เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บทกวีไม่มีแพนด้า2Orraphansilp
โอ้ทะเล โปรดเห่กล่อมฉัน
  • โอ้ทะเล โปรดเห่กล่อมฉัน
    ด้วยทำนองคลื่นกระชั้นอันหนักหน่วง
    หัวใจร้าวหมดพลังไปทั้งดวง
    แตกเปราะกระเทาะร่วงไม่เหลือชิ้นดี

    หลายเรื่องราวบั่นทอนจิตใจ
    ทะเลรู้ไหม ไม่ว่าใครก็หน่ายหนี
    ขอพักพิงเพียงหนึ่งทิวาราตรี
    นับแต่ละนาทีด้วยนาฬิกาดาว

    หลับตาลงสูดกลิ่นอันเค็มขื่น
    น้ำตาก็ตีตื้นไปทั้งห้วงเวหาหาว
    จันทร์ส่องแสงกระทบทรายพริบพรายพราว
    หินยิ่งเหงาเรายิ่งร้าวราวหินทุบ

    ตะวันขึ้นแต่ฉันยังไม่ดีขึ้น
    ซ้ำเมามึนเพราะอำพันอันบี้บุบ
    สิบกระป๋อง หนึ่งกระป๋องไม่ยอมยุบ
    ดาวร่วงหรุบผลุบหายไปหมดแล้ว

    ขอบคุณทะเลที่เห่กล่อมฉัน
    ยึดไว้เป็นที่มั่นซ่อมใจแป้ว
    สนลู่ใบโอบกอดตลอดแนว
    เสียงปูลมลอยแว่วกล่าวคำลา

    หันกลับไปเกลียวคลื่นม้วนยังชวนมอง
    ใจร่ำร้องอยากโดดลงทะเลบ้า
    ปะทะคลื่นกลืนรอยช้ำคราบน้ำตา
    ควักใจมาขุดฝังที่ฝั่งทราย





เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in