มีโอกาสได้ออกไปวิ่งกับคนที่เพิ่งรู้จัก

วันนี้ตัดสินใจออกไปวิ่งหลังจากไม่ได้ออกกำลังมานาน ระยะทางเพียงแค่ 400 เมตรก็ทำให้หายใจหอบได้ง่ายๆ ร่างกายช่างอ่อนแออะไรขนาดนี้ แต่หัวใจอ่อนแอมากกว่าอีก มันเต้นเร็วมากเลย

เชือกรองเท้าเจ้ากรรมดันหลุด แต่คนผูกกลับไม่ใช่เจ้าของรองเท้า คนที่เพิ่งรู้จักกันคนนั้นก้มลงไปทำเกี่ยวเชือกเส้นเล็กผูกเข้าด้วยกัน

เขาไม่เขินแต่ผมเขิน

เขายิ้มนิดๆแต่ผมยิ้มกว้างมาก

ทั้งตกใจแต่ก็รู้สึกดี

หัวใจถูกเติมเต็มด้วยอะไรเล็กๆน้อยๆ

…สงสัยใส่ฟิลเตอร์ Love film มากไปหน่อย

บทเรียนจากเชือกรองเท้าของวันนี้คือการที่ได้เจอกัลยาณมิตรที่ดี คนที่เพิ่งรู้จักกันก็ปรารถนาดีต่อกันได้ ไม่เห็นจะใจร้ายเหมือนในวรรณกรรมบริทิสบางเรื่องเลย

หวังว่าคนที่ได้อ่านที่ผมเขียนจะได้เจอกับอะไรดีๆจากคนที่ไม่รู้จัก/เพิ่งรู้จัก

ปล. ร่างกายสูงใหญ่ไล้แสงแดดยามเย็น ประกายที่สะท้อนเหงื่อบนกรอบหน้ามันดู so hot ชะมัด

                                 inncarat. อิงครัต