ้ง

    ดอกไม้ถูกทิ้งอยู่โดยเดียว
    ความกร้านจับขับเคี่ยวให้มั่นมุ่ง
    ไม่มีแดดผึ้งลมห่มพยุง
    แต่วันพรุ่งเธอจะงามด้วยความดี

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in