3
พักใจ
ก็แค่อยากให้ใจได้พักบ้าง แม้เวลาจะล่วงเลยมานานพอดูจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นและจบไปแล้วหากแต่ไม่มีวันไหนเลยที่ใจไม่หวนคิดถึงมัน คล้ายว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นคล้ายว่าเรายังติดอยู่ในช่วงเวลานั้น
เป็นเรื่องยากเหมือนกันนะที่พยายามบอกตัวเองหรือใครต่อใครที่ยังติดอยู่กับเรื่องที่เราเก็บมาทรมานตัวเองแต่ก็เชื่อว่ามันยากเกินกว่าที่ใครจะทำไม่ได้หรอก
ทั้งๆที่ตัวเราเองก็แจ้งแก่ใจว่าต้องพาตัวเองไปอยู่ในที่ตรงไหนต้องมองเรื่องราวเหล่านี้ยังไงแต่กลับใช้เวลาอยู่กับมันนานเหลือเกินที่จะพาตัวเองไปอยู่ในจุดที่สบายใจจุดที่เลิกนึกถึงเรื่องราวในอดีต
หรือเราอาจจะหมกมุ่นกับมันมากไปนะ? ...จะเป็นยังไงกันถ้าหากเราปล่อยใจให้ลอยไปเลยอยากรู้สึกอย่างไรก็รู้สึกไม่ต้องมานั่งบังคับว่าให้หยุดพร่ำถึงอาจจะเป็นการปล่อยให้หัวใจได้พักจริงๆก็ได้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in