เรื่องคือนางเอกระลึกชาติได้ ก็เลยจีบพระเอกที่เป็นคนที่ชอบในชาติก่อน จบ. 

จริงๆ คอนเซ็ปต์เรื่องกระดูกงดงามมันดีนะ แต่ตัวเรื่องดึงมันออกมาไม่ได้เนี่ย

ไม่แย่ ไม่ถึงกับจืด แต่ก็ไม่ถึงกับมีรสชาติ 

เราเคยอุปมาให้เพื่อนฟังว่าเหมือนแกกินโจ๊กไม่ใส่หมู ไม่ใส่ไข่ ไม่ใส่อะไรเลยแม้กระทั่งเครื่องปรุง เป็นโจ๊กเปล่าๆ 

ก็ถือว่ากินได้ในระดับหนึ่ง แต่อยากได้หมู ไข่ และซอสอะ

รวมๆ ก็เรียกว่าไม่แย่ในฐานะนิยาย แต่ไม่รู้จะโฟกัสกับอะไรในเรื่องดี 5555555+ 

เราชอบที่นางเอกจีบแบบลูกตรงพอสมควร เป็นความสัมพันธ์แบบผู้ใหญ่

แต่ถึงจุดหนึ่ง พอบอกพระนางรักกันนี่อ่านไม่อิน 

และชาติก่อนนี่ก็ว่าดีแล้วที่เล่าไม่เยอะ ไม่งั้นคงรำคาญ มันเป็นการเล่ามาแบบไม่รู้สึกว่าจำเป็น คือมันไม่ได้ขับเน้นให้รู้สึกว่าตัวละครรักกันมากขึ้นหรือน้อยลง

นางเอกไม่มีเรื่องชาติก่อน หาวิธีจีบกันแบบอื่นยังได้เลย

ปมตระกูลโจว โจวเซิงบลาๆ ...เอ่อ พูดยาก คือมันเป็นปมลอย เหมือนจะมีอะไร แต่จบแล้วก็ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่หว่า 

เฉลยว่าใครทำก็แบบ "อ้อเหรอ อ้อๆ" ← ฉันเย็นชามากจ้ะ

รวมๆ ที่อ่านได้เพราะตัวละครไม่แย่แหละ มีจุดที่ยังบันเทิงกับมันอยู่ 

แต่ไม่ใช่นิยายแบบที่จะชวนเพื่อนอ่านว่ามันดี หรือบอกเพื่อนไม่ต้องเสียเวลาไปอ่านเพราะมันไม่ดี 

จะว่าไปมีส่วนสักแถวๆ 60-70 หลังของเล่มที่รู้สึกตะกุกตะกัก สรรพนามบางจุดขัดๆ หู แต่อาจจะคิดไปเอง =v=; 

คือรู้สึกช่วงต้นเรื่องอ่านง่ายกว่า ท้ายๆ มีต้องวนกลับไปอ่านแล้วทำหน้าหมางงนิดหน่อย

อ้อ และช่วงต้นจริงๆ ยิ้มให้พระเอกนะ ฮีตลกดี

ถึงได้บอกว่าสรุปยากชะมัด จะชอบก็ไม่เชิง จะเกลียดเลยก็ไม่ใช่ อยู่ตรงกลางเป็นโจ๊กไม่มีรสชาติเด่นชัดต่อไป

อนึ่ง ปกไม่ควรซูมเป็นอย่างยิ่ง ครายยยย