ชอบมากกกก ตอนอ่านไปก็เหมือนได้ยินเสียงฝนที่คลอมาด้วยเลยค่ะ

Plot เรื่องช่างดีงาม เปิด Sound ฝนตกตอนอ่านไปด้วย อ่านเพลินมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ ที่แต่งออกมา :)

ช่วงนี้ฝนตก นึกถึงคุณเทพ เลยกลับมาอ่านอย่างจริงจังอีกครั้ง จากที่เคยเห็นผ่านๆตาไปก่อนนี้ ชอบสำนวนคุณมากเลยค่ะ

ที่ว่า ‘ชีวิตธรรมดาสามัญอันก่อเกิดจากกิจวัตรของผมหรือคุณอาจกระเพื่อมไปเพราะอะไรหรือใครบางคน’ ไม่ว่าจะกลับมาอ่านกี่ครั้ง ยังคงชอบประโยคนี้จริงๆ นะคะ

เป็นการพบเจอที่น่าสนใจมากๆเลยค่ะ

แอบอ่านในทวิตบ่อยๆค่ะ ช้อบชอบมากเลยย

@muslininthesky ขอบคุณนะคะ :) ดีใจที่ชอบค่ะะ

พออ่านแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองได้กลิ่นละอองฝนอยู่ตรงปลายจมูกเลยละค่ะ คล้ายกับเห็นกลิ่นละอองฝน กลิ่นความชื้น ลอยออกมาจากตัวอักษร แล้วก็ยังมีกลิ่นที่ขอตั้งชื่อว่ากลิ่นแห่งความสันโดษ? เรียกแบบนี้ได้ไหมนะคะ ตลอดเวลาที่อ่าน เราปล่อยให้ตัวเองได้ครุ่นคิดตามตัวอักษรไปเรื่อย ๆ ดังนั้นจึงเผลอตกใจแล้วก็ยิ้มออกมากับตรง ‘ผมไม่มีเงินนะ’ อย่างง่ายดายเลยค่ะ แล้วพอเจอกับ ‘เปล่าครับ เขาไม่ใช่แวมไพร์’ ระเบิดหัวเราะชุดใหญ่ก็เกิดขึ้นกับเราทันทีค่ะ ก็เพิ่งรู้ว่าตัวเองก็แอบมีความคิดว่าเขาเป็นแวมไพร์หรือเปล่านะ ตอนที่ตัวหนังสือสะท้อนขึ้นมานี่แหละค่ะ ฮ่า

@mrblue ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์มากเลยค่ะ ถ้าอ่านแล้วสัมผัสถึงอารมณ์ฝนตกได้แบบนั้น เราก็รู้สึกดีใจมากเลย ;-; (ชอบคำว่ากลิ่นความสันโดษด้วยล่ะค่ะ :))