ตัวเรื่องก็แบบในโปรยที่พระเอกเป็นท่านอ๋องสุดป่าเถื่อน ส่วนนางเอกก็ยอดบุ๋น สอนหนังสือให้ลูกขุนนางทั้งหลายบนเขา ก็เหตุโดนลูกน้องพระเอกหิ้วไปให้ช่วยแกล้งรับว่านางเป็นอาจารย์ของท่านอ๋องนี่หน่อย
ตอนแรกคิดไว้ว่าภาพท่านอ๋องคือหนุ่มเถื่อนกล้ามล่ำผิวคล้ำ
ผิด
นางเอกเจอพระเอกครั้งแรกคือตะลึงในความขาว 555555555555555555555 (ตรงนี้เราขำมาก)
คือพระเอกนี่หลุ่มหล่อหน้าหยก ถอดละข้างในคือกล้ามบนผิวขาวๆโอย ดี งานดี
ตอนลองอ่านนี่ก็ว่าโทนน่าจะตลก ก็เออ ตลกจริง สามารถขำๆ ในคารมตัวละครตั้งแต่ต้นไปจนจบได้ ขึ้นได้ดี ลงได้ดี สามเล่มทำให้ไปต่อได้เรื่อยๆ ตัวเรื่องสบายๆ ไม่ต้องคิดเยอะดี แต่ไลน์ชัด
ตัวละครดี ปกติจำได้บ้างไม่ได้บ้าง เรื่องนี้จำแต่ละตัวได้เกือบหมด คือนี่ชอบหมด ตัวร้ายก็ยังมีมิติในแบบของฮี เลเยอร์ทางการเมืองเขียนได้ดี อ่านแล้วเห็นว่าใครจะทำอะไร ใครถืออำนาจยังไง คานกันยังไง
วิธีพูดของนางเอกก็ดี ตัวนางเอกก็ตลกดี หลายฉากนี่ก็หลุดหัวเราะพรืดออกมาเหมือนกัน (มักจะมีฉีเฟิงคุงอยู่ในนั้น) บวกกับเล่มนี้แปลโทนดี คือจุดที่ควรขำก็ขำ ไม่เจอศัพท์พิลึกให้ฟีลกระโดด อ่านแล้วเยียวยาใจมาก ประทับใจ
เราชอบตรงที่ จรรยาเชี่ยอะไรก็แล้วแต่ที่อาจารย์พึงต้องมี นางเอกแม่งแหกหมด 55555555555 แหกไม่มีชิ้นดี รวมหน้านางด้วย นางเอกคือแบบ จบแล้วกู หน้าตา จะเป็นอาจารย์สอนใครได้ยังไง คือนี่โชคดีที่พระเอกแม่งใหญ่โต ไม่งั้นนางเอกคงไม่ต้องสู้หน้าคนไปตลอดชาติ
ชอบความกัดฟันกรอดๆ แล้วแกล้งตายแม่งเลยตอนท้ายๆ 555555555
ตอนพิเศษสุดท้ายนี่น้ำตาคลอเลยนะ น่ารักดี
เครดิตภาพ: แจ่มใส --- ภาพไม่ชัด แต่ไม่แคร์
สปอยล์ความแหก
.
.
.
.
.
.
.
มีความสัมพันธ์กับศิษย์ (ทางจีนโบจะเคร่งตรงนี้นะ ความสัมพันธ์ต้องห้าม)
ได้กันก่อนแต่ง
ไม่พอ
เสือกท้องก่อนแต่งอีก ← ตรงนี้นางเอกแบบ กูตายแล้ว กูจบ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in