ก็คงปาร์ตี้วันเกิดเพื่อนเมื่อสามวันที่แล้ว
คนนี้สนิทมาก โดนมันจองตัวล่วงหน้าเป็นเดือนๆ 55555
วันนั้นไปกันหลายคนเลยล่ะ แต่ติดกลับมาสอง
เราคือหนึ่งในนั้น

เท่าที่ดูอาการก็ไม่ต่างจากคนอื่นเท่าไหร่
เจ็บคอมาเป็นอย่างแรก

เป็นอาการที่ทำให้รู้สึกไม่ไว้ใจจริงๆ
ไม่รอช้า หยิบเอทีเคมาตรวจทันที
ก็ยังหนึ่งขีด
แต่ในใจคือไม่ใช่แล้ว มันเหมือนร่างกายร่ำร้องบอกว่ามึงกำลังจะป่วยนะ

จนวันที่เอทีเคขึ้นสองขีด
ปวดหัว ปวดตัว เป็นไข้ ไอ เจ็บคอ
เรียกได้ว่าครบทั้งหมด
ตัดสินใจโทรหาหน่วยงานสำหรับประสานงานเรื่องนี้ และค้นพบว่า Home Isolation เพิ่งจะถูกยกเลิกไปเมื่อสองวันที่ผ่านมา เยี่ยมเลย ชีวิต

คุยกันจนได้ความว่า หนทางเดียวในช่วงนี้ก็คือต้องออกไปรับยาที่โรงพยาบาลเอง
ใช่ ฟังไม่ผิด ให้ผู้ป่วยออกไปรับยาเอง
และการไปรอตรวจพร้อมทั้งรับยาที่โรงพยาบาลครั้งนี้ก็คือฝันร้ายที่ลืมไม่ลง
ทรมาณร่างกายสัดๆ

โชคดีที่แยกตัวออกมาจากครอบครัวได้ทัน
จากนั้นก็ค้นพบว่าช่วงเวลาสิบวันที่รักษาตัวและกักตัวอยู่แต่ในบ้านนั้นไม่เป็นปัญหาสำหรับเราเลยสักนิด
มนุษย์ Introvert แฮปปี้กับสิ่งนี้
อาการไม่หนักมากนัก ตัดสินใจลางานสองวัน

หลังจากนั้นก็ WFH ได้ไม่มีปัญหา
อัอ ยังกินข้าวได้ปกติ สุดท้ายหลังโควิดก็น้ำหนักขึ้นด้วยซ้ำ ช้ำใจสุดๆ

จริงๆ ไม่ได้กลัวว่าตัวเองจะติดโควิดเท่าไหร่เลยนะ
ยังรักษาความสะอาดและป้องกันตัวเองเท่าที่จะทำได้มาตลอด
สุดท้ายเราทุกคนก็ต้องใช้ชีวิตต่อไป เพราะเชื่อแบบนั้น

ที่ห่วงก็คงเป็นครอบครัว กลัวเค้าจะติดจากเรา กลัวเค้าจะมีอาการหนัก
แต่ก็โชคดีอีกนั่นแหละที่ไม่เป็นอะไร แถมเค้ายังต้องคอยดูแลในเรื่องต่างๆ ให้อีก ;-;

หายจากโควิดก็คงกลับมาใช้ชีวิตเหมือนเดิม
อาจจะยังมีอาการจาก Long Covid นิดหน่อย เดี๋ยวคงค่อยๆ ดีขึ้น

ช่วงนี้ก็ดูแลตัวเองกันให้ดีนะ :)
หวังว่าสถานการณ์จะดีขึ้น และหวังว่าโรคนี้จะค่อยๆ หายไป