เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันเทิงเชิงร้ายBUNBOOKISH
คำนำสำนักพิมพ์



  • คำนำสำนักพิมพ์

    ตอนอ่านต้นฉบับ บันเทิงเชิงร้าย เล่มนี้ หลายครั้งเราเองก็นึกสับสนความหมายของคำว่า ‘ดารา’ และนักแสดง’ ขึ้นมา แต่เมื่อทบทวนให้ดี กลับพบว่าจริงอยู่ที่ทั้งสองคำอ่านผ่านๆหรือเรียกเผินๆ ก็อาจจะใช้ทดแทนกันได้ แต่เมื่อลงรายละเอียดแล้ว เรากลับอยากใช้คำว่าดารา’ ในบางบริบท และใช้คำว่า ‘นักแสดง’ ในการพูดถึงอาชีพและหน้าที่การงานของใครสักคนมากกว่า

             ในฐานะลูกสาวคุณรุจน์ รณภพนักแสดงและผู้กำกับรุ่นเก๋าคนหนึ่งของวงการเรียกว่าวงการบันเทิงเป็นแวดวงสังคมที่ทรายคลุกคลีมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยเลยก็ว่าได้

    ยี่สิบกว่าปีที่ทรายเติบโตขึ้นมาในฐานะนักแสดง บางช่วงเธอก็หันไปจับไมค์ร้องเพลงบางช่วงเธอก็หยิบจับปากกาขึ้นมาเขียนหนังสือ และช่วงหลังก็เขียนหนังสือด้วยการหยิบจับโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพิมพ์ต้นฉบับส่งสำนักพิมพ์และสำนักข่าวต่างๆในฐานะคอลัมนิสต์ แต่ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้น เธอทำในระหว่างที่กำลังประกอบอาชีพนักแสดงอันเป็นที่รักของตัวเองไปพร้อมกัน

    มาถึงตรงนี้ ชื่อ อินทิรา เจริญปุระ ที่ปรากฏอยู่บนหน้าปกหนังสือพ็อกเกตบุ๊กในฐานะผู้เขียน ไม่ว่าจะเรียกเธอว่า writer หรือ author ก็ตาม แต่ชื่อนี้ก็ข้ามผ่านยุคที่คนเรียกว่า เอาดารามาเขียนหนังสือ ได้อย่างสวยงาม

     

    BUNBOOKS


  • คำนำนักเขียน

           เคยคุยกับเพื่อนว่ามีอะไรเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เคยเกิดขึ้นในชีวิต (ณ วัยและวันที่ถาม) บ้าง

           คำตอบของฉันมาแบบรวบตึง นั่นคือการได้อยู่กองถ่ายและกินข้าวกองถ่าย       
           จริงๆ ผู้คนที่ได้มื้ออาหารเป็นสวัสดิการในการทำงานนั้นก็มีอยู่ตั้งมากมายหลายอาชีพ แต่ฉันรู้สึกว่าของฉันพิเศษกว่า เพราะฉันกินข้าวกองมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กตัวเล็กจิ๋ว ยังไม่เข้าวงการ ตั้งแต่พ่อกับแม่หอบหิ้วไปเติบโตอยู่ในกองถ่าย
            กินปลาร้า กินผักแปลกๆ กินหอยดอง กินสารพัดส้มตำครั้งแรกก็ตอนไปออกกองฯ นี่เอง

          มันเป็นพื้นที่พิเศษ เป็นที่ที่ผู้คนมีภาษาเฉพาะ มีมุกตลกเฉพาะเอาไว้คุยกัน และโกรธกันในเรื่องบ้าบอ จนคิดอยากจะเลิกทำงานนี้แทบจะเดือนเว้นเดือน
         แต่สุดท้ายเราก็มาเจอหน้ากันอีกครั้งในกองฯ อื่น แล้วก็ได้แต่ขำกันว่า—เป็นไงล่ะ หนีเสียงปี่เสียงกลองไม่พ้นกันสินะ...

           วงการบันเทิงเป็นมากกว่าอาชีพสำหรับฉัน มันกลายเป็นเนื้อตัว เป็นสิ่งที่เติบโตขึ้นมาพร้อมกับฉัน ช่วงเวลาที่ดีและยากลำบากก็อยู่ในกองฯ ช่วงเวลาหัวเราะและร้องไห้ก็อยู่ในกองฯ
             เข้าสู่ปีที่ 24 ของการเป็นคนกองฯ ฉันว่าฉันมาไกลเกินกว่าจะหันหลังกลับหรือออกไปจากอาชีพนี้แล้ว
         บันเทิงเชิงร้าย เป็นการรวมข้อเขียนเกี่ยวกับมนุษย์กองฯและวงการบันเทิงในช่วงเวลาหนึ่ง บางเรื่องก็เป็นนิรันดร์ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เช่น หน้าที่หรือจริตความกองฯ ต่างๆ บางเรื่องก็เป็นกระแสที่พัดผ่านเข้ามาสู่วงการบันเทิง ให้ไฟสปอตไลต์ได้สาดส่องชั่วครั้งชั่วคราวฉันรักทุกวินาทีของความประสาทแดกในวงการนี้ 

    รักทุกวินาทีที่ได้ออกไปทำงานและหวังว่าคุณจะรักมันเหมือนรักเพื่อนบ้าๆ คนหนึ่งที่มีทั้งวันที่ทำตัวดี วันที่ทำตัวร้าย วันที่งี่เง่าจนเราต้องออกปากด่าทอ และวันที่เรามองมันอย่างมีความสุข

    นี่แหละวงการบันเทิง
    นี่แหละ, หนึ่งในสิ่งที่ฉันชอบที่สุดในโลก


    อินทิรา เจริญปุระ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in