จะกินอะไร....อะไรก็ได้ค่ะ

     จะดื่มอะไร....อะไรก็ได้ค่ะ 

     จะไปไหน....ไปไหนก็ได้ค่ะ

     ถ้าคุณไม่ใช่มนุษย์จอมจู้จี้จุกจิก  อย่างน้อยน่าจะมีสักครั้งหนึ่งในชีวิต  ที่คำว่า  "อะไรก็ได้"  หลุดออกมาจากปากของคุณ

     ข้อดีของการ  "อะไรก็ได้"  นั้น  อาจทำให้เราดูเป็นคนสุภาพ  กินง่ายอยู่ง่าย  ขี้เกรงใจ  หรือมารยาทดี

     ส่วนข้อเสียที่พบ  คือ  อาจทำให้ดูเหมือนเป็นคนไม่กล้าตัดสินใจ  ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง  

     เพราะถามอะไรก็ไม่เลือกสักอย่างหนึ่ง..

     เฮ้อออ  มีดีก็มีเสียล่ะนะ

     แต่ถามว่า  คนเราจะ  "อะไรก็ได้"  ได้ตลอดเวลา  จริงๆน่ะเหรอ?

     เราว่า..ไม่นะ

     ตามความเห็นของเรา  คนเราจะ  "อะไรก็ได้"  ก็ต่อเมื่อมีเหตุผลบางประการ  เป็นต้นว่า  รักษามารยาทสังคม  อยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่...

     หรือไม่  ก็กำลังอยู่ในสภาวะ ไม่รู้จะเลือกอะไรจริงๆ  ในขณะนั้น

     ลองคิดดูว่าถ้าเรากำลังไดเอทอยู่  แล้วใครสักคนถามว่า  จะทานอะไร  เราจะตอบว่า  "อะไรก็ได้" มั้ย?

     ได้ไงล่ะ  ขืนเขายื่นขาหมูจานเบ้อเร่อมา  แผนไดเอทพังหมดพอดี

     ดังนี้  คำตอบที่ได้อาจเป็น  ขอสลัดผัก ปลาย่าง  น้ำผลไม้รวม  โยเกิร์ตไขมันต่ำ  บลาๆๆ

      ...เยอะอ่ะ  คนเขียนขอผ่านดีกว่า  ไม่ใช่สายสุขภาพ

     หรือ  อีกที  กำลังอยากสูบคาเฟอีนเข้ากระแสเลือดอะไรงี้  แล้วมีคนถามว่า  จะดื่มอะไร

     คำตอบที่ได้คงประมาณว่า  ขอชาเขียวปั่น  หวานน้อย  แก้วใหญ่  ใส่วิปครีมด้วยนะคะ

     ...โห  เขียนแล้วอยากกินเลยเนี่ย

     เราว่านะ  ถ้าลองคนเรามีธงในใจแล้วว่า  เราอยากได้อะไร  เพื่อจุดประสงค์อะไร  ในขณะนั้นน่ะ  เราไม่มีทางพูดว่า  "อะไรก็ได้"  หรอก  

     อีกเหตุผลหนึ่งที่คำว่า "อะไรก็ได้" อาจไม่ถูกนำมาใช้  อาจเนื่องมาจากความสำคัญของสิ่งนั้นต่อชีวิตเราก็ได้นะ

      สำหรับเรา  สิ่งที่ "อะไรก็ได้" บ่อยสุด  มักจะเป็นของกิน  ซึ่งก็สำคัญแค่กินให้มันจบๆไป  แถมยังเป็นสิ่งที่ราคาไม่สูงมากและอยู่ไม่จีรังอีกด้วย

     แต่หลัก "อะไรก็ได้" จะหายไปทันที  ที่ต้องเลือกของสำคัญให้ชีวิต

     อย่างเช่นเวลาจะซื้ออะไรที่แพงๆ  และกะให้อยู่นานๆได้  เช่น  มือถือ  กล้องถ่ายรูป  โน้ตบุ๊ค  หรืออะไรก็แล้วแต่ที่สามารถแปะสโลแกนว่า  "จะใช้จนกว่าจะตายจากกัน"  ได้เนี่ย

     เราจะไม่นั่ง "อะไรก็ได้"  เป็นอันขาด

     ตรงกันข้าม  เราจะหาข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่เราสนใจให้มากที่สุด  อาจจะเลือกมาเปรียบเทียบกันสักสองสามรุ่น  เช็คข้อดีข้อเสีย  แล้วดูว่าอะไรที่ตอบโจทย์ให้ชีวิตเราได้มากที่สุด

      เราก็เลือกสิ่งนั้น

      ของราคาไม่ใช่บาทสองบาท  จะมาโยนเหรียญเสี่ยงดวงเอาเองไม่ได้เป็นอันขาด!!

     และหลักนี้ของเรานั้น...ใช้ต่อการเลือกบุคคลในชีวิตด้วยเช่นกัน

     แม้ในชีวิตจริงเราจะไม่ได้มีสิทธิเลือกอะไรมากนัก  การยึดหลักที่ว่า  เราทำงานที่ไหนก็ได้  หรือ  เราทำงานร่วมกับใครก็ได้  จะเป็นหลักที่เรายึดถือเพื่อให้สามารถปฏิบัติงานลุล่วงไปได้ด้วยดีเสมอมา

     แต่หลัก "อะไรก็ได้"  ไม่เคยนำมาใช้สำหรับการเลือกว่า  ใครจะเป็นคนสนิทของเรา

     ตอนนี้  เราอาจคบเพื่อนได้หลากหลาย  คุยกับใครก็ได้ที่เขาอยากคุยกับเรา  แต่ไม่ใช่ทุกคนที่คุยกับเราจะได้รับการปักป้ายว่า  "เพื่อนสนิท"  เสมอไป

     คนที่เราจะเรียกว่า  "สนิท"  ได้อย่างสนิทใจนั้น  จะต้องมีอะไรมากกว่าคนที่ยิ้มให้กันทุกวัน  เป็นต้นว่า  ต้องเข้าใจและยอมรับในกันและกันได้  รู้จักกันมานานมากพอจนรู้ใจในระดับหนึ่ง  และที่สำคัญ  ต้องเชื่อใจได้ว่าต่างคนต่าง "จริง"  สำหรับกันและกัน

     ....ซึ่งไม่ได้เป็นได้กันทุกคน

     บางครั้งเราก็อยากบอกให้คนที่เราเรียกว่า "สนิท" รู้นะ  ว่าเขามีความหมายกับเรามากเพียงไหน  และตำแหน่งนี้  เราก็ไม่ได้ให้ใครง่ายๆ  อยากให้เขารู้สึกดีที่ได้มัน

      ....แต่อีกสิ่งที่อยากจะบอกคือ  ถ้าเมื่อไหร่เขาไม่พอใจกับที่ตรงนี้  กรุณาแจ้ง  เราจะเอาคืน  เราเคารพการตัดสินใจของเขาเสมอ....

     ยิ่งตำแหน่ง  "แฟน"  ยิ่งแล้วใหญ่  เพราะมีได้เพียงคนเดียว  

     ไม่ใช่ว่า  "ใครก็ได้ที่ผ่านเข้ามา"

      บ้าเหรอ  คู่ชีวิตนะเฮ้ย  ไม่ใช่ช้อนปลาทองตามงานวัด!

     นี่อาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่เราไม่มีแฟน  เพราะเราเลือกมากเกินไป

     แต่ก็นั่นแหละนะ  ถ้ามีแล้วไม่ดี  สู้อยู่คนเดียวดีกว่ามั้ยล่ะ

      โดยสรุปแล้ว  เราไม่คิดว่าคนเราสามารถใช้หลัก  "อะไรก็ได้"  ได้กับทุกสิ่งหรอก  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  ถ้าเรามีเป้าหมายที่ชัดเจนแน่นอนแล้ว  และ/หรือ  สิ่งๆนั้นเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตเรา

     เราย่อมต้องเลือกสิ่งที่ดีสุดให้ตัวเองเสมอล่ะ

      หรือไม่จริง?