เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Special my fictionploy_kamp
โทรุกับทากะ...ในจินตนาการ(?)
  • มือบางเรียวค่อยๆลูบไล้ต้นขาขาวเนียนน่ากัด...

    นิ้วเรียวเริ่มซุกซนไม่อยู่กับที่...

    นิ้วเรียวยาวของชายหน้าคมค่อยๆลุกล้ำพื้นที่ทุกตารางนิ้วของคนหน้าหวาน

    คนใต้อาณัติไม่รู้สึกตัว อาจด้วยเพราะฤทธิ์ไข้และความง่วง

    แต่คนตัวโตกว่าก็ไม่ลดละความพยายาม

    นิ้วเรียวยาวถูกส่งเข้าไปสำรวจช่องทางรัก และต้องการที่จะปลุกเร้าอารมณ์อีกฝ่าย

    ถึงแม้...อีกฝ่ายจะป่วยอยู่ก็ตาม



    ทากะเริ่มขยับตัวตามความเร็วของนิ้วที่โทรุสอดใส่เข้ามา

    แม้จะไม่รู้สึกตัว...แต่จิตใต้สำนึกก็น่าจะกำลังทำงานอยู่

    สะโพกกลมเล็กค่อยๆเด้งรับจังหวะมือที่อีกฝ่ายส่งเข้ามา

    ช่องทางคับแคบก็เริ่มตอดรัดนิ้วอีกฝ่ายแน่นขึ้น...แน่นขึ้น

    แน่นขนาดที่ว่า...โทรุไม่สามารถเก็บเสียงครางแห่งความสุขสันต์นั้นไว้ได้

    ได้แต่จินตนาการไปไกลว่าหากสิ่งที่สอดใส่เข้าไปนั้นไม่ใช่เพียงแค่นิ้ว...

    อีกฝ่ายและตัวเขาจะรู้สึกมากกว่านี้เพียงใด



    ไม่นานนัก...ทากะ(?)กระตุกตัวขึ้นและพ่นน้ำรักสีขาวขุ่นออกมา

    โทรุยิ้มอย่างพอใจ ค่อยๆก้มลงไปจุมพิตที่หน้าผากมนของอีกฝ่ายด้วยความรัก

    ก่อนจะหันมาจัดการกับอาวุธของตัวเอง




    ‘โทรุ...’

    ‘โทรุ...’

    ‘เฮ้...ตื่นสิ’




    เสียงเล็กเจื้อยแจ้วเรียกชื่อโทรุที่นอนหลับอยู่บนเตียงนานกว่า5นาทีแล้ว

    แต่อีกฝ่ายก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมา

    ทากะมองไปที่ช่วงล่างของคนโตกว่า...เห็นความโป่งพองและคับแน่นที่ดุนดันกางเกงอีกฝ่ายออกมา

    ได้แต่มองอย่างครุ่นคิดว่าโทรุฝันอะไร ถึงทำให้มีอารมณ์มากเพียงนี้

    เท่านั้นไม่พอ...ยังมีน้ำลายไหลเลอะออกมาตรงมุมปากเล็กน้อยอีกด้วย

    คนตัวเล็กที่นอนซมอยู่เพราะพิษไข้ก่อนหน้านี้ต้องลุกขึ้นมาดู

    เนื่องจากมีของแข็งๆของบางคนทิ่มมาเหนือสะโพกกลมพอดี



    พอเห็นว่าเป็นอะไร...ทากะก็พอจะเดาเรื่องราวได้

    ได้แต่ส่ายหน้าให้กับความหื่นไม่เลือกเวล่ำเวลาของโทรุ




    คนตัวเล็กหิ้วร่างตัวเองเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อจัดการบางอย่างที่เกิดขึ้นกับตัวเองหลังจากที่เห็นโทรุ




    อย่ามาว่ากันนะโทรุ...นายทำก่อนนะ...และฉันคงรอนายตื่นไม่ไหวแล้ว...


    ไว้ถ้านายตื่นขึ้นมา...เราค่อยทำกันจริงๆก็ได้...แต่ตอนนี้ฉันขอจัดการตัวเองก่อนแล้วกัน

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in