ในสถานการณ์ที่หนึ่ง
กีฬาสีไม่ได้สร้างความแตกแยก
แต่สร้างความสามัคคีและทีมเวิร์ก
ก็นั่นแหละนะ เราถูกปลูกฝังมาตลอดเพราะเห็นการทำงานจากรุ่นพี่หลาย ๆ คน และสังคมภายนอก ว่าจริง ๆ แล้วที่บอกว่าสร้างความสามัคคีน่ะมันไม่อยู่จริง กีฬาสีมีแต่สร้างความแตกแยก บางทีก็ทำให้มองหน้ากับเพื่อนที่สนิทไม่ติดเลยก็ได้
แล้วนั่นแหละ เรายอมรับว่าเราเชื่อ
แต่พอได้ลองทำจริง ๆ แล้ว โคตรจะรู้เลยว่าเนื้อแท้ของกีฬาสีมันไม่ได้สร้างความแตกแยกอย่างที่คนอื่น ๆ พูด แต่มันสร้างความสามัคคี ตามจุดประสงค์ที่แท้จริงของมันนั่นแหละ
นอกจากจะสร้างความสามัคคีแล้ว ยังสร้างมิตรภาพอีก้วย
ยอมรับว่าเราเป็นคนที่ไม่ได้สนิทกับเพื่อนทั้งห้อง จะสนิทกับแค่บางคน บางกลุ่ม แต่พอได้ทำงานกีฬาสีร่วมกับเพื่อน ๆ ในห้องจนดึกดื่นเราก็เข้าใจเลยว่ามันทำให้เราทุกคนสนิทกันมากยิ่งขึ้น
กีฬาสีเหมือนกาวเชื่อความสัมพันธ์ชนิดดีเยี่ยม
เราทำงานด้วยกัน เรามีความสุขด้วยกันเวลาที่เห็นงานเป็นชิ้นเป็นอัน เราทุกข์ด้วยกันเวลาที่ท้อแท้ เวลาที่ทำงานแล้วมันไม่สำเร็จ นั่นแหละมันก็เลยทำให้พวกเราสนิทกันมากขึ้น
เราโคตรอยากจะขอบคุณกีฬาสีเลยที่ทำให้เรากับเพื่อนทั้งห้องสนิทกันได้มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม คิดภาพไม่ออกเลยว่าพอถึงเวลาที่ต้องแยกกันไปตามทางของตัวเองแล้วจะคิดถึงช่วงเวลาดี ๆ แบบนี้และทุก ๆ คนในห้องมากขนาดไหน
ต้องคิดถึงมากแน่ ๆ
แต่ก็นั่นแหละ ขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะ ที่เปิดใจให้กันแล้วสู้ด้วยกันมาจนจบงาน ขอบคุณที่ไม่ยอมท้อ ทำงานจนกลับบ้านดึกดื่น แล้วสุดท้ายงานมันก็ออกมาดีจนได้ ขอบคุณมากจริง ๆ
ทั้งเพื่อน ๆ แล้วก็กีฬาสี...กาวเชื่อความสัมพันธ์ชนิดดีเยี่ยม
ขอบคุณมาก ๆ นะ ขอบคุณจากใจจริงเลย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in