เรียวแขนขาวถูกกดแนบลงกับผนัง มันถูกล็อคไว้จนแทบจะขยับไม่ได้ เจ้าของใบหน้าคมคร้ามพร้อมกับดวงตาเรียวเล็กซุกไซ้อยู่กับลำคอขาวระหงส์ สูดดมกลิ่นกายคนรักที่อายุมากกว่าเพียงไม่กี่เดือน เผลอกดจูบหนักๆ ลงบนผิวเนื้อขาว หากแต่ไม่ได้ทำรอย

“บิน...” ชา อึนอู ครางเสียงหวิวเมื่อฝ่ามือสากเริ่มป้วนเปี้ยนบริเวณบั้นท้าย ไหนจะผิวกายที่แนบกันอีก เสื้อกล้ามที่เจ้าคนเด็กกว่าใส่ก็บางแสนบางชวนทำให้เสียววูบในช่องท้อง

“หอม ทำไมยังหอม” ไม่พูดเปล่าแต่เจ้าลูกแมวตัวโตยังเผลอบีบก้อนเนื้อนิ่มบริเวณบั้นท้ายเล่นอย่างชอบใจ 

“อย่าเล่นน่า..” เขาขยับตัวเบี่ยงออกเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าอีกไม่นาน ไอ้แมวตัวใหญ่นี่ต้องเกินเลยแน่ๆ ทำไมถึงรู้น่ะเหรอ...ก็เขาเปลืองตัวทุกทีตอนอยู่ใกล้ไอ้แมวนี่!

“ไม่เล่น จะเอาจริง” มุนบินผละออกจากลำคอขาว จ้องมองใบหน้าหวานของอึนอูด้วยสายตาอันตราย เพื่อบอกให้อีกคนรับรู้ว่า มุนบินคนนี้น่ะ ‘ไม่ได้เล่น แต่จะเอาจริง’

“เดี๋ยวต้องกลับแล้วไง ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้านะบิน” อึนอูเริ่มหาทางรอด เมื่อเริ่มมองเห็นทางตัน เขารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วกายเมื่อเห็นสายตาของไอ้แมวตัวใหญ่ที่จ้องมองมา หากไม่หาทางรอด เขาคงเสียเปรียบจนแทบเดินไม่ไหวแน่ๆ!

มุนบินมองก้อนเนื้อนิ่มที่ขยับอยู่ตรงหน้าอย่างหลงไหล ไม่ได้สนใจประโยคที่เจ้ากวางน้อยของเขาพูด เขารู้แต่ว่าริมฝีปากสีแดงสดของ ชา อึนอู น่ากินชะมัด 

“ขอจูบหน่อยดิ” เขาโพล่งออกไป ขอกันอย่างไม่อาย สิ่งที่ได้กลับมาคือแก้มแดงๆ ของคนรัก น่ารักจังโว้ย

“พูดอะไรบ้าๆ” อึนอูก้มหน้าหลบสายตา สองมือถูกเจ้าแมวตัวโตปล่อยให้เป็นอิสระก่อนที่เอวบางจะถูกมือสากกอดก่ายรั้งเข้ามาหาตัวจนผิวเนื้อแนบชิดกันจนไม่มีช่องว่าง

“ไม่ได้บ้า แต่อยากจูบจริงๆ”

“นะ ขอนะ”

แล้วคนอย่างเขา จะไปขัดอะไรไอ้แมวนี่ได้ล่ะ

เรียวลิ้นพันเกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมใคร เสียงชื้นแฉะดังแว่วขณะที่ริมฝีปากกดแนบเข้าหากัน มุนบินตักตวงความหวานจากกลีบปากคู่นี้เหมือนคนไม่รู้จักพอ เหมือนเด็กที่ได้ขนมแต่กลับร้องขอมันอยู่เรื่อย เขากดจูบหนักๆ แกล้งขบเม้มปากล่างของอีกฝ่ายจนเจ้ากวางน้อยน่ารักทุบอกเขาเบาๆ

“บิน พอก่อน ต้องเปลี่ยนเสื้—” 

อีกครั้ง

มุนบินกดจูบลงบนริมฝีปากนิ่มอีกครั้ง

เขาดูกลืนคำพูดที่อึนอูต้องการจะพูด เขาไม่อยากฟังอะไรมากมายนัก เพราะเราต่างรู้ดีว่าเรามีเวลาเหลือพอจะทำกิจกรรมนู่นนี่นั่นอีกหนึ่งชั่วโมง

:) 

“เธอแม่ง หวานจังเลย” ไม่พูดเปล่าแต่กลับเลียริมฝีปากเล่น จนแก้มใสขึ้นเป็นสีแดงอีกครั้ง

“ออกไปได้แล้ว แล้วเอามือออกไปด้วย”

“ไม่”

“หน้าหนา”

“ขอกินหน่อย”

มันขอกันง่ายขนาดนี้เลยหรือยังไ ! ทำไมไอ้แมวนี่ไม่นึกละอายใจเสียบ้าง 

“มันใช่เรื่องไหมบิน แล้วอีกอย่างที่นี่มันไม่เหมาะ” ยอมรับว่าเขาก็เริ่มรู้สึกอยู่บ้างหลังจากจูบกับไอ้แมวตัวใหญ่นี่เสร็จ แล้วถึงยังไง...ตอนนี้ เวลานี้ ก็ยังไม่ควรอยู่ดี หากมีใครมาเห็น หากมีใครมาได้ยิน ..

“ไม่มีใครรู้ ถ้าเราไม่ทำกันเสียงดัง” 

:) 

ชา อึนอู เกลียดไอ้หน้าแมวยิ้มของมันเหลือเกิน!

“เธอรู้ไหม ตอนเธอส่ายก้นบนเวที เราอดใจแทบไม่ไหว”

ลามก ไอ้แมวลามก

เขาได้แต่ก้มหน้าลงต่ำ หลบสายตาที่เอาแต่จ้องมอง ยอมรับอย่างไม่อายเลยว่าเขินกับคำพูดลามกของมุนบิน เขินสายตาที่มองมา เขินไปหมดทุกสิ่ง 

“เธอแม่งน่ารักเกินไปแล้วนะ” พูดออกมาพอๆกับฝ่ามือสากที่เริ่มปลดกางเกงของเขาลง

“ไม่นานหรอกเธอ แปบเดียว”

“นะ เธอ”

“ให้เรารักเธอนะ”

อึนอูไม่ได้ตอบด้วยคำพูด แต่เขาตอบรับประโยคนั้นด้วยการกระทำ

มือขาวค่อยๆเลิกเสื้อกล้ามแนบเนื้อขึ้น ลูบไล้ลอนกล้ามเนื้ออย่างเชิญชวน ช้อนสายตามองพร้อมกัดริมฝีปากอิ่ม

ชา อึนอู ไม่ได้รู้สึกอะไรสักนิด

แค่อยากสงเคราะห์ไอ้แมวจอมหิวโหยนั่นต่างหาก

สะโพกอิ่มถูกยกวางลงบนโต๊ะ กางเกงขายาวถูกรูดรั้งให้หลุดออกจากสะโพกอย่างเร่งรีบ เหลือเพียงชั้นในสีขาวสะอาด มุนบินจ้องมองภาพตรงหน้าอยู่ไม่นาน เขารีบปลดเสื้อตัวนอกออกอีกฝ่ายออกไปตามๆกัน

เสื้อผ้าหลุดรุ่ยกองอยู่กับพื้นจนแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร ยอดอกสีชมพูสวยถูกโลมเลียจนเปียกชุ่ม เจ้ากวางตัวน้อยของมุนบินยกหลังมือขึ้นมากัดเพื่อกันเสียงครางที่จะเล็ดรอดออกไป เหมือนเส้นความอดทนของเขาขาดลงพร้อมกับภาพนั้น 

ชา อึนอู แม่งโคตรเซ็กซี่เลยให้ตาย

แขนแกร่งแยกขาเรียวออกพร้อมกับพาตัวเองเข้าไปยืนอยู่กึ่งกลาง เจ้าแมวตัวโตทำหน้าที่ปรนเปรอคนใต้ร่างได้อย่างดิบดี เจ้าของขาเรียวก็เหมือนจะรู้งานยกขาเกี่ยวเข้ากับเอวสอบเป็นผลทำให้ร่างกายแนบชิดกันมากขึ้น

“จะไม่ทนแล้วนะเธอ” พูดพลางปลดกางเกงและรูดซิปลง จากแมวบ้านธรรมดากลายเป็นแมวป่าหิวกระหายเมื่อเห็นว่าคนรักของเขาเริ่มบิดกายเย้ายวน

“บิน .. เข้ามา ...ไม่ไหวแล้ว”

มุนบินจะถือว่านั่นคือคำเชิญชวนแล้วกัน

ตัวตนขนาดใหญ่ค่อยๆ ชำแรกเข้าไปในช่องทางที่อุ่นร้อน ไม่มีถุงยาง ไม่มีเจลหล่อลื่น เราทำทุกอย่างด้วยความเร่งรีบเพื่อแข่งกับเวลาที่เหลือน้อยลงทุกนี้ 

ใบหน้าเหยเกคล้ายๆคนร้องไห้ของอึนอู ทำเอามุนบินต้องเข้าไปจูบปลอบเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลาย เขาจูบย้ำๆ ซ้ำๆ เล้าโลมยอดอกสีสวยที่เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มเพื่อให้ตัวเข้าเองขยับกายเข้าไปด้านในได้สุด

“เจ็บ...”

“อ่า...เธอ เข้าไปได้แล้วครับ”

ภายในร้อนจัดบีบรัดตัวตนจนมุนบินขบกรามแน่น อยากขยับเหลือเกินใจจะขาดแต่เขารอสัญญาณจากคนรักอยู่ ใบหน้าคมคร้ามวนเวียนอยู่แถวลำคอขาวไม่นานก็ได้ยินเสียงหวานๆ ของเจ้ากวางน้อยกระซิบบอกเขา

“ขยับได้แล้วบิน ขยับเลย”

สะโพกสอบค่อยๆ ขยับเข้าออกช่องทางร้อนจัดอย่างใจเย็น ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป จังหวะรักเนิบนาบถูกเปลี่ยนเป็นเร็วเมื่อได้ยินอีกฝ่ายกระซิบขอว่าให้เขาทำเร็วๆ คนอย่างมุนบินมีหรือจะไม่ให้

“รัดแรงจังเลยน้า”

“อะ...ไอ้ลามก!”

เสียงเนื้อกระเนื้อดังขึ้นทุกครั้งเมื่อเขาขยับกายเข้าหาคนรัก มันฟังดูหยาบโลนแต่กลับเร้าอารมณ์ให้บทรักที่เต็มไปด้วยความเร่งรีบ 

“อ่ะ บิน บิน” เสียงหวานครางกระเส่าข้างใบหู มุนบินกัดกรามแน่นสวนกายกระแทกเข้าไปด้านใน ส่วนปลายเสียดสีกับจุดกระสัน เป็นจังหวะเดียวกันที่สะโพกอิ่มเชิดขึ้นและขยับเข้าหา

“เธอแม่ง น่ารัก ”

“อ๊ะ...”

ส่วนยาวน่ารักเสียดสีอยู่กับหน้าท้องแกร่งจนมุนบินต้องขยับมือปนเปรอคนรักอีกทาง เขาขยับมือเป็นจังหวะเดียวกันกับสะโพกสอบที่สวนกายเข้าออกไม่หยุด เสียงครางอื้ออึงในลำคอของอีกฝ่ายทำเอาเขาหมดความอดทน 

แมวตัวโตเปลี่ยนเป้าหมายจากลำคอขาวเป็นตาคู่สวย เขาเริ่มรู้สึกว่าความต้องการจวนเจียนจะระเบิดอยู่รอมร่อ ภายในร้อนจัดบีบรัดเขาแน่นจนแทบทนไม่ไหว ยิ่งเขาสวนกายเข้าไปเร็วเท่าไร อึนอูยิ่งตอบรับเขามาเท่านั้น

“อื้ออออ” กายขาวบิดเร่าเมื่อรู้สึกว่าเขาใกล้ถึงจุด มุนบินปรนเปรอเขาทั้งด้านหน้าและด้านหลังจนแทบจะทนไม่ไหว ทนไม่ไหวอีกต่อไป

ช่วงสุดท้าย เราต่างจ้องตากัน ปลดปล่อยอารมณ์ดิบที่เกิดขึ้น มุนบินขยับสะโพกหนักหน่วงในจังหวะสุดท้ายพร้อมกับความต้องการที่แตกพร่าปลดปล่อยเข้าสู่ภายในอ่อนนุ่ม เจ้าของร่างบางเองก็ปลดปล่อยออกมาไม่ต่างกัน เละทั้งหน้าท้องแกร่ง .. เลอะทั้งฝ่ามือ

สายตาสอดประสาน จูบหวานๆ ถูกมอบให้กับคนรัก น้ำหวานสีใสไหลเยิ้มมาจนถึงปลายคาง มันถูกปาดออกไปอย่างเบามือ

เจ้าแมวตัวใหญ่ผละออกจากริมฝีปากอิ่ม จดจ้องเข้าไปในตาคู่สวยก่อนจะหัวเราะออกมา

เช่นเดียวกับอึนอู

เราต่างหลุดยิ้มให้กัน 

ร่างหนากดจมูกลงกับแก้มใสด้วยความรัก

ต่างคนต่างหัวเราะให้กับท่าทีขัดเขินราวกับว่านี่เป็นครั้งแรกอย่างไรอย่างนั้น

“เร้าใจป่ะ ครึ่งชั่วโมงพอดีเลย”

“แต่งตัวได้แล้ว เดี๋ยวสาย ต้องรีบไปสนามบินนะ”

“ครับที่รัก”

เขาถอนกายออกจากคนรักพร้อมจูบหนักๆ ที่ข้างขมับที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ

ชา อึนอู นี่น่ารักจังโว้ยยยยยยยยยยยยยย