jangnamooa
2025.07.19
สวัสดีครับ ทุกครั้งที่ผมเข้ามาเขียนบล็อกหลังจากหายไปนาน มันให้ความรู้สึกเหมือนเปิดประตูห้องเรียนที่มาสายแล้วเดินเข้าไปอย่างเงียบๆ ยังไงไม่รู้ครับ ผมรู้สึกว่าเวลาทักทายพวกคุณทีไร ก็ต้องขึ้นต้นด้วยคำว่า "ไม่ได้เจอกันนานเลยครับ" หรือ "เขินๆ ยังไงไม่รู้ครับ" เป็นแบบนี้ทุกทีจนกลายเป็นแพทเทิร์นไปแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นผมก็รู้สึกขอบคุณทุกคนเสมอที่ยังไม่ลืมบล็อกของผม แวะเข้ามาอ่าน แบ่งปันความรู้สึกต่างๆ ไปกับผมครับ
ช่วงนี้ทุกคนใช้ชีวิตในหน้าร้อนได้ดีอยู่ไหม... เมื่อประมาณสัปดาห์ก่อนเริ่มได้ยินเสียงจักจั่นร้องแล้ว พอมีเสียงประกอบแบบนี้ ก็รู้สึกว่าเข้าสู่ฤดูร้อนเต็มตัวเลยครับ แต่ปีนี้ร้อนเป็นพิเศษจริงๆ ผมเองที่ชอบฤดูร้อนขนาดถึงขั้นแต่งเพลงขึ้นมาร้องเอง ยังรู้สึกเหมือนเดินอยู่ในนรกเลยครับ
ถึงอย่างนั้นผมก็ยังชอบหน้าร้อนอยู่ดี เวลาที่อยู่ข้างนอกแล้วเหมือนโดนอบในซาวน่าทั้งตัว
บางครั้งผมก็รู้สึกละอายอยู่เหมือนกัน เพราะผมคอยแต่พูดว่า "ชอบหน้าร้อนไหมครับ?" แบบคนเผยแพร่ศาสนามอร์มอนเลย 555 จนมีคนมาบอกผมว่าเริ่มชอบหน้าร้อนแล้ว หรือ รู้สึกว่าตัวเองเริ่มชอบฤดูร้อนขึ้นมานิดนึง บ้างเหมือนกัน ผมก็กลัวเหมือนกันครับว่าจะโดนคิดว่าไอ้หมอนี่มันโรคจิตหรือเปล่า 55555 แต่ยังไงก็เถอะ ถึงแม้ว่ามันจะร้อนสุดๆ ผมก็ยังรู้สึกว่าฤดูร้อนคือฤดูที่สดใส เคลื่อนไหวไม่หยุด และน่าชื่นชมอยู่ดี
ในชีวิตของเรา ไม่ว่าเรื่องไหนก็ตาม มักจะมีทั้งสิ่งที่เราต้องการและไม่ต้องการอยู่ด้วยกันเสมอ ผมเองตอนเด็กๆ ก็เคยอยากกินแค่มาร์ชแมลโลว์ในซีเรียล Oreo O's แต่สุดท้ายผมก็ได้รู้ว่าพอหยิบมาร์ชแมลโลว์มากินเต็มมือ กลับรู้สึกว่ามันไม่ใช่แบบที่เราคิดนี่นา สุดท้ายก็รู้ว่าต้องกินกับวงโอรีโอ้สีดำด้วยถึงจะอร่อยกว่าครับ (แถมตอนนี้ผมชอบซีเรียล Froot Loops มากกว่าด้วยนะครับ 555) เอาเป็นว่า ถึงจะร้อนมากแค่ไหน เรามาลองใจกว้างกับมันดูสักหน่อยดีไหมครับ สำหรับผม อย่างน้อยก็อยากใช้ชีวิตด้วยความคิดว่า "แม้มันจะร้อนสุดๆ แต่เพราะอย่างนั้นแหละ... ฤดูร้อนถึงได้งดงามจริงๆ"
อีกไม่กี่วันผมจะลาพักผ่อน แล้วก็จะได้ไปเจออีซัคกับมินฮยอกครับ เสียดายเพื่อนที่เป็นนาวิกโยธินน่ะ เวลาพักไม่ตรงกัน ก็เลยเจอกันไม่ได้ ผมเลยคิดว่า.ฝเดี๋ยวผมปลดประจำการก่อนนะ ค่อยไปหาเขาแบบชิลๆ ทีหลังดีกว่าครับ
ผมคิดถึงช่วงที่พวกเรานั่งซ้อมดนตรีด้วยกัน ทำเพลงด้วยกัน นั่งอยู่ในห้องทำงานแล้วพูดจาไร้สาระ มันเป็นความทรงจำที่ผมรักไม่แพ้การขึ้นแสดงบนเวทีใหญ่ๆ เลยครับ ว่าแล้วก็ดีใจครับที่จะได้เจออีซัคอีกที จะได้แกล้งเล่นให้หายคิดถึงเลย ฮิฮิ
ยังไงก็ตาม ผมก็จะใช้ชีวิตอย่างเต็มที่และตั้งใจ ต้องขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดในครั้งก่อนด้วยครับ ไม่น่าเชื่อว่าเวลาจะผ่านไปหนึ่งเดือนแล้ว ผมคิดถึงทุกคนมากจริงๆ ครับ
ผมจะเติบโตขึ้นและใช้ชีวิตให้ดีเท่าที่ทำได้ หวังว่าทุกคนจะเข้าใจและให้อภัยที่ผมไม่ได้อัปเดตข่าวบ่อยๆ นะครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ แล้วเจอกันใหม่ครับ 안녕!
--
여름 전도 사건 : 네이버 블로그 - https://m.blog.naver.com/PostView.naver?blogId=jangnamooa&logNo=223939912463
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in