หากเราเดินทางเร่งรีบมากเกินไป...เราก็จะเอาแต่จ้ำไปข้างหน้าจนลืมมองข้างทาง

เราก็อาจจะพลาดเห็นสิ่งที่อยู่ข้าง ๆ ว่า สวยงามแค่ไหน

เราไม่ต้องไปแก่งแย่งพื้นที่มหาชน

เพื่อจะให้ได้รูปสวย ๆ เราแค่หาที่ ๆ ยืนมองดูแล้วพอใจกับสิ่งที่อยู่ข้างหน้าก็พอ

ผู้ใหญ่พาเด็ก ๆ ขึ้นกระเช้าเพื่อจะไปสวนสัตว์ไทเป

พวกเขาต่างคุยกันอย่างอรรถรส เราฟังภาษาจีนไม่ออก แต่รู้ว่าเด็กๆคงมีความสุขมาก

เพราะรอยยิ้มและท่าทางตื้นเต้นของเด็ก ๆ ปล่อยออกมาแบบไม่มีกักเลย น่ารั๊ก

..เราหยุดมองภาพตรงหน้า ทำให้เรานึกถึงช่วงเวลาตอนเราเด็ก ๆ โครตดีเลยอ่ะ..

..ไปนั่งกระเช้า Maokong กันเถอะ..

ใครกลัวความสูง..ก็ห้ามพลาดเด้อ วิวดี ราคาถูก หาไม่ได้ที่ไหนเด้อออออ

มีคนเคยบอกว่า Taipei เหมือน Little Japan

เอาจริง ๆ..บางทีเห็นแล้วคิดว่าอยู่ญี่ปุ่นเลย

รัวจีนใส่แบบไม่สงสารหน้าหมาหงอย ๆ ของเราเลย

คนที่นี้ก็น่ารัก ผู้ก็หล่อ เอร๊ยยย.......

รถไฟ..รถบัสมีทุกหนแห่ง การเดินไปสถานที่ต่าง ๆ จึงเป็นเรื่องที่ง่ายมาก

การเดินทางครั้งนี้..มีสถานที่เดียวที่อยากไปเป็นพิเศษคือ

"Jiufen Old Street" 

เพราะชอบเรื่อง spirited away งานตามรอยต้องมานาจา

1st impression เมื่อลงรถบัส..แม่เจ้าโว้ย วิวสวยมากกกกกกกก

Jiufen คือที่สุดของทริปนี้ ใช้เวลาอยู่กับที่นี้นานมาก

การชาร์ทพลังเต็มเปี่ยมมากสำหรับที่นี้

การพักผ่อนสิ้นสุดลง..

เพราะเรายังมีหน้าที่ ๆ ต้องทำ

เราใช้เวลาไม่กี่วันเพื่อชาร์ทพลัง...เพื่อให้เรามีกำลังใจและกายเพื่อสู้กับสิ่งที่จะพบเจอ

การเดินทางคือความสุขอย่างนึง...ได้ทบทวน ได้พบเพื่อนใหม่ ได้เห็นสิ่งใหม่ ๆ

ระหว่างทางไม่มีการหลับใหล นั่งมองข้างทาง ปล่อยให้หัวสมองโล่งๆ

เก็บความทรงจำมาเต็มที่ สูดบรรยากาศมาเต็มปอด

...................

เอาเว้ย....พร้อมจะกลับมาเจออุปสรรค ภาระ หน้าที่ บลาๆ

นี่แหละชีวิต ถ้าไม่มีปัญหาเราก็จะไม่รู้จักการแก้ปัญหา

และถ้าทุกอย่างในชีวิตราบรื่นไปหมด

ชีวิตจะสมบูรณ์แบบได้ยังไงละ...จริงม่ะ?

แล้วเจอกันใหม่กับการเดินทางแบบเพ้อ ๆ การเขียนแบบไม่เรียบเรียง

แค่อยากเก็บเรื่องราวนี้ไว้ว่า "ครั้งนึงฉันเคยเดินทางไปมาแล้ว"

......................................................