จะไม่มีความรักอีกต่อไป
ในเมื่อโลกไม่สดใสเหมือนวันเก่า
เธอลบเลือนคำว่า "เรา"
แล้วใส่ ข ให้ "เขา" เข้ามาแทน

ทั้งสวมเขาให้ฉันดูโง่งั่ง
ปิดบังหมดห่วงหวงแหน
ความหวานมีบ้างอย่างแกนแกน
อ้อมกอดแนบแน่นเลือนราง

ดอกไม้ไม่มีมอบให้
อยู่ใกล้แต่เหมือนไกลห่าง
ละเลยเฉยชืดจืดจาง
ทิ้งขว้างเอาตามอำเภอ

คำพูดพิสูจน์ทุกสิ่ง
ใจจริงอยากไปเสมอ
แต่ปากฝากย้ำพร่ำเพ้อ
"รักเธอ" รักฉันหรือใคร?

พอเถอะ พอเถอะ พอที
ไม่ว่าวันนี้วันไหน
จะไม่มี 'คนรัก' อีกต่อไป
และ 'ความรัก' จัญไรก็จะไม่มี