ในยุคปลายสงครามโลกครั้งที่ 2 ความไผ่ผันของเด็กเยอรมันที่ชื่อโจโจ้มีอดอล์ฟในจินตนาการเป็นของตัวไว้ปรึกษาเมื่อยามกังวลใจ ด้วยความอยากเป็นทหารของนาซี จึงเข้าอบรมในค่ายยุวชนนาซีซึ่งข้างในจะปลูกฝังให้เด็กๆ เกลียดคนยิว แต่จุดเปลี่ยนของเจ้าเด็กคนนี้ดันไปเจอสาวชาวยิวที่แม่ตัวเองซ่อนไว้ในบ้านสะงั้น ครั้นจะบอกทางการแม่ตัวเองก็จะถูกฆ่าฐานให้ที่หลบซ่อนชาวยิว ความกลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี่นี้ทำให้เราค่อยลุ้นว่าโจโจ้จะตัดสินใจอย่างไร พร้อมกับความน่ารักผสมความฮาของเด็กชายนาซีกับสาวชาวยิว

.

บทสนทนาระหว่างโจโจ้และอดอล์ฟเต็มไปด้วยความปลุกระดมทางจิตใจให้กับเด็กน้อยแต่ก็แฝงไปด้วยความชาตินิยม แต่เอาเข้าจริง ลึกๆแล้วเจ้าเด็กโจโจ้คงอยากได้ยินแบบนั้นแหละ เมื่อหนังดำเนินไปเรื่อยๆโจโจ้ได้เข้าใจอะไรหลายๆผ่านสาวชาวยิวที่เจอ แล้วพบว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าก็เป็นเพียงแค่หญิงคนหนึ่งไม่ใช่ปีศาจร้ายอย่างที่ค่ายเอาแต่โจมตีและกล่าวหาว่าร้าย

.

พอนึกดูดีๆแล้ว ที่โจโจ้เป็นแบบนั้นเพราะเขามีเพียงสื่อทางเดียวที่รับรู้ได้ เขาจึงเชื่อแล้วทำไปแบบนั้น แต่พอได้รู้จักและทำความเข้าใจ ความคิดของโจโจ้ก็เปลี่ยนไป

.

เพราะฉะนั้น....ก่อนจะเกลียดหรือว่าใครก็ควรที่จะรู้จักเขาก่อนไม่ใช่ฟังใครเขามานะเรา